Margot Kennis

"Ik rouw vooral om de zus die ik nooit heb gehad, die ik had kunnen hebben"

"Omdat we allebei onze man zijn verloren, snappen we elkaars verdriet. We hebben niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen"

"Wat op dat moment de beste beslissing van mijn leven leek, voelt nu soms aan als één grote vergissing"

"Na mijn scheiding kwam ik opnieuw in contact met Hans, mijn jeugdliefde. En het was meteen weer raak. Al die jaren had hij op mij gewacht…"

“Opeens kreeg ik last van kwaaltjes: nachtelijk zweten, opvliegers… Dit kon toch niet al de menopauze zijn? Ik was 32...”

"Ik kon niet stoppen met huilen en beefde over mijn hele lichaam. Het verdict was snel duidelijk: ik had een zware burn-out"

“Één moment van kortsluiting veranderde alles. Ik ben er zeker van: mijn broer wilde niet dood”

"Intussen zijn we 10 jaar verder en spreken mijn broer en ik nog altijd niet met elkaar..."