3 hardnekkige mythes over verdrinking ontkracht

Mythe 1: Een drenkeling spartelt en schreeuwt

Als een kind of een volwassene dreigt te verdrinken, dan merk je dat in veel gevallen niet op. Het typische beeld van een drenkeling die spartelt en schreeuwt, klopt helemaal niet. Als je verdrinkt, dan ontsnapt er lucht uit de longen als je roept en tiert, waardoor je je drijfvermogen verliest. Kort samengevat: schreeuwen is zinken. Als je terug boven water komt, dan is naar adem happen het eerste wat je doet.

Waarom mensen ook niet spartelen? Simpel: als je dreigt te verdrinken, gebruik je je armen om niet nog dieper te zinken. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat als je iemand hoort roepen of met hun armen ziet zwaaien, dat er niets aan de hand is. Dan spreken we vaak van aquatic distress: als je in paniek raakt maar jezelf nog wel in veiligheid kunt brengen. Ben je aan het verdrinken, dan ben je dat stadium al ver voorbij.

Mythe 2: De meeste kinderen verdrinken in een zwembad

Alles hangt af van de leeftijd:

• De allerkleinsten, dus kinderen tot een jaar of vier, verdrinken vaker in een (opblaas)bad of een vijvertje in de tuin.
• Kinderen tussen vijf en negen jaar oud verdrinken wel vaker in een zwembad.
• De iets oudere kinderen, van tien tot veertien jaar, komen vaker in de problemen in een meer.
• En bij mensen vanaf de leeftijd van vijftien, tot ongeveer vierenzestig jaar, is verdrinking vaak verkeersgerelateerd. Dat wil zeggen dat ze verdrinken na een val in een rivier of sloot na een ongeluk.

Mythe 3: Als een drenkeling niet meer ademt, moet je een defribilator gebruiken

Het is niet omdat je niet meer ademt, dat je hart het probleem is. In de meeste gevallen is het hart zelfs nog kerngezond, maar is een tekort aan zuurstof de grote boosdoener. Als je lang onder water verdwijnt, dan ga je in eerste instantie je adem inhouden. Het gevolg? De zuurstof verdwijnt uit de longen, het bloed en de hersencellen. Uiteindelijk gaat je hart dan stoppen met kloppen, door het zuurstofgebrek.

Een defribilator zal dus niet helpen om het slachtoffer opnieuw te doen ademen. Wat je wel moet doen? Mond-op-mondbeademing. Zo breng je de zuurstoftoevoer terug op gang. Pas daarna kun je starten met hartmassage.

Eerste hulp bij verdrinking

Is er iemand nood? Kijk dan niet toe maar schiet in actie. Wat moet je doen?

Ligt het slachtoffer nog in het water?

• Roep meteen om hulp en verwittig de hulpdiensten.
• Denk altijd aan je eigen veiligheid. Het slachtoffer kan je mee onder water trekken, dus ga alleen in het water als je geen reddingsboei, touw of stok voorhanden hebt. Zorg dat er altijd nog minstens één iemand in de buurt is die je kan helpen.

Is het slachtoffer uit het water?

• Leg het slachtoffer dan op de rug en kijk of die nog bij bewustzijn is. Dat doe je door de persoon aan te spreken en te schudden aan de schouders.
• Als de hulpdiensten nog niet verwittigd zijn, doe dat dan meteen. Zet je telefoon op speaker.
• Open de luchtweg en controleer tien seconden lang of het slachtoffer normaal ademt, of niet.
• Moeite met ademhalen? Start dan meteen met beademen, en herhaal vijf keer.
• Geen reactie? Begin met dertig borstcompressies bij een volwassene, vijftien bij een kind, en wissel af met twee beademingen. Stop niet tot de hulpdiensten arriveren.
• Als het slachtoffer wél normaal ademt, draai je die op de zij, in de stabiele zijligging.
• Is het kou of regent het? Gebruik dan een (reddings- of isolatie)deken zodat het slachtoffer niet onderkoeld raakt.

Bron: De Volkskrant/Het Rode Kruis – Beeld: Getty Images

Ook belangrijk om te weten:

• Leren zwemmen: hoe bereid je je kind voor?
• Openhartig: Jörans vader keerde nooit terug na het duiken
• Zwemkraag voor baby’s: toch niet zo onschuldig?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!