“Liefste meisje in het groene badpak,
Ik ben de vrouw die naast je zat op het strand, samen met haar twee kinderen. Eerst en vooral wil ik jou vertellen dat ik een heel fijne tijd had met jou en je groep vrienden. Ik heb genoten van jullie filosofische gesprekken, van jullie muziek, van jullie lach.
Het was een gek gevoel toen ik jou zag en niet meer wist op welk moment in mijn leven ik nu net geëvolueerd ben van het meisje dat jij nu bent naar de vrouw die hier nu zit. Van degene die weggaat met vrienden naar degene die weggaat met haar kinderen.
Maar dat is niet waarom ik jou nu schrijf. Ik schrijf je deze brief omdat ik ook naar jou gekeken heb. Ik zag hoe jij van al jouw vrienden de laatste was om je om te kleden. Je stond achteraan de groep, een beetje verstopt, en je probeerde zo discreet mogelijk je t-shirt uit te doen. Ik staarde je niet aan, maar ik zag het toch.
Ik zag hoe je daarna met gekruiste armen op je handdoek ging zitten, zodat niemand je buik zou opmerken. Ik zag hoe nerveus je was toen je recht op stond om te gaan zwemmen. Je moest nog even wachten op een vriendin, waardoor iedereen je kon zien. Opnieuw stond je met je armen gekruist over je buik. Starend naar de grond, op zoek naar een plaatsje om je te verbergen.
Lief meisje met het groene badpak, ik wil je graag zeggen dat ik ook ooit op jouw handdoek zat. Ik zat op jouw handdoek, maar ook een beetje op die van je vriendin. Je vriendin die haar haren nog even vrolijk in de wind zwaaide, zonder zorgen en zonder schaamte. Als ik maar even zou kunnen terugkeren naar het verleden, dan zou ik genieten. Ik zou genieten van het nu in plaats van me zorgen te maken.
Ik wilde je ook graag zeggen dat je een betoverende glimlach hebt. Het is jammer dat je jezelf zo verstopt, waardoor je die prachtige lach niet zo vaak laat zien.
Ook je lichaam is prachtig. Je straalt jeugdigheid uit, je straalt levendigheid uit. Je lichaam is het huis van je ziel. Jij bent wie je bent.
Ik zou je heel graag naar jezelf leren kijken met de blik van een vrouw van 35. Zodat je zou begrijpen dat je het verdient om graag gezien te worden. Door anderen, maar vooral ook door jezelf. Op een dag zal iemand helemaal gek zijn op jou. Dol op jouw lichaam, op jouw figuur en op jouw schoonheidsvlekjes. Als dat niet zo is, dan verdient die persoon jou niet. Want geloof me, meisje, jij bent perfect zoals je bent.
Zelf ben ik ook met een klein meisje naar het strand gekomen. Dat kleine meisje in haar roze badpak, dat zoveel plezier had en helemaal bedekt was met zand. Zij was alleen maar bezig met erachter komen of het water nu echt koud was of niet.
Ik kan het je niet rechtstreeks meer zeggen, lief meisje. Maar aan mijn kleine meisje en aan mijn zoon geef ik dit allemaal mee. Ik vertel het hen allemaal. Ik zal hen vertellen dat iedereen het verdient om op die manier graag gezien te worden, zoals wij op die manier van anderen horen te houden.”
Bron: HLN.be & Het Nieuwsblad, Beeld: Getty Images