Cora, mama en plusmama: “Er is 1 belangrijke regel en dat is dat iedereen in dit huis gelijk is.”
Cora (42) is getrouwd met Walter (44). Zij heeft vier zonen – Ben (17), Nick (15), Vince (13) en Jens (12). Walter heeft twee kinderen, Ineke (18) en Pieter (21). De zonen van Cora wonen de helft van de tijd bij hen, de kinderen van Walter één weekend op de twee en de helft van de schoolvakanties.
Maatschappelijke druk loslaten
Cora: “Ja, de maatschappij legt enorm veel druk op de schouders van ouders. Maar we moeten ook de hand in eigen boezem durven te steken. Want de maatschappij, dat zijn wij zelf, hé? We willen alsmaar meer uit het leven halen, elke minuut moet zinvol ingevuld worden, ook voor de kinderen.”
“Ik probeer me daartegen te verzetten, ik vind het belangrijk dat kinderen ook eens niks te doen hebben. Daarom gaan wij bewust niet mee in de hype van al die buitenschoolse activiteiten: logopedie, huiswerkbegeleiding, bijlessen, hobby’s, muziek, jeugdbeweging… Om dezelfde reden doen we allemaal dezelfde sport: twee keer per week stappen we met z’n allen in de auto om te gaan vinzwemmen (zwemmen met je voeten in een grote zwemvin, nvdr.). Heel gezellig!”
“Bovendien houden we zo ook bewust avonden vrij om gewoon eens samen in de zetel te zitten. Op die manier zijn wij met onze grote bende flexibeler en meer ontspannen dan veel gezinnen met twee kinderen, die de hele week van de academie naar de sportschool rennen.”
Duidelijke afspraken
“Verder hebben we van in het begin heel duidelijke afspraken gemaakt. Regel één: iedereen in huis is gelijk. Er is geen enkel onderscheid tussen mijn kinderen en die van Walter. Dat kan ook niet, dan krijg je gegarandeerd conflicten. Daarnaast hebben we een systeem uitgewerkt met beloningen: de vaatwasser leegmaken is goed voor 10 minuten schermtijd of 2 euro extra zakgeld, de auto stofzuigen betekent 40 minuten schermtijd of
6 euro extra.”
“Omgekeerd verliezen ze 15 minuten schermtijd voor rondslingerende flesjes of kledij in de kamer. We hebben dat systeem samen opgesteld met onze ex-partners, waardoor voor onze kinderen overal dezelfde regels gelden. Dat geeft duidelijkheid en structuur. Natuurlijk worstel ook ik met die twijfel: doe ik het wel goed? Maar onze kinderen zeggen geregeld dat ze gelukkig zijn. Dus denk ik: we doen het niet slecht!” (lacht)
Bron: Libelle 14