Relatietherapeute Rika Ponnet geeft raad

SOS relatie: na 15 jaar samen twijfelen Felix en Trien aan hun toekomst

Door Rika Ponnet

vandaag

Felix (39) en Trien (40) zijn vijftien jaar samen en hebben twee dochters. Grote discussies hebben ze niet, maar Felix twijfelt: is zij het wel?

Wat zegt Trien?

Trien: “Ik leerde Felix kennen op het werk. Ik ben verpleegkundige, hij is logistiek medewerker in het ziekenhuis. Ik vond Felix een droom van een man: gespierd, groot, erg mannelijk. Zijn stoere kantje vond ik erg uitdagend. Ik heb zelf een nogal brave achtergrond en het feit dat hij ‘anders’ durfde te zijn en zijn eigen weg ging, sprak me enorm aan. Het klikte ook tussen ons. Zo merkte ik vrij snel dat er onder de stoere bolster een heel gevoelige man schuilt. Felix gaf bijvoorbeeld direct aan dat hij graag een gezin en kinderen wilde en erg gesteld is op trouw en eerlijkheid. Het grote lot, zo voelde het.

Ik vind vandaag nog altijd dat ik een fijne man heb, en een fijn leven. Niet perfect, we hebben ook onze moeilijke momenten, maar wel oké. We vullen elkaar in het dagelijkse leven goed aan. Ik denk erg oplossingsgericht, Felix blijft langer hangen in dingen. Ik zie dan aan zijn lichaamstaal dat hij het moeilijk heeft, dat iets hem niet goed zit. Ik weet dat Felix veel bevestiging nodig heeft, ik geef die ook graag. De laatste tijd heb ik echter het gevoel dat het nooit genoeg is op dat vlak en vooral dat de verwachtingen erg hoog gespannen zijn. Felix wil dat ik zonder dat hij iets zegt, zijn behoeftes kan lezen. Dat lukt me aardig, maar uiteraard niet altijd, en soms ontbreekt het me ook aan de energie na een dag werken. Onze twee dochters vragen ook veel van mij, maar dat ziet hij niet altijd.

Ik doe wat ik kan om hem tegemoet te komen, maar het lijkt nooit genoeg

Felix heeft altijd veel aandacht gehad voor het uiterlijk. Ik was toen nogal wat bijgekomen door de zwangerschap, kilo’s die ik er niet meer afgekregen heb. Hij vindt dat spijtig, en al zegt hij er sindsdien niets meer over, bij mij is dat wel blijven hangen. Ik weiger te letten op elke hap die ik eet. Ja, ik zou wat minder mogen wegen, maar ik ben gezond, waarover hebben we het dan? Vreemd is wel dat ondanks zijn twijfels hij alsmaar vaker wil vrijen. Seks is voor hem belangrijk. Ook daarin kom ik hem zoveel als ik kan tegemoet. En toch vindt hij dat ik hem op de een of andere manier afwijs.

Net na de geboorte van onze oudste dochter ging Felix al eens door een crisis. Zijn mama was toen ook net overleden, en dat met de aanpassingen die een jong gezin met zich meebrengt: het was erg moeilijk voor hem. Ik heb hem toen ontzien, ik was er voor hem. Hij heeft dat zeker gewaardeerd, al uitte hij toen ook al twijfels. Of wat wij hebben ‘het’ wel is. En of er nog wel genoeg aantrekkingskracht is tussen ons. Ik zie mijn man graag, ik heb begrip voor de persoonlijke crisissen waar hij doorheen moest en misschien nog moet, maar ik vind de twijfels die hij uit niet makkelijk. Ik doe wat ik kan, maar het lijkt nooit genoeg.”

Wanneer ga je best naar de relatietherapeut?

Wat zegt Felix?

Felix: “Toen ik Trien leerde kennen, had ik al een aantal relaties achter de rug. Mijn relatie vóór Trien was turbulent verlopen. Die partner was nog jong, achttien, en ze was heel sexy. Ik was tot over mijn oren verliefd. Ik wist dat ze het met trouw niet zo nauw nam en helemaal niet klaar was om zich te binden. Toch ging ik ervoor. Ik dacht dat ik haar wel kon doen inzien wat een kans ze liet schieten. Toen ik haar betrapte in bed met een ander, deed dat heel veel pijn, en tot op vandaag denk ik daar nog vaak aan. Ik zocht haar al op via sociale media, weet dat ze getrouwd is en kinderen heeft. Ze ziet er ook anders uit, niet meer zo sexy als toen, en toch denk ik nog vaak aan haar. Die ervaring heeft er ook voor gezorgd dat ik twijfels voel in mijn relatie met Trien.

Ik vind Trien een geweldige vrouw, een stabiele mama, die zoveel voor mij over heeft. Mijn vrienden en familie zeggen vaak dat ik mijn twee handjes mag kussen met zo’n partner. Ik doe dat ook, maar ik kan niet om mijn gevoelens heen en die vertellen me iets anders. Er is altijd het stemmetje: is dit het wel? Is Trien wel de ware? Ik zit ook vaak met een gevoel van onvoldaanheid, zelfs als het goed is. Ik ben sowieso in mijn leven altijd wel een twijfelaar geweest. Daarom ben ik ook blij met de standvastigheid van Trien. Ik heb stabiliteit nodig, maar verwens het tegelijkertijd ook.

“Ik voel me vaak schuldig dat ik niet met meer overtuiging voor haar kies”

Ik heb Trien al meermaals gekwetst, denk ik, door mijn opmerkingen en mijn twijfels. Zeker toen ik jaren geleden na de eerste bevalling opmerkingen maakte over haar buik en haar gewicht. Ik vind Trien aantrekkelijk, maar niet echt op de manier zoals in die vorige relatie. Er storen me ook dingen. Ze voelt zich vrij in wat ze eet, wat goed is, maar toch denk ik vaak dat ze niet echt moeite doet en vooral geen moeite doet voor mij. Ze weet hoe belangrijk ik een sexy lichaam vind. Ook seksueel ervaar ik dat zo. Ik vind seks erg belangrijk, dat weet ze. Ze gaat mee in wat ik vraag, maar echt bevredigen doet mij dat niet. Ik kom niet los van de gedachte dat zij het niet echt wil en het alleen doet om mij tegemoet te komen.

Ik wil zo niet denken, omdat Trien me op veel momenten toch ook bevestigt en ik dan merk en zie dat ze het echt meent. Ik voel me vaak schuldig, dat ik niet met meer overtuiging voor haar kies. Het zorgt ervoor dat ik hoe langer hoe meer ons huwelijk in vraag stel. Moeten we hiermee verdergaan? Maak ik mezelf niet ongelukkig door te blijven? Heb ik wel het recht om haar op deze manier te behandelen en vast te zetten? Tijd dat ik voor mezelf eens een paar dingen op een rij kan zetten en knopen doorhak, denk ik. En als ik blijf, ik stop met al dit piekeren.”

Hoe moet het nu verder?

Relatietherapeute Rika Ponnet: “In de gesprekken die ik eerst apart heb met Trien en Felix, lijkt het alsof de twijfels van Felix het probleem zijn. Trien toont vooral geduld. Ze zou het spijtig vinden als het zou eindigen, maar ze wil hem niet dwingen. Ze legt de beslissing dus volledig bij hem, wat tekenend blijkt voor hun dynamiek. Dat uit Felix wanneer hij zegt zich vaak een kind te voelen. We gaan hier verder op in. Als hij zich het kind voelt, wat zegt dit dan over Trien? ‘Alsof ze niet alleen voor onze dochters een moeder is, maar ook voor mij.’ Trien erkent dat. ‘Omdat ik zo oplossingsgericht ben, pik ik snel die rol op. Ik vind dat ook fijn.’

Ook in de volgende sessies komt dit vaak aan bod: Felix die zich puberaal gedraagt door kritiek te geven en Trien op afstand te houden, maar tegelijkertijd ook haar engagement test. Hij test: als ik haar afwijs, blijft zij dan toch nog investeren? Trien en Felix zien in dat dit patroon zorgt voor een vorm van ongelijkwaardigheid. Doordat Trien hem altijd tegemoetkomt, heeft Felix het gevoel klein te zijn, alleen te staan met zijn behoeftes in deze relatie. Dat blijkt vooral in hun seksualiteit. Hij vraagt en zij geeft, maar zij geeft niks aan van wat zij zelf wil. Het gaat duidelijk de hele tijd over de noden van Felix, niet van Trien.

“Veel en vaak seks willen met een vaste partner en dit niet bevredigend vinden, gaat zo goed als altijd over verlatingsangst”

Daar heeft ze nog nooit aan gedacht, zegt ze als ik haar daarnaar vraag, maar het raakt wel een verdriet. ‘Het lijkt wel alsof de behoefte van Trien het invullen van de behoeftes van Felix is geweest. Zou dat verdriet dat je nu voelt niet gaan over jouw niet erkende behoeftes?’ geef ik aan. Ik leg uit dat als je in een relatie je eigen behoeftes niet uit, je dat veel minder kwetsbaar maakt dan de ander. Het lijkt dan wel alsof je geen behoeftes hebt, en daardoor voelt de andere zich zwak. ‘Dat snap ik. Ik denk dat ik dat niet echt durf. Het voelde ook nooit echt veilig. Zal hij dat niet te belastend vinden? Hij heeft het al zo moeilijk.’ Felix legt de link naar hun seksleven. ‘Ik wil het vaker, maar begrijp nu dat dit misschien niet gaat over een verschil in verlangen, maar over mijn onzekerheid.’

Ik licht toe dat veel en vaak seks willen met een vaste partner en dit niet bevredigend vinden, zo goed als altijd gaat over een vorm van verlatingsangst. In de seksualiteit wordt dan verbinding gezocht, maar ook het tot rust brengen van die verlatingsangst. Dat erkennen ze. Waarop Trien aangeeft: ‘Ik heb vaak het gevoel dat zijn vraag naar meer seks niet over mij maar over hem gaat.’

Na deze sessie zie ik hen een langere tijd niet. Ze vinden het traject vermoeiend en willen een pauze, om te zien of ze hiermee zelf verder kunnen. Trien neemt een paar maanden later opnieuw contact op. De relatie loopt moeilijk en ze twijfelen allebei, maar er wordt wel veel eerlijker dan ervoor gecommuniceerd. Ze blijven het voorlopig proberen.”