5 lezeressen over wat hun relatie zo bijzonder maakt
Wat is nu het geheim van een gezonde relatie? Heel wat experts buigen zich over het thema. Eén ding is duidelijk: één goude tip is er niet. Wij vroegen aan vijf lezeressen wat hun relatie zo goed doet werken.
5 lezeressen over wat hun relatie zo bijzonder maakt
Wat is het geheim achter jullie gelukkige relatie? Die vraag legden we voor aan enkele lezeressen. Dit waren hun openhartige antwoorden.
Elkaar veel vrijheid geven, dat houdt de relatie van Brigitte en Jean-Pierre zo boeiend
“Voldoende dingen apart doen – hij schildert en ik maak juweeltjes – is heel belangrijk voor ons”
Brigitte (66): “Ik was zeventien, Jean-Pierre twintig, en ik wist meteen dat hij de ware was. Hij is gul, heeft een groot hart, een goed gevoel voor humor, helpt mensen waar hij kan… En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ons geheim? Elkaar de nodige vrijheid geven om de dingen te doen die we leuk vinden. Mijn man schildert, ik haak en maak juweeltjes, bijvoorbeeld. Elk onze eigen hobby hebben, en dus niet alleen veel samen doen maar ook apart, houdt onze relatie boeiend. Niet dat alles bij ons altijd vlekkeloos verloopt. Allebei op pensioen zijn, bijvoorbeeld, was in het begin wel lastig. Dat hij ineens mee in de pottten kwam roeren… Het gaat beter als we niet samen in de keuken staan. Maar we hebben afspraken gemaakt en nu loopt alles weer op rolletjes. We zijn elkaar in de vreugde en het verdriet die je in vijftig jaar samen meemaakt, ook nooit verloren, en hebben elke wrevel uitgepraat. We worden een dagje ouder en beseffen dat er een dag komt dat een van ons verder moet zonder de ander. En dus pakken we elkaar elke dag goed vast, kijken elkaar in de ogen en zeggen we hoe graag we elkaar zien. We genieten van elkaar, zolang het kan.”
Het zijn de kleine dingen die het doen in de relatie van Caroline en haar man
“Elke dag steek ik een briefje met een lieve boodschap in zijn brooddoos”
Caroline (49): “Elkaar verrassen met kleine dingen, dat houdt onze relatie na 27 jaar nog altijd zo fris. Mijn man is een bezige bij. Hij werkt fulltime én heeft de boerderij van zijn ouders overgenomen. Om half vier ’s morgens is hij al op de baan. Ik blijf dan liever nog wat liggen, maar er reist elke dag een briefje van mij mee in zijn brooddoos. Dat kan een quote zijn, een grapje, een klein berichtje. Onlangs heb ik bijvoorbeeld een gouden chocoladen munt meegegeven met een briefje: ‘Jij bent goud waard voor mij.’ Het is een fijne manier om hem te laten weten dat ik aan hem denk en hem graag zie. Mijn man is geen schrijver, maar af en toe krijg ik een kattenbelletje terug. Of hij verrast me met mijn lievelingspralines of neemt een dag vrij om te helpen op de school waar ik lesgeef. Interesse hebben in elkaars leefwereld, vind ik ook belangrijk. Ik ga met hem mee naar het landbouwsalon, hij met mij naar het stoffenspektakel. Het zijn niet de grote dingen die een relatie groots maken, het zit vaak net in iets kleins.”
In het huwelijk van Kimberley wordt er heel wat afgelachen
“Humor speelt een grote rol bij ons. Zo spelen we ‘Komen eten’ na, en achteraf geven we punten”
Kimberley (35): “Zeventien was ik, toen Jens op een fuif bier over me heen morste, en we aan de praat geraakten. En kijk, achttien jaar en twee dochters later vormen we nog steeds een hecht team. ‘Go with the flow’ heb ik van hem geleerd. Zoals onlangs, op een luie zaterdag. Ik lag in de zetel te lezen toen hij vroeg: zullen we ergens gaan lunchen? We hebben onze jas aangedaan, zijn in de auto gesprongen richting Breskens, hebben er geluncht in een strandpaviljoen en een wandelingetje gemaakt. Het was een heerlijke dag.
Humor speelt in onze relatie een grote rol. Ik vind mijn man echt grappig en hij vindt zichzelf altijd opnieuw uit. Een van zijn ideeën is ‘Komen eten’. We spelen het programma na van A tot Z: mijn man en dochtertje bellen aan, stellen zich voor, we drinken samen een aperitiefje. En aan het eind komen de punten natuurlijk. En vallen we van de ene lachbui in de andere. Natuurlijk ergeren we ons soms aan elkaar, maar op zulke momenten denk ik: dat is mijn ventje, ons gezinnetje, er gaat zoveel warmte van uit. Het is onder andere uit die avonden dat ik energie put en onze relatie boeiend blijf vinden.
Niet dat onze relatie perfect is. We maken weleens ruzie, maar ik word er niet ongelukkig van. We kennen elkaar al zo lang, zo door en door. Van Jens heb ik ook geleerd om minder koppig te zijn. Niet langer ‘beeld zonder klank’ te spelen na een discussie, maar dingen uit te spreken en ze dan los te laten. Dat maakt het voor hem én voor mij zoveel makkelijker. Uit een artikel in Libelle heb ik dan weer geleerd om meer vanuit mezelf te praten. Niet langer in de aanval te gaan en te zeggen wat híj volgens mij verkeerd doet, maar te zeggen wat iets met me doet. Zelfs na achttien jaar zijn de dingen bij ons zo nog steeds in evenwicht. Voor mij is het zo perfect.”
Lees ook: De kunst van ‘goed’ ruzie maken
Silke kan bij haar partner 100% zichzelf zijn
“Ik heb de neiging om anderen te pleasen, maar bij Ben kan ik heel open en eerlijk zijn”
Silke (31): “Ik voel me veilig bij hem, dat is het eerste wat er door mijn hoofd schiet als het over mijn relatie gaat. Op zoveel vlakken. Wat ik ook zeg of doe, welke hindernis we ook zullen tegenkomen op ons pad, ik weet dat er iemand achter mij staat die me altijd graag zal zien. Die me steunt of zachtjes in de goede richting stuurt. En dat is een heerlijk gevoel. Het maakt ook dat we heel open en eerlijk kunnen zijn tegen elkaar. In de buitenwereld ben ik vaak geneigd om te pleasen, maar bij Ben kan ik gewoon mezelf zijn. Hij begrijpt waarom ik bepaalde dingen doe of helpt me om dingen helderder te zien. We zijn een goed klankbord voor elkaar.
Ook intimiteit en seks spelen een grote rol in onze relatie. Het geeft ons het gevoel écht verbonden te zijn. Het is ook onze graadmeter: als het in de slaapkamer slabakt, dan weten we dat het tijd is om samen te gaan zitten en dingen uit te praten.
Maar drie jaar geleden heb ik pas echt beseft wat ware liefde is. Na een ongelukkige val waarbij mijn voet verbrijzeld werd, ben ik maandenlang out geweest, maar een verpleegster aan huis? Onnodig, vond mijn man. Hij deed letterlijk álles: bracht me ontbijt op bed, waste me, kwam over de middag naar huis om eten te maken, zorgde voor de kinderen… En dat allemaal zonder morren. Hoeveel mannen zouden dat doen? En als ik het moeilijk had, bang was dat het nooit meer helemaal goed zou komen, legde hij zich naast mij in bed, sloeg zijn arm om me heen en liet me uithuilen. Ik kan mijn held nooit genoeg bedanken voor hoe hij mij door die maanden gesleurd heeft. Een paar maanden geleden zijn Ben en ik getrouwd en hebben we al die mooie kanten van onze relatie uitgesproken. En iedereen voelde: wij horen echt bij elkaar.”
Babbelen, babbelen en babbelen is wat de relatie van Els en Peter zo goed maakt
“Als we nog maar denken dat iets wrevel kan veroorzaken, praten we het uit”
Els (43): “Hier staat de televisie maar zelden op, want we zijn altijd maar aan het praten. Over eender wat. Over seksualiteit, bijvoorbeeld: alles wat we denken en voelen, delen we met elkaar. Zelfs als ik me voorneem om iets níét te vertellen, flap ik het er vroeg of laat toch weer uit.”
Peter (43): “Als we nog maar denken dat iets wrevel kan veroorzaken, wordt het al uitgepraat. We zeggen elkaar altijd waar het op staat. Het helpt ook dat Els niks kan verbergen, ik merk het meteen als iets haar dwars zit. En dan blijf ik aandringen tot ze me vertelt wat er aan de hand is.”
Els: “Er worden natuurlijk soms ook dingen gezegd die de ander niet zo leuk vindt. Over de kinderen bijvoorbeeld – ik heb drie zonen, Peter twee dochters – en dat ligt natuurlijk gevoelig. Maar ook daar zijn we goudeerlijk over.”
Peter: “Dan luister ik eerst naar Els: wat wil ze eigenlijk vertellen en hoe voelt ze zich daarbij?”
Els: “We aanvaarden het van elkaar als een van de twee iets niet leuk vindt. We hebben natuurlijk ook niet over alles dezelfde mening. Soms eindigt een gesprek met de conclusie: we agree to disagree – we zijn het eens dat we het niet eens zijn. Of we slapen er een nachtje over. De dag nadien is het vaak makkelijker om uit te leggen waarom je op een bepaalde manier hebt gereageerd. Het is ook geen verplichting om alles te zeggen. Als bijvoorbeeld een van de kinderen niet wil dat ik iets aan Peter vertel, dan doe ik dat niet. Maar ik zal hem wel vertellen dt er iets scheelt.”
Peter: “Dan weten we dat dat kind eventjes wat ruimte nodig heeft met haar papa of zijn mama. Die vertrouwensband tussen ouder en kind respecteren we. Door alles uit te praten kennen we elkaar door en door en weten we hoe de ander denkt, wat die belangrijk vindt. Maar het betekent niet dat we onze persoonlijkheid of onze eigen keuzes opgeven. Ik weet bijvoorbeeld dat Els het niet leuk vindt als ik met een van mijn kameraden een paar sigaretten mee rook. Maar elkaars minpunten aanvaarden is óók heel belangrijk. Niemand is perfect.”
Els: “In vergelijking met vorige relaties zijn we veel opener en eerlijker ten opzichte van elkaar. We weten ook heel goed waar de pijnpunten liggen. Liegen ligt bij mij bijvoorbeeld extreem gevoelig omdat er in mijn vorige relatie veel gelogen is. Bij Peter gaat het over het bedriegen. Ik begrijp het dus als hij me vraagt om bereikbaar te blijven als ik uitga met vriendinnen. Liefdevol omgaan met elkaars kwetsuren, ook dat maakt onze relatie zo duurzaam.”
Meer over relaties & seks:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!