SOS relatie: “Zijn ex legt almaar meer beslag op hem. Een lekke band? Dan belt ze Cedric, die prompt gaat helpen”

Veronique (44) woont sinds een jaar samen met Cedric (43) en heeft het er heel moeilijk mee dat zijn ex zo vaak contact met hem zoekt. Relatietherapeute Rika Ponnet geeft raad.

Wat zegt Veronique?

“De problemen begonnen toen de ex van Cedric te weten kwam dat wij samenwoonden. De manier waarop zij beslag legt op hem vind ik niet kunnen”

Veronique: “Ik heb vóór Cedric een aantal langere relaties gehad, met wisselend succes. Bij aanvang lijkt alles goed te zitten, maar na verloop van tijd zijn er altijd redenen waarom de andere toch niet voor mij kiest. Ik heb me in relaties al heel vaak eenzaam gevoeld en nu is dat opnieuw zo. Cedric zegt wel dat hij voor mij kiest, maar bewijst dat niet. Altijd  opnieuw heb ik het gevoel dat er met mij geen rekening gehouden wordt. Nochtans was dat bij het begin van onze relatie niet zo. Het kon toen voor Cedric niet snel genoeg gaan.

We hebben elkaar leren kennen toen we met dezelfde groep op skivakantie gingen. Ik kende hem van vroeger, wist dat hij gehuwd was en kinderen had, maar niet dat hij intussen opnieuw single was. We hebben ons die week fantastisch geamuseerd. Cedric was charmant, gaf me de hele tijd complimenten, zei dat hij in lange tijd niet gevoeld had wat hij voor mij voelde, het leek wel de hemel op aarde. Na de reis zijn we elkaar blijven zien en na een paar weken ben ik bij hem ingetrokken. Ik weet nu dat dit misschien te snel was, maar het voelde juist aan. ‘Waarom niet?’, dacht ik.

De eerste weken verliepen heel goed. De problemen begonnen pas toen de ex van Cedric te weten kwam dat wij samenwoonden. Voorheen belde ze weleens een keertje als de kinderen bij ons waren, maar nu belt ze elke dag. Cedric zegt dat ze het moeilijk heeft omdat haar vriend het onlangs heeft uitgemaakt, en dat ik moet begrijpen dat ze bij hem aanklopt voor wat steun.

Maar die steun gaat wel erg ver. Zo belt ze vaak erg laat. En als de kinderen er zijn, kiest ze er altijd het etensuur voor uit, goed wetende dat dit ons avondmoment verstoort. Ik kook graag, doe daar ook mijn best voor, maar dan is die stoorzender er altijd. Als ik daar een opmerking over maak tegen Cedric, wordt die weggewuifd of, pijnlijker nog, zegt hij dat ik niet weet wat het is om moeder te zijn en je kinderen te moeten missen.

Dat argument aanvaard ik. Ik begrijp ook dat de kinderen, die nog jong zijn, hun mama missen, maar de manier waarop zijn ex op Cedric beslag legt, vind ik niet kunnen. De laatste maanden waren er verschillende incidenten die voor mij niet door de beugel konden. Een lekke band op een zondagnamiddag? Even Cedric bellen. Maar daar bestaat de wegenwacht toch voor? Of laatst belde ze Cedric omdat haar wasmachine geblokkeerd was. Die springt dan meteen in de auto om haar te gaan helpen, want ja, als je met kinderen zonder wasmachine zit, dan kan dat niet wachten. De laatste tijd hou ik me ook niet meer in, waardoor we aldoor ruzie hebben. Ik weet echt niet meer hoe het verder moet.”

Wat zegt Cedric?

“Ik vind het ook niet altijd prettig, maar Cindy en ik hebben nu eenmaal twee zoontjes samen”

Cedric: “Ik ben nu drie jaar geleden gescheiden van Cindy, mijn ex. Ik heb dat als heel pijnlijk ervaren, vooral omdat onze zonen nog zo jong waren, en ik hen plots nog maar deeltijds zag.

Cindy is me nooit trouw geweest, wat ik lang verdroeg. Ze beloofde telkens opnieuw dat het anders zou worden, dat ze het niet meer zou doen, maar dat lukte haar op de een of andere manier niet. Ik denk dat het een beetje ziekelijk is, haar hang naar  aandacht en bevestiging van mannen. Ik begrijp het, vanuit haar achtergrond – ze werd vroeg door haar vader in de steek gelaten – maar toch werd het voor mij onmogelijk om verder te gaan. De moeilijkste ervaring op dat vlak was dat ze mijn vriend, die ook gehuwd is, verleidde en er zo voor zorgde dat zijn gezin uit elkaar viel. Dat kon en wilde ik haar niet meer vergeven.

Toen ik zei dat ik wilde scheiden, schrok ze. Ze had nooit gedacht dat ik weg zou gaan. Maar ik zette door. Na de scheiding liep alles een hele tijd goed. We ontwikkelden een soort van routine met de kinderen en lieten elkaar met rust. Veronique heeft gelijk: toen ik haar leerde kennen, veranderde dat. Maar minder sterk dan zij het ervaart. Bovendien begrijp ik wat Cindy voelt: haar jaloersheid omdat nu ook een andere vrouw voor onze kinderen zorgt, haar angst dat ik er als papa niet meer zal zijn voor haar en de kinderen. En al zie ik Veronique graag, ik vind dat zij door haar onzekerheid alles moeilijker maakt.

Toen we elkaar leerden kennen, dacht ik dat zij, door haar professionele achtergrond als opvoedster, net heel goed met de situatie om zou kunnen. En ja, ze is schitterend met de kinderen, maar de gevoeligheden die bij een gedeeld ouderschap komen kijken, zijn voor haar veel minder duidelijk. Natuurlijk besef ik dat het niet fijn is dat Cindy nog zo vaak een beroep doet op mij. Ik vind dat ook niet altijd prettig, maar ga er toch in mee of doe bepaalde zaken, omdat ik ervan overtuigd ben dat dit in het belang van de kinderen is. Als ik haar dat probeer uit te leggen, eindigt het altijd met ruzies en geroep. Ze vindt dat ik niet voor haar kies, dat ik Cindy altijd laat voorgaan, terwijl dat echt niet het geval is. Alleen al de naam ‘Cindy’ werkt nu als een rode lap op een stier. Dit kan zo niet blijven duren, gezien het feit dat Cindy en ik nog lang onze zonen samen zullen opvoeden.

Ik vind mijn keuze voor Veronique nog altijd een goede. Ik vind haar een aantrekkelijke en lieve vrouw, en als we samen zijn, genieten we daar allebei van. Maar als onze relatie een slaagkans wil hebben, zal Veronique toch het complexe van mijn situatie moeten aanvaarden, en daar constructiever mee moeten leren omgaan.”

Hoe moet het nu verder?

“Cedric en zijn ex moeten de kinderen niet meer als koppel opvoeden, maar náást elkaar”

Relatiedeskundige Rika Ponnet: “De relatie tussen Cedric en Veronique wordt vandaag volledig bepaald door de ex van Cedric. Tijdens ons eerste gesprek gaat het niet over hoe zij zich tot elkaar verhouden, wel tegenover Cindy. Voor Veronique is het overduidelijk dat Cindy de grote boosdoener is, en dat als Cedric haar op voldoende afstand houdt, alles in orde komt.

In onze gesprekken probeer ik naar hun relatie te gaan, naar hoe zij zich voelen tegenover elkaar. Daaruit komt naar voor dat Veronique het gevoel heeft dat Cedric niet voor haar kiest, maar dat spreekt hij in alle toonaarden tegen. We bekijken een aantal momenten waarop ze de afgelopen weken zijn vastgelopen, zoals het wasmachine-incident. Blijkt dat Cindy Cedric een berichtje stuurde, maar Cedric dat niet meteen aan Veronique had gemeld, en pas de dag erna zei dat hij even bij Cindy langsging.

We hebben het over een klimaat van vertrouwen in een relatie en hoe ik voel dat dit bij hen zoek is. Ik praat met hen over hun relatie, die ik zie als een cirkel, en hoe belangrijk het is, als je bij elkaar een veilig gevoel wilt ontwikkelen, dat die cirkel rond en gesloten is. Ik leg uit dat die cirkel constant kleine en grotere aanvallen te verwerken krijgt, maar dat vooral andere verbondenheden bedreigend zijn voor een relatie. Die kunnen openingen in de cirkel maken, en de basis zijn van paniekgevoelens.

We praten in die context over de Cindy-incidenten. Veronique legt uit dat die contacten met Cindy al haar vertrouwen weghalen. ‘Cindy negeert me, alsof ik niet besta. Dan voel ik me helemaal verdwijnen, en zie ik alleen nog jou, haar en jullie kinderen.’ Cedric voelt dit anders aan: ‘Ik probeer gewoon vriendelijk te zijn omdat ik uit ervaring weet dat het dan het snelste stopt. Als ik afwijzend reageer, trekt ze me nog veel harder naar zich toe.’ Cedric ziet in dat Cindy inderdaad zijn relatie met Veronique probeert te ondermijnen, niet omdat ze hem terug wil, maar omdat ze hem niet met een ander kan verdragen.

We kijken hoe ze dit in de toekomst anders kunnen aanpakken. Veronique beseft dat Cindy er altijd zal zijn, en dat ze zichzelf krachtiger zal moeten positioneren. Cedric beseft dat hij haar daarin openlijker moet steunen en vooral dat hij volledig transparant moet zijn over de contacten met zijn ex. Hij beseft dat als de kinderen bij hem zijn, het goed is het contact tussen Cindy en de kinderen af te bakenen, omdat zij niet meer als koppel hun kinderen opvoeden, maar naast elkaar. Met die handvatten proberen ze verder te gaan met hun leven.”

Uit: Libelle 39/2018 – Tekst: Rika Ponnet

Lees ook:

• SOS relatie: “Ik zie haar kinderen graag, maar vind hen ook heel ondankbaar. Soms wrijven ze me onder de neus dat ik hun echte vader niet ben”
• SOS relatie: “Onze relatie loopt al een tijdje stroef. En nu ben ik ongepland zwanger”
• SOS relatie: “Ja, ik heb stomme dingen gedaan. Maar dat was omdat ik me eenzaam voelde”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!