SOS relatie: “Toen ik hem met zijn bedrog confronteerde, kwam het hele verhaal eruit. Alsof hij had gewacht om het te kunnen vertellen”
Delphine (42) en Ludo (44) zijn zestien jaar getrouwd en hebben twee kinderen. Recent heeft Delphine ontdekt dat Ludo al twee jaar een andere relatie heeft. Ze willen uitzoeken hoe het verder moet.
Wat zegt Delphine?
“Als ik initiatief neem om te vrijen, lijkt hij me wel af te wijzen, terwijl hij voorheen daarrond altijd vragende partij was”
Delphine: “Ik leerde Ludo kennen tijdens een bijscholing voor verpleegkundigen. Het klikte meteen. Ludo is heel sociaal, ik ben daarin een stuk terughoudender, moet iemand vertrouwen alvorens ik iets over mezelf vertel. Hij ging direct door die muur. Voor Ludo had ik weinig relatie-ervaring. Eigenlijk was ik op dat moment nog maagd. Ludo had altijd vriendinnen gehad, wat me geruststelde, hij zou wel weten hoe het moest, maar tegelijk maakte het me ook onzeker. Zou hij mijn onervarenheid niet als een afknapper ervaren?
We zijn daarin gegroeid, gingen samenwonen, huwden. De eerste jaren van ons huwelijk werkten we hard. Ludo behaalde zijn master, maakte carrière. Toen we kinderen kregen, schakelde ik over op een halftijdse job. Ik heb altijd van huiselijkheid gehouden. Voor Ludo is dat anders. Hij miste zijn sociaal leven, uitgaan. Ik koos er vaak voor om niet mee te gaan, maar hield hem ook niet tegen. Ik besef nu dat we zo langzaamaan uit elkaar gegroeid zijn. De seks in onze relatie stond ook op een laag pitje. Sinds mijn bevallingen is vrijen vaak pijnlijk. Ik had er ook niet zoveel zin in, voelde me moe. Ludo zei wel al eens dat hij zich alleen voelde in onze relatie, dingen miste, maar ik dacht dat dit wel over zou gaan en bleef hem blind vertrouwen.
Ik was dan ook in shock toen ik de niet mis te interpreteren berichten in zijn gsm las. Toen ik hem ermee confronteerde, kwam het hele verhaal er direct uit, alsof hij erop gewacht had om het te kunnen vertellen. Dat hij al twee jaar iemand regelmatig zag, het een getrouwde vrouw was die net als hij niet wilde scheiden en hij me wat ruimte wilde geven om dit te plaatsen. Voor ik het goed en wel besefte, had hij een koffertje gepakt. Hij zou een paar dagen bij zijn neef logeren. Ik herinner me van die avond bijna niets meer, sliep die nacht niet, maar besloot wel dat ik ons huwelijk niet wilde opgeven.
Na een paar dagen is Ludo terug gekomen, hebben we gepraat. Hij gaf aan dat hij zich al lang slecht voelde in onze relatie, dat hij intimiteit miste en die voor het eerst echt ervaren heeft bij die andere. Ik kan haar naam niet uitspreken, dat lukt me niet, ik word er misselijk van. Ik eiste van Ludo dat hij de relatie direct stop zette, iets waarin hij aanvankelijk leek mee te gaan. Maar na een paar weken gaf hij al aan dat het hem nooit zou lukken en hij haar niet kon of wilde opgeven. Ik probeer op alle mogelijke manieren de dingen die ik voorheen niet deed, nu wel op te nemen, maar Ludo geeft me niet echt de kans daartoe. Als ik initiatief neem om te vrijen, lijkt hij me wel af te wijzen, terwijl hij voorheen daarrond altijd vragende partij was. Ik begrijp er dan ook niets van. Nu doe ik de dingen die hij altijd wilde, probeer ik veel dichterbij te komen, en nu wil hij het niet. Ik hoop via deze weg ons huwelijk te redden en ik hoop ook dat Ludo hier leert dat zijn plaats bij ons is, in ons gezin.”
Wat zegt Ludo?
“Ik wil die andere relatie niet beëindigen. Ik mag er niet aan denken dat ik opnieuw in de leegte en afstand van mijn huwelijk moet functioneren”
Ludo: “Toen ik Delphine leerde kennen had ik al een aantal relaties achter de rug. Die waren nooit bijzonder succesvol geweest. Ik had nogal de neiging er meisjes uit te kiezen met veel ‘issues’, was dan de redder van dienst. Het waren ook vaak emotioneel heftige relaties met veel drama en hysterie. Delphine was in vergelijking daarmee een verademing, de rust en kalmte zelf. Iemand die goed wist wat ze wilde, een gezin. Het was ook mijn droom en ik besloot er deze keer ook een beetje het hoofd bij te houden. Ik voelde me niet verliefd, er was vooral sympathie, respect ook. Ik dacht dat het een goede basis was voor iets duurzaams.
Al snel bleek dat wij op het vlak van intimiteit geen schitterende match zijn. Delphine heeft heel weinig behoefte aan lichamelijk contact, aan samen in de zetel zitten, intiem praten. Ik vind dat wel heel belangrijk en hoe meer ik op mijn honger zat, hoe groter de behoefte werd. Op den duur was ik alleen nog daarmee bezig en fantaseerde ik ook almaar vaker over andere vrouwen. Ik hengelde ook vaak openlijk naar complimentjes, aandacht.
Waarschijnlijk is zo ook mijn contact met Pauline uitgegroeid tot meer. Ze werkt al een hele tijd op mijn dienst, we hebben altijd goed met elkaar kunnen praten. De diepere gevoelens zijn er gekomen tijdens een crisissituatie in het ziekenhuis, waardoor we 24 uur na elkaar heel intens samenwerkten. De ochtend erop hebben we elkaar eens goed vast gepakt en elkaar nadien nooit meer losgelaten. Dat voelde zo goed, als thuiskomen. Pauline gaf wel snel aan dat ze nooit zou scheiden, ze trouwens een open relatie had met haar man en ze hem snel op de hoogte zou brengen, dit geen problemen zou geven.
Ik wist dat dit bij mij geen optie was. De afgelopen twee jaar waren heel vervullend, maar ook stresserend. Ik heb ook vaak geworsteld, met schuldgevoelens tegenover mijn kinderen, tegenover Delphine. Maar telkens de gedachte er was om er een punt achter te zetten met Pauline, begon ik te hyperventileren. Ik wilde en wil haar niet kwijt, mag er niet aan denken dat ik opnieuw in de leegte en de afstand van mijn huwelijk moet functioneren. Delphine wil niet scheiden en ik heb daar eigenlijk ook geen behoefte aan. Het loopt al twee jaar goed zoals het liep, waarom zouden we het zo niet verder zetten? Toch is dat niet wat Delphine wil. Ze eist dat ik breek met Pauline, doet er nu ook alles aan om de dingen die ik voorheen miste in ons huwelijk in te vullen. Ineens kan alles, maar dat voelt voor mij absoluut niet goed aan. Ik heb sterk het gevoel dat ze die dingen doet uit angst om mij te verliezen, niet omdat ze me graag ziet of naar mij verlangt. Ik hoop dat we via deze weg een manier vinden om tot nieuwe afspraken te komen.”
Hoe moet het nu verder?
“Een open relatie is voor Delphine geen optie, terwijl voor Ludo het klassieke huwelijk niet langer werkt”
Relatietherapeute Rika Ponnet: “Het in de openbaarheid komen van de tweede relatie van Ludo heeft er duidelijk voor gezorgd dat de dynamiek in zijn huwelijk er vandaag helemaal anders uitziet. Zo was Ludo gedurende jaren degene die aanklampte, die om meer intimiteit en affectie vroeg en Delphine degene die daar koel en afstandelijk op reageerde. Vandaag is het Delphine die aanstuurt op meer seks, op meer dingen samen doen en is het Ludo die daar terughoudend en zelfs afwijzend op reageert. ‘Op de een of andere manier voelt het onecht aan, alles wat ze nu onderneemt. Ze heeft zich gedurende zestien jaar anders gedragen, gaf zelfs duidelijk aan dat mijn behoeftes niet de hare waren en ik daarmee moest leren leven. Nu ze weet heeft van mijn relatie met Pauline, kan plots alles.’ Delphine zegt: ‘Ik vind het moeilijk Ludo te overtuigen van mijn goede bedoelingen. Ik wil ons als gezin bijeen houden en zal er ook alles aan doen om dat mogelijk te maken. Ik besef nu dat ik te weinig aandacht gehad heb voor wat hij nodig heeft.’
Al heel snel gaat het over Pauline, de naam die Delphine weigert uit te spreken. Zo probeert Delphine controle te krijgen over datgene wat Ludo voelt en denkt. ‘Ik vind als hij ons huwelijk nog een kans wil geven, hij haar moet laten. Het is toch gewoon een kwestie van willen.’ Ludo geeft daarop aan dat hij al zo vaak geprobeerd heeft, maar dat hij niet aan Pauline kan weerstaan. ‘Ik heb me zo vaak afgewezen en niet begrepen gevoeld door Delphine en bij Pauline is dat allemaal anders. Er was van bij aanvang een soort van totale acceptatie die ik nooit voelde bij Delphine. In ons huwelijk draaide het ook altijd om haar, om hoe zij ons leven zag. Het ging altijd over haar behoeftes, altijd over het op de eerste plaats zetten van het gezin. Als ze me vandaag tegemoet wil komen, voel ik duidelijk dat het ook opnieuw daarover gaat, over ons gezin. Ze wil mij gewoon aan boord houden.’
Wanneer we het hebben over het concept open relatie, wordt Delphine emotioneel. ‘Toen hij onlangs een avond weg was, heb ik me de hele avond afgevraagd waar hij zat. Toen hij thuiskwam, was ik opgelucht, wilde ik hem aanhalen, maar hij duwde me weg.’ Uit haar verhaal spreekt duidelijk een grote verlatingsangst, een diep gevoelde paniek voor verlies waardoor ze alles doet om Ludo dichtbij te houden. Hij voelt zich daardoor beklemd en trekt zich terug, overtuigd van het feit dat dit het niet is. ‘Ik wil nog graag als gezin verder leven, maar geloof niet meer in ons als koppel, op de klassieke manier. Ik neem mijn verantwoordelijkheid, waarom zou ik daarnaast dan Pauline niet verder mogen zien?’
De daaropvolgende weken proberen beiden terug te schakelen naar wat er was voorheen, maar dat lukt hen niet. Delphine blijft proberen Ludo te doen breken met Pauline, Ludo ervaart de constante onderhuidse spanning als onleefbaar en besluit uiteindelijk een tijdje apart te gaan wonen. Ze stoppen de therapie.”
Uit: Libelle 11/2020 – Tekst: Rika Ponnet
LEES OOK:
- SOS relatie: “Onze relatie veranderde toen we elkaars kinderen leerden kennen. Zijn dochter wil dat ik vertrek”
- SOS relatie: “Seks is voor hem pure ontspanning, maar voor mij is het echt een opdracht”
- SOS relatie: “Ik wil verder met ons leven, maar als ik onze toekomst ter sprake breng, haakt hij af”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!