Libelle’s Grote Afslankplan: Nancy – week 13 & 14
Vrijdag 1 april
Gisteren werd ik geopereerd aan mijn hand. Een ingreep die al lang moest gebeuren, maar steeds werd uitgesteld. Nu is het dus zo ver. Ik kan voorlopig enkel liggen. Gelukkig word ik in de watten gelegd met lekkere, gezonde slaatjes van dochter Katrijn en veel knuffels van Lobke en Cas. Ook vriendin Cindy steekt me een hart onder de riem. Niet met een bos bloemen, wél met een toestel om m’n buikspieren te trainen!
Zaterdag 2 april
Vandaag voorzichtig even tot aan de brievenbus gewandeld en daar stak een leuke verrassing in: een lief kaartje van mede-afslankambassadrice Ivonna! Dat doet me zoveel plezier. Maar ook van de andere dames krijg ik veel steun en lieve woordjes. Fijn dat we zoveel aan elkaar hebben!
Zondag 3 april
Mijn vieruurtje: een paar knalrode aardbeien. Al moet ik er eerlijkheidshalve wel bij vertellen dat er ook al chocolade in mijn mond is beland…
Maandag 4 april
Liggen, liggen, liggen… Ik heb het lastig na de operatie: veel meer pijn en ongemak dan verwacht en maagpijn van de medicijnen. Alle afspraken en uitstapjes voor de paasvakantie zeg ik noodgedwongen af. Diëten is momenteel even geen optie, want met één hand kun je niet veel. Ik eet gewoon mee wat de pot schaft.
Woensdag 6 april
Ik pik de draad op waar ik kan. De lunch is een slaatje met gerookte zalm en ’s avonds maakt Katrijn met haar vriend tagliatelle met kip, courgette en champignons. Lekker!
Vrijdag 8 april
Ik ben volledig afhankelijk van iedereen en verveel me te pletter! Gelukkig kan ik rekenen op de steun van mijn gezin en vriendinnen. Zoals een bezoekje én mooie bos bloemen van vriendin Anneke.
Zondag 10 april
Toch eventjes geprobeerd om wat te sporten, maar ik voel me belabberd! En zo zie ik er ook uit…
Woensdag 13 april
Dochter Katrijn blijft me maar in de watten leggen met gezond lekkers. Vanmiddag maakte ze roerei met asperges en volkoren boterhammen. Verder blijf ik maar sukkelen. Nooit geweten hoe moeilijk het is om bijvoorbeeld een kiwi te snijden met maar één hand! 🙂 Toch blijf ik gemotiveerd, zeker toen ik vanochtend op de weegschaal ging staan. Ondanks het vele stilliggen, ben ik toch wat gewicht kwijt! Ik hoop nu alleen nog dat ik snel weer kan sporten.