Libelle’s Grote Afslankplan: Nancy – week 4
Maandag 25 januari
Mijn dochter Lobke wordt 16 jaar vandaag en de traditie in ons gezin is dat de jarige mag kiezen wat we ’s avonds eten. Lobke wil kebab uithalen. ‘Dat doen we bijna nooit, mama’, zegt ze glunderend. Ik doe mee, maar hou het zo licht mogelijk: een kleine kip kebab met ketchup in plaats van looksaus. Tot mijn verbazing krijg ik het ding niets eens helemaal op! De helft blijft op mijn bord liggen. En dat terwijl ik vroeger moeiteloos een groot exemplaar kon verorberen.
Dinsdag 26 januari
Bah, bij het opstaan heb ik last van mijn maag. Daar zal die kebab van gisteren wel voor iets tussen zitten. Na al die gezonde, lichte voeding kan mijn lijf zo’n vette hap blijkbaar niet meer goed aan. De zin om te zondigen wordt er in elk geval niet groter op zo, dus dat is mooi meegenomen. Ik start vol goede moed met een gezond ontbijtje.
Woensdag 27 januari
Weegdag vandaag… Na mijn uitspattingen van zaterdag (frietjes op Lobkes verjaardagsfeest), zondag (taart) en maandag (kebab), stapte ik er met een bang hartje op. Maar er is toch 600 gram af. In totaal ben ik dus al 4,4 kilo kwijt, joepie!
Ik ben toch blij dat ik blijkbaar af en toe met een gerust hart kan zondigen. Dat heb ik nodig, merk ik, om het vol te houden. Té streng, da’s niets voor mij.
Vrijdag 29 januari
Ik heb het moeilijk vandaag: ik zou alles opeten wat mijn pad kruist 🙁
Als ik mijn man ga ophalen van zijn werk, sta ik oog in oog met een doosje overheerlijk uitziende pralines (mijn zwakke plek, dat geef ik toe). Tot drie keer toe krijg ik er eentje aangeboden, maar ik blijf eraf en geef mezelf een denkbeeldig schouderklopje. Thuisgekomen begin ik meteen aan het avondeten: een gemengd slaatje met scampi.
Zaterdag 30 januari
Ik voelde me gisteren al slapjes en de fitness ging helemaal niet zo vlot. Vandaag blijkt waarom: griep. Ik eet vandaag maar 2 keer in plaats van 5 en nestel me met een dosis medicatie in de zetel om uit te zieken.
Zondag 31 januari
Mijn hele lijf doet pijn en ik voel me nog steeds belabberd, maar ik kom mijn belofte om vandaag pannenkoeken te gaan bakken op de chiro van de meisjes toch na. Eén klein pannenkoekje verdwijnt in mijn mond. Lekker 🙂
Foto: Joost Joossen