Libelle’s grote fitplan: zo beleefde Ina haar tweede week

Als een vis in het water

Ina: ”Op zondag zijn we weer met het hele gezin naar het zwembad getrokken. Mijn man bleef bij de kindjes terwijl ik flink mijn baantjes afwerkte. Op zich ging het vlot: mijn hartslag bleef ruim onder de 162 hartslagen per minuut, zoals de dokter had voorgeschreven op basis van mijn fysieke tests. Achteraf voelde ik me ook niet moe of uitgeput. Als het niet aan mijn druk agenda lag, zou ik uren kunnen blijven zwemmen. Ik twijfel alleen of ik zo voldoende aan mijn conditie werk. Moet je niet op zijn minst een beetje buiten adem zijn om je uithoudingsvermogen op de proef te stellen?”

Fietsen in het ziekenhuis

Ina: ”Een atypische week deze keer (ja, ik weet het: we zijn nog maar twee weken bezig ;-)). Dochter Jana (4) werd de hele week opgenomen in het ziekenhuis en zo’n klein hummeltje laat je toch liever niet alleen. Het is een koppig dametje en op zich stelt ze het goed, maar de voorbije dagen is er van sport niet veel in huis gekomen. Wel een dikke pluim voor de mensen van het knutselatelier in het UZ, Villa Nelson, en voor de ziekenhuisschool (bedankt juf Julie!). Knap hoe zij de kinderen toch kunnen opbeuren tussen de prikjes en de onderzoeken door. Dankzij hen heb ik ook even op een hometrainer gezeten deze week (gevonden in de gang van het ziekenhuis). Terwijl Jana op dinsdag en woensdag les volgde bij juf Julie, heb ik steeds 20 minuten gefietst. Een work-out in het ziekenhuis, wie had dat gedacht?”

Uitgeteld

Ina: ”De voornemens waren er: na onze ‘midweek ziekenhuis’ zou ik vrijdagavond nog even een duikje nemen in het zwembad, maar de spanning en de onderbroken nachten hebben duidelijk hun tol geëist. Ik heb maar naar mijn verstand geluisterd en ben eens extra vroeg mijn bed in gekropen. Nog sportkansen genoeg.”

Wil je meer lezen over onze fitambassadrices? Klik dan verder voor het opzet van het fitplan, Ina’s persoonlijke motivatie én de trainingsschema’s waarmee je zelf aan de slag kan!