Louise kreeg gezondheidsproblemen en mocht helemaal geen suiker meer eten

Wat doe je als je echt helemaal geen suiker meer mág eten? Omdat je ziek bent, en suiker je nóg zieker maakt? Het overkwam Louise. Dit is haar verhaal.

Louise: “Op reis in Engeland liep ik vijf jaar geleden een voedselvergiftiging op. Ik geraakte echter niet zo snel bij de dokter en dacht dat het wel voorbij zou gaan. En inderdaad, de eerste klachten verdwenen, maar een ontsteking bleef sluimeren. Zo begon mijn lichaam meer en meer maagzuur te produceren. Mijn maagwand raakte aangetast en ik moest zware zuurremmers nemen, maar dat baatte niet.

Het ging van kwaad naar erger, en ik kreeg reflux en een spastische slokdarm. Ik ben leerkracht en wanneer ik voor de klas stond, speelde mijn slokdarm soms op. Ik kreeg dan een heel pijnlijk en akelig gevoel in de borststreek. Zo belandde ik op een dag zelfs op spoed, omdat die pijn voelde als een hartprobleem. Een urgentiearts zei me wel dat mijn hart prima in orde was en ik voelde me gerustgesteld, maar ook wel wat belachelijk. Ik was zogezegd voor niets ongerust geweest en bleef achter met de pijn.

Ten einde raad klopte ik aan bij een osteopate. Zij begreep dat mijn klachten nog steeds het gevolg waren van die voedselvergiftiging. De osteopate vertelde me dat niet alleen mijn maagwand was aangetast. Wellicht zaten er schimmels in mijn maag. Het kwam erop aan die schimmels niet langer van voedsel te voorzien. En waarmee voedden die zich? Suikers. Ze bezorgde me allerlei kookboeken en ik ging meteen aan de slag.

Suikers mijden bleek al snel een kwestie van zelf in de keuken te gaan staan. Gelukkig doe ik dat graag en dat bleek ook nodig, want ongeveer alle bereidingen in de supermarkt bevatten suiker. Ik maakte al snel zelf zuurdesembrood, confituur, choco en zelfs thee.

Het was in het begin echt afkicken van de suikers. Ik trilde voortdurend en had helse hoofdpijn. Ik moest aftasten, voornamelijk wat fruit betrof. Van druiven werd ik ziek. Appelen en mijn eigen verse appelsap zonder toegevoegde suikers konden wel. Ik leerde om te koken zoals onze grootouders dat ongetwijfeld deden. Tweemaal per week ging ik om verse groenten, fruit en aardappelen. Ik zocht ook een artisanale slager omdat het gehakt in de supermarkt te veel toegevoegde suikers bevat. Met het verse gehakt van die slager kon ik mijn eigen vleesbrood maken.

Het was zoeken, puzzelen en soms op de tanden bijten, maar zodra ik mijn suikervrije routine gevonden had, voelde ik me enorm goed. Ik kon opnieuw afspreken met vrienden zonder schrik dat die helse pijn weer zou opspelen, maar dat niet alleen. Zonder suiker was ik veel energieker en tegelijk viel ik ’s avonds heel gemakkelijk in slaap.

Ondertussen heb ik twee vlotte zwangerschappen achter de rug, waarbij ik af en toe wél eens suiker kon eten. Nu eet ik nog steeds weinig suiker, en alcohol drink ik nooit, maar op een zware dag durft de emo-eter in mij over te nemen. Pijn heb ik dan niet meer, maar ik voel heel snel wat het doet met mijn energiepeil.

Dat suikervrije dieet was wel een eyeopener. Het verbaasde me hoe suiker in alles wat we eten binnengeslopen is, terwijl dat nergens voor nodig is. Als je echt snoept, dan eet je bewust suiker. Maar waarom moet er suiker in broodbeleg, in natuuryoghurt, in de currypasta waarmee je wokt? De meeste mensen beseffen niet hoeveel suiker ze op die manier binnenkrijgen, terwijl ze best bewust met voeding bezig willen zijn.”

Beeld: Getty Images

Dit artikel maakt deel uit van ons minder-suiker-plan. Benieuwd naar meer? Klik hier!

Meer over suiker:

• In 5 stappen naar meer zelfbeheersing
• Een maand zonder suiker: getest en goedgekeurd!
• Feit of fabel: worden we dikker door suiker?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!