Mijn verhaal: Dora had een ijskoude moeder die geen liefde kon tonen
Iedereen heeft een verhaal. Groots of meeslepend of juist klein en ontroerend. Deze week: Dora die na het overlijden van haar ouders brieven vond die haar vader en moeder naar elkaar stuurden in hun jongere jaren.
Dora (53): “Mijn ouders hebben tot hun dood in hun eigen huis gewoond. Dat was zoals ze het wilden en zo is het gelukkig ook gebeurd. Eerst overleed mijn moeder in haar eigen slaapkamer in haar bed, zeven jaar later mijn vader. Dat waren geen makkelijke jaren, maar we hebben goed voor hem gezorgd en toen hij op zijn 87ste overleed, hadden wij er ondanks ons verdriet ook een goed gevoel over.”
Afstandelijk
“Daarna moest het huis worden opgeruimd. Toen ik daarmee bezig was, vond ik in een kast een stapeltje brieven die mijn ouders aan elkaar schreven toen ze nog niet getrouwd waren. Er zat een verschoten lint omheen, en je kon zien dat het pakketje in geen jaren was opengemaakt. Ik heb lang geaarzeld of ik er iets mee zou doen. Het voelde ongepast om die brieven te lezen, maar er was ook iets wat mij altijd heeft dwarsgezeten. Mijn moeder was namelijk geen lieve moeder. Ze was moeilijk en koel en afstandelijk. Ik wil graag geloven dat ze van ons, haar kinderen, heeft gehouden. Als dat zo was, heeft ze dat in elk geval niet laten merken. En daar heb je niet veel aan, als kind.”
Angstig schoolmeisje
“Ik hoopte in die brieven iets te vinden waardoor ik haar kon begrijpen, dus uiteindelijk heb ik ze opengemaakt en toch gelezen. Mijn vader kwam in zijn brieven naar voren als de lieve man die ik altijd heb gekend. Mijn moeder schreef brieven als een angstig schoolmeisje, terwijl ze toen al achter in de twintig was. Ze zag overal tegenop. Het huwelijk leek haar zwaar en toen mijn vader schreef: ‘Lieve schat, als we eenmaal kindjes hebben, zul je zien hoe gelukkig we zijn!’, schreef ze terug dat ze het niet kon geloven.”
Ellendige jeugd
“Haar ouders hadden zich nooit om haar bekommerd. Ze had het niet in zich om andere mensen gelukkig te maken, dat wist ze zeker. Mijn vader heeft haar uiteindelijk overtuigd. Hij was er zeker van dat het moederschap haar zou veranderen, maar ik denk dat ze beter af was geweest zonder ons. Het moederschap is voor haar namelijk één lange worsteling geweest als gevolg van haar eigen ellendige jeugd. Had ze er maar met ons over gepraat. Had ze maar ooit één keer met ons een gesprek gehad, een echt eerlijk gesprek. Nu begreep ik pas iets van haar kille houding toen het te laat was, en daar heb ik het nog steeds erg moeilijk mee.”
Bron: Libelle.nl, beeld: Gettyimages
Mis zeker ook niet: