Zo ontmasker je suiker op het voedingsetiket
Om zicht te krijgen op hoeveel toegevoegde suiker je per dag binnenkrijgt, zit er niets anders op dan verpakkingen te lezen. Want zo alleen weet je of je de norm van maximum 50 gram per dag – aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie – haalt.
Het is misschien even schrikken: 50 gram komt bijvoorbeeld al overeen met een flesje frisdrank of fruitsap van 250 ml. Door etiketten te lezen, kun je gericht minderen met suiker. Hoe langer je verpakkingen leest, hoe makkelijker je verborgen suikers zult ontwijken!
Verborgen suikers
- Staat suiker in de ingrediëntenlijst vermeld? Dan bevat dit product toegevoegde suikers. Hoe hoger suiker staat, hoe meer erin zit.
- Let op chemische namen voor suiker: sacharose, lactose, glucose, dextrose, maltose, sucrose, fructose en galactose.
- Ontmasker ook suikerschuilnamen zoals agavesiroop, honing, stroop, isoglucose, melasse, invertsuiker en maltodextrine.
- De voedingswaardetabel vermeldt altijd ‘koolhydraten waarvan suikers’, wat zowel slaat op toegevoegde als op van nature aanwezige suikers (of een combinatie van beiden). Staat suiker niet in de ingrediëntenlijst en wél in de voedingswaardetabel, dan gaat het puur om natuurlijke suikers.
- Reken om naar suikerklontjes: 1 klontje zonder groefje weegt 4 gram.
Op de verpakking
- Is een product gezoet met een synthetische zoetstof? Check dan toch even de ingrediëntenlijst: soms wordt maar een deel van de suiker vervangen.
- Kijk uit met ‘naturel’ of ‘natuuryoghurt’: fabrikanten bedoelen er yoghurt zonder fruit mee, maar die kan wél gesuikerd zijn.
- Ruwe rietsuiker, speltstroop, kokosbloesemsuiker, agavestroop, ahornsiroop: al die gezond klinkende alternatieven hebben allemaal ongeveer dezelfde chemische samenstelling en caloriewaarde als gewone witte suiker.
In producten zónder verpakking
- Fruit bevat van nature suiker, maar ook een heleboel belangrijke vitaminen, mineralen en vezels. Je mag er gerust twee stuks per dag van eten zonder je zorgen te maken over het suikergehalte. Neem wel een volledig stuk fruit. Door het persen of mixen gaan veel voedingsstoffen verloren en hou je vooral suiker over.
- Voorverpakte voedingsmiddelen moeten altijd een voedingsetiket hebben, maar dat geldt niet voor vlees(waren), vleespakketten en maaltijden bij de slager of traiteur. Omwille van de textuur en smaak zit in sommige bereidingen toch toegevoegde suiker. Wil je weten hoe het zit? Vraag dat dan gerust. Informatie rond allergenen en dergelijke moet immers makkelijk toegankelijk of schriftelijk aanwezig zijn in de winkel waar je het aankoopt.
Start to etikettenlezen: de tips van Martine Prenen
Martine Prenen, happiness & health coach, deelt in haar nieuwe boek ‘Forever young‘ nog enkele tips om voedingsetiketten te ontcijferen:
- Let op de volgorde van de ingrediëntenlijst. Hetgeen als eerste genoemd wordt, zit het meest in het product. Als dit bijvoorbeeld suiker of glucose-fructosestroop is dan kun je het product beter direct laten liggen.
- De populairste ontbijtgranen zijn geraffineerd en bevatten dikwijls 40% suiker. Lees de verpakking en loop door als je termen ziet als gemodificeerd, geëxtrudeerde, stabilisatoren, emulgatoren of geraffineerd.
- Allergenen zijn tegenwoordig verplicht dik gedrukt, ook de dierlijke ingrediënten, zoals E120 (rode bladluiskleurstof), E441 (gelatine = dierenbotten), E901 (bijenwas). Als je veganistisch eet, kan de app ‘Is it vegan’ van pas komen!
- Eet je glutenvrij? Kijk goed uit voor die term. Vaak zijn de gluten vervangen door spul dat even slecht is en je bloedsuikerspiegel omhoog
doet schieten: maizena, maismeel (= polenta, ook in taco’s, tortillas, tortillachips) Doe dus met mate of vervang door groentenwrap), rijstzetmeel, aardappelzetmeel, tapiocazetmeel… - Kijk uit met ‘kan sporen van xx bevatten‘. Dat wil zeggen dat er allergenen in de buurt van je voeding zijn geweest.
‘Forever young’ is verschenen bij Borgerhoff & Lamberigts en kost 29,99 euro. Voor meer info, ga naar de website.
Beeld: Shutterstock