Hartverwarmend: Vader schrijft brief aan dochter met syndroom van Down
Liefste Jillian,
Je bent nu boven de laatste voorbereidingen aan het treffen met je mama en je bruidsmeisjes. Je haar golft perfect langs je ranke hals. Je jurk met juwelen – “mijn bling” noem je het zelf – vangt elk straaltje late namiddagzon op dat door het raam piert. Je make-up – die rode lippenstift! – ziet er nog beter uit op een schoonheid die alleen maar mooier werd sinds de dag dat je geboren werd. Je eeuwige lach staat in bloei. Ik sta buiten, onder het raam, en kijk naar boven. We leven voor momenten als deze, wanneer hoop en dromen elkaar kruisen op een prachtig moment in de tijd. Wanneer alles dat we ons ooit inbeeldden, gebeurt en een perfecte helderheid aanneemt. Gelukzaligheid bestaat. Dat weet ik nu, terwijl ik onder dat raam sta.
Vriendschappen
Toen je geboren werd en de jaren daarna, maakte ik me geen zorgen over je schoolprestaties. Je moeder en ik zouden ervoor zorgen dat het je zou lukken. We gingen leraren vinden die jou les konden geven en je zou gerespecteerd worden. Maar wat we niet konden was ervoor zorgen dat andere kinderen je leuk vonden. Je accepteerden, je vriend wilden zijn en naast je zouden staan als het even moeilijk werd. We dachten: wat is een kinderleven als het niet gevuld is met logeerpartijtjes, verjaardagen en schooldisco’s? Ik maakte me destijds zorgen over je.
Nooit trouwen
Maar mijn zorgen waren overbodig. Je bent geweldig op sociaal vlak. Ze noemden je op de kleuterschool niet voor niets de burgemeester omdat het je altijd lukte om iedereen samen te brengen. Je zat in de junior dansgroep op de middelbare school en maakte indruk op iedereen die je ontmoette. Weet je nog wat jij volgens de mensen allemaal zou missen, Jills? Je zou nooit op een fiets rijden of aan sport doen. Je zou nooit kunnen studeren. Je zou al zeker nooit trouwen. En kijk nu eens naar jezelf!
Lief en zacht
Ik zou zeggen: geef je hele hart aan je verloofde, Ryan. Maar dat is logisch. Dat je lief en zacht voor hem moet zijn. Dat ben je al met iedereen die je kent. Ik wens je levenslang vriendschap en wederzijds respect toe, maar jullie zijn al tien jaar samen en die vriendschap en dat respect zijn al duidelijk aanwezig…
“Ik zal altijd je kleine meisje blijven”
Ik kan je nu zien. De voorbereidingen zijn klaar, de deur zwaait open. Mijn kleine meid, helemaal in het wit, overschrijdt de drempel van nog maar eens een veroverde droom. Ik ben buiten adem, sta aan de grond genageld, volkomen in het moment. “Je ziet er mooi uit” is alles wat ik kan uitbrengen. Jillian bedankt me. “Ik zal altijd je kleine meisje blijven”, zegt ze dan. “Dat klopt”, pers ik eruit. “Tijd om te gaan, we moeten nog een wandeling maken”.
Bron: AD via Libelle.nl – Beeld: Getty Images