Uitgetest: een outdoor pizzaoven
Verse, krokante pizza’s precies zoals bij de Italiaan, maar dan gewoon bij je thuis? Dat zag Chef Culi Sofie wel zitten. Ze testte een pizzaoven voor op het terras uit, en vertelt hier hoe dat ging.
Outdoor pizzaoven: dit vindt Sofie ervan
“Een pizzaoven voor op het terras is doorgaans behoorlijk prijzig. Dit is een betaalbare optie die bovendien makkelijk op te bergen is. De doos die geleverd wordt, is niet zo groot, maar zwáár! Misschien is het mijn gebrek aan mankracht, maar het kost me toch wel wat moeite om die naar het terras te krijgen. Maar het in elkaar steken van het toestel is kinderspel. In de doos zitten een goed ingepakte pizzasteen, een korte handleiding, de uitgebreide handleiding en de oven natuurlijk.
Je hebt geen gereedschap nodig. De pootjes zijn uitklapbaar, waar de andere stukken moeten komen, wijst zichzelf uit. Heel makkelijk. Op de doos wordt verwezen naar een app met recepten en daar vind je per oven ook handige filmpjes over hoe je oven werkt en hoe je van je balletje deeg precies een pizza maakt. Ik besluit voor mijn eerste probeersel gewoon het basisrecept te volgen. Het wordt een pizza margherita met wat champignons erop.
Ook al kan de oven een temperatuur van maar liefst 400°C bereiken, dankzij de pootjes mag hij ook op een houten tafeltje staan. Handig, want ik zie me niet meteen op het terras gaan liggen om door het kijkgaatje te zien of het vuur goed aan gaat. Ik vul het schuifje met pellets, leg er een aanmaakbundeltje op en steek het vuur aan. Zodra dat goed brandt, vul ik het ‘fuel’-pijpje met pellets om het vuur warm te houden. Alleen het controleren van de oventemperatuur is lastig: er zit geen thermometer op het toestel en zonder infraroodthermometer is de temperatuur moeilijk te meten. Ik wacht dus gewoon een kwartiertje en ga ervan uit dat de oven dan heet genoeg is, 400°C dus.”
Even oefenen, maar dán…
“Bij gebrek aan een pizzaschep – die is niet meegeleverd – gebruik ik een houten serveerplank, die ik royaal met semolina bestrooi, zodat de pizza straks goed glijdt. Ik probeer zoals een echte pizzaiola mijn deeg te rekken en niet te rollen, maar laat ons zeggen dat er nog wat werk aan is voor ik een volleerd pizzabakster ben.
Maar beleggen, dat kan ik! Tussendoor moet je nog wat pellets toevoegen zodat de oven heet blijft, en dan is het tijd om de pizza te bakken. De pizza met mijn plank in de oven krijgen, is geen probleem, maar het bakken gaat supersnel en ’m er weer uit krijgen zonder schep is geen sinecure. Het duurt te lang. Gevolg: verbrande korst. Bij een tweede poging weet ik beter hoe het moet en krijg ik een lekkere pizza mét krokante korst. Dus zeg ik: gewoon veel pizzafeestjes geven en je wordt vanzelf een pizzabakker.
Goed om te weten: ik testte de Fyra 12, maar er is intussen ook al een opvolger. De Karu 2 kun je zowel gebruiken op hout als op houtskool en gas.“
Praktisch
Alle info over de pizzaovens van Ooni vind je hier.
Meer Italiaans getinte inspiratie?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!