Mijn lichaam na de menopauze: 8 lezeressen openhartig
De menopauze komt bij de ene heel heftig binnen, en verloopt bij de andere bijna geruisloos. Acht vrouwen vertellen over wat die hormonale rollercoaster allemaal heeft teweeggebracht.
Hilde (55) …
… heeft vooral moeite met de veranderingen van haar lichaam.
Hilde: “Zonder dat ik het wist, zat ik vijf jaar geleden in de menopauze. En ik moet eerlijk bekennen dat ik maar weinig merk van die hormonale rollercoaster. De vaginale droogte, het geen zin meer hebben in seks, de moodswings, daar merk ik voorlopig niets van. Gelukkig maar. Een paar jaar vóór mijn menopauze had ik wel last van opvliegers, overdag én ’s nachts. Achteraf besefte ik dat die vaak gelinkt waren aan stress en alcohol. Had ik één glaasje wijn op, dan lag ik ’s nachts badend in het zweet. Maar sinds ik dat weet, hou ik daar meer en meer rekening mee.
“Mijn boezem is voller, er staat al eens een knoopje van mijn blouse open”
Het enige wat me de laatste tijd wel is opgevallen, is dat mijn taille en mijn heupen uitdijen. De zogenaamde zwembandjes… (lacht) En mijn boezem is de laatste jaren ook voller geworden. Sommige truitjes van vroeger passen gewoon niet meer, of er staat al eens een knopje van mijn blouse open. Dat mijn lichaam er heel anders uitziet, daar moet ik toch nog aan wennen. Net als mijn huid, die slapper en ouder wordt. Als ik in de spiegel kijk, is dat altijd even schrikken. Want wat ik zie, komt helemaal niet overeen met hoe ik me voel. Ik zie er ouder uit, maar ik voel me nog altijd veertig.”
Katrien (44) …
… kwam nog vóór haar veertigste in de menopauze.
Katrien: “Zo’n zes jaar geleden kwam ik van de ene dag op de andere in de menopauze terecht. Een paar maanden eerder ontdekte ik dat ik draagster was van het BRCA 1-gen, het risico op borstkanker was dus gigantisch hoog. Vrijwel meteen besliste ik om mijn borstklieren en mijn eierstokken te laten wegnemen, met de vervroegde menopauze tot gevolg. Dat was een héél bittere pil om te slikken, vooral omdat ik nog voor mijn veertigste plots onvruchtbaar werd. Mijn man en ik hadden al wel een dochter, maar als ik niet zo snel in de menopauze was gekomen, was het waarschijnlijk niet bij één kind gebleven. Dat was waarschijnlijk het moeilijkste aan heel de menopauze, want verder heb ik weinig last van de typische kwaaltjes.
“Dat ik zo jong onvruchtbaar werd, was een bittere pil om te slikken”
Hoewel: de opvliegers kunnen behoorlijk pittig zijn. Als er eentje aankomt, dan is het net alsof de grond in vuur en vlam staat. Op slechts een paar tellen voel ik de hitte door mijn lijf stromen, en besef ik ook niet meer wat er allemaal rond mij gebeurt. Zo heftig. De laatste tijd voel ik ook dat mijn spieren slapper en strammer zijn. Ik ben een fervente tennisster, maar het explosieve is helemaal weg. Vroeger kon ik een sprintje trekken om de bal terug te slaan, maar dat lukt me niet meer. Misschien is het de leeftijd, maar in die zes jaar dat ik in de menopauze zit, voel ik me gewoon vijftien jaar ouder. Gelukkig zie ik er nog niet uitgeleefd uit. Sterker nog: iedereen schat me altijd jonger. Een mooier compliment bestaat niet.”
Vera (53) …
… laat de menopauze niet aan haar hart komen.
“Ik ga niet in een hoekje kruipen, ik voel me nog altijd op-en-top vrouw”
Vera: “Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik heb geen flauw idee wanneer ik in de menopauze ben gesukkeld. Tot mijn vijftigste heb ik altijd een spiraaltje gehad, waardoor de typische kwaaltjes uitbleven. Maar een keer dat verwijderd was, begreep ik onmiddellijk waar iedereen over praatte. Die opvliegers zijn gewoon verschrikkelijk, en mijn lichaam neemt vormen aan waarvan ik nooit had gedacht dat dat überhaupt kon. Vroeger had ik een zandloperfiguur, en daar was ik best trots op. Maar tegenwoordig is mijn taille helemaal verdwenen. Zonder dat ik het besefte, was ik een paar kilo rijker, die ik ook niet zomaar meer kwijtraak. Dat is best confronterend, zeker als ik een foto van een paar jaar geleden zie. Maar ik probeer het niet aan mijn hart te laten komen. Ik voel me nog altijd op en top vrouw, en ik geniet er nog steeds van om me op te kleden en mooi te maken. Het laatste wat ik wil, is in een hoekje kruipen omdat het leven zogezegd gestopt is. Want dat is absoluut niet het geval.”
Christiana (60) …
… heeft het gevoel dat ze ondanks de menopauze haar tweede jeugd beleeft.
“Het zorgen is voorbij, nu durf ik eindelijk eens aan mezelf te denken”
Christiana: “De dag dat mijn gynaecologe me vertelde dat ik in de menopauze zat – dat is nu ongeveer tien jaar geleden – dacht ik bij mezelf: die hormonen gaan me niet klein krijgen. Niet veel later ben ik dan ook naar een voedingscoach gegaan, want ik wilde absoluut geen kilo’s aankomen. En dat is me gelukt. Ik moet wel zeggen dat ik daar hard voor heb gewerkt: elke dag een half uurtje wandelen, regelmatig gaan joggen, een yogasessie meepikken of een uurtje gaan volleyballen, en natuurlijk gezonder eten. Puur op karakter. Maar het heeft geloond, want ik weeg nog altijd hetzelfde als tien jaar geleden. En de andere kwaaltjes, daar heb ik niets van gemerkt. Als ik mijn collega’s hoor praten over de opvliegers en de vermoeidheid… dan prijs ik mezelf gelukkig. De menopauze is echt voor iedereen anders, en ik kan alleen maar zeggen dat ik ervan geniet. Ik voel me heel goed in mijn vel, net alsof ik mijn tweede jeugd beleef. Het zorgende dat lange tijd in mij zat, is zo goed als helemaal verdwenen. Na al die jaren durf ik eindelijk nog eens aan mezelf te denken.”
Jannick (53) …
… heeft bijna elk kwartier last van een opvlieger.
Jannick: “Tien maanden geleden werd ik met spoed geopereerd: mijn baarmoeder en eierstokken werden weggenomen. Meteen na de ingreep kwam ik in de menopauze terecht. Eerst zag ik het heel rooskleuring, en dacht ik dat het allemaal wel ging meevallen. Maar niets was minder waar. Vooral de opvliegers zijn vreselijk. Bijna élk kwartier voel ik mijn hele lichaam warm worden, breekt het zweet me uit en wordt mijn gezicht vuurrood. In het begin schaamde ik me, vooral als ik met iemand aan het praten was en ik het voelde opkomen. Wat moesten de mensen wel niet denken?
“Gaat het even niet, dan wind ik daar geen doekjes om en zeg ik gewoon dat ik een opvlieger heb”
Ik heb dan ook werkelijk alles geprobeerd om het tegen te gaan: medicatie, natuurlijke middeltjes… Het enige wat nog kan helpen, zijn hormonen. Maar die mag ik jammer genoeg niet nemen vanwege mijn gezondheid. Dus heb ik het maar gewoon aanvaard, en ik besef nu dat er ergere dingen in het leven zijn. Gaat het me even niet, dan wind ik daar geen doekjes om en zeg ik gewoon dat ik een opvlieger heb. Maar ik vraag me soms wel af hoelang het nog gaat duren…”
Petra (45) …
… vindt dat de menopauze een gigantische impact had op haar leven.
Petra: “Ik ga er niet om liegen: de menopauze heeft mijn leven vier jaar lang volledig op z’n kop gezet. Het begon allemaal met hevige bloedingen tijdens de menstruatie. Het was zelfs zo erg dat het soms langs mijn benen naar beneden liep. Héél gênant. Mijn lichaam was na een tijd zo zwak van al dat bloedverlies – want de periodes dat ik niét bloedde, werden steeds minder – dat ik vaak in bed lag, compleet uitgeput en kermend van de pijn. En niets dat hielp. Het gevolg? Ik was bang, en ik was nergens op mijn gemak want elk moment kon ik opnieuw beginnen bloeden.
“Lang heb ik me geschaamd, maar vroeg of laat krijgt elke vrouw er mee te maken”
Een jaar geleden liet ik mijn baarmoeder verwijderen omdat er gewoon geen andere oplossing was. Sindsdien is het bloeden gelukkig gestopt, en heb ik het gevoel dat ik mijn leven weer zelf in handen kan nemen. En de andere kwaaltjes? Die stellen niets voor in vergelijking met dat bloedverlies. Het nachtelijk zweten, de moodswings, het hoort er gewoon bij. Het enige waar ik het soms wel nog moeilijk mee heb, is dat ik op zo’n jonge leeftijd al in de menopauze ben beland. Ik heb me vaak eenzaam en verloren gevoeld, omdat niemand me begreep. Lange tijd heb ik me erg geschaamd, maar nu besef ik dat elke vrouw er vroeg of laat zelf mee af te rekenen krijgt en dat je het niet mooier of slechter moet voorstellen dat het werkelijk is.”
Gonda (61) …
… vertelt dat de menopauze voor haar bijna verleden tijd is.
“Na tien jaar is het ergste voorbij en voel ik me stilaan weer net als vroeger”
Gonda: “Zo’n tien jaar geleden wíst ik dat het zover was: de menopauze was aangebroken. ’s Nachts was ik kletsnat van het zweet, mijn maandstonden bleven uit, de kilo’s vlogen erbij en mijn humeur kon in één seconde volledig omslaan. Het ene moment was ik goedgezind en liep ik al fluitend door het huis, het andere was ik nors en kriegel. Toen ik met mijn waslijst aan klachten bij de huisarts aanklopte, heeft die meteen bloed getrokken en me een paar dagen laten verteld dat ik definitief in de menopauze zat. Wat ik toen nog niet wist, was dat die opvliegers en de moodswings nog maar een voorsmaakje waren. Niet veel later werd ik ’s morgens wakker met een hevige bloeding, en het stopte maar niet. Ik ben dan onmiddellijk naar de apotheek gereden om speciaal maandverband te vragen, maar nog moest ik elk uur naar het toilet spurten om het te vervangen. Verschrikkelijk. Gelukkig heeft dat maar een paar dagen geduurd. Het zweten daarentegen… Soms leek ik wel een waterval, en liepen de druppels gewoon van mijn gezicht en mijn rug. Maar nu kan ik zeggen dat het ergste voorbij is en voel ik me stilaan weer net als tien jaar geleden.”
Nadia (53) …
… voelt zich soms een vreemde in haar eigen lichaam.
“Nu denk ik bij alles wat ik voel: ‘Blame it on the menopause’”
Nadia: “Sommige vrouwen fietsen doorheen de menopauze. Wel, ik ben niet één van hen. Ik was een jaar of zevenenveertig toen de gynaecoloog me vertelde dat het mijn beurt was. Ik had al wel een vermoeden, want ik had last van nachtelijke opvliegers en een droge huid, maar toch hoopte ik dat ik het mis had. Ik was nog zo jong. Maar na een tijdje was er geen twijfel meer mogelijk, want de ongemakken stapelde zich in sneltempo op: mijn geheugen was net een zeef, mijn haar kurkdroog en grijzig, de kilo’s vlogen erbij, ik had vaker last van hoofdpijn, de zin is seks was volledig verdwenen. ’s Nachts lag ik vaak wakker, en áls ik sliep waren het mijn slapende handen die me uit mijn slaap haalden. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam ik in een emotionele rollercoaster terecht. Er waren dagen dat ik niets liever wilde dan huilen. Uren aan een stuk. Met de hormonen die ik nu al twee jaar neem, is het gelukkig al stukken beter. Dat ik opnieuw menstrueer, neem ik er graag bij. Het ergste aan de menopauze vond ik – zeker in het begin – dat ik niet wist met welke kwalen ik nog af te rekenen ging krijgen. Maar nu denk ik bij alles wat ik voel: ‘Blame it on the menopause.’”
Foto’s: Monique Van Endert – Make-up: Isolde Roels – Styling: Siska Loraine – Met dank aan Etam, Hunkemöller, Hema, JBC, Speedo, Primark, Veritas, Calvin Klein en Marni
Meer weten over de menopauze?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!