‘Hotel Römantiek’-dames showen de nieuwe lentemode

“Mijn man zei me ooit: ‘Soms zou ik je opeten van liefde en soms heb ik spijt dat ik het niet heb gedaan’. We hielden om ter meest van elkaar. Het was echte, ware liefde. Hij keek naar me, en ik smolt. Nu hij er niet meer is, mis ik alles aan hem. Ik mis zelfs het vitten op elkaar. Alleen thuis kan ik echt in de put zitten. Het gemis is groot. Ik heb van weinig dingen met hem spijt, maar wat ik anders zou doen is niet smekend vragen ‘Zie je me nog graag?’, maar gewoon zeggen ‘Ik zie jou graag!’.

Ik heb mezelf ingeschreven voor Hotel Römantiek. In mijn dorp kom ik geen mannen tegen: als we op zaterdagavond na de mis iets gaan drinken, zit ik op café met twaalf weduwes en drie mannen die bovendien getrouwd zijn. Ik maak graag plezier met mannen, maar ontmoette nog niemand die kon tippen aan mijn overleden man. Hoewel ik wél nog geloof in de liefde!

Van mijn deelname heb ik nog geen seconde spijt gehad. Ik nam me voor: als het in Tunesië met iemand écht klikt, dan ga ik ervoor. Ik liet er de twintigjarige Lucienne in me los. Alles mocht en alles kon, maar of ik écht kriebels voor iemand heb gevoeld, verklap ik niet. Sowieso leerde ik veel nieuwe fijne mensen kennen. Hotel Römantiek was uniek.”

Blouse (JBC, maten 36-46, € 29,99). Halsketting (Access, € 45). Ring met steen (Access, € 45). Jasje (JBC, maten 36-46, € 39,99). Broek (JBC, maten 36-46, € 29,99). Veterschoenen (Coco Bella, € 119,99).

Mariola (66)

“Ik heb een zeer goede man gehad. Toen ik hem ontmoette in een dancing, eind jaren 60, voelde ik een coup de foudre. Hij was slank, knap en het klikte meteen tussen ons. Ik ben heel gelukkig geweest met hem. We vertrouwden elkaar en gaven elkaar vrijheid. Onze relatie heeft me geleerd dat je nooit mag opgeven. Na slechte tijden komen er weer goede dagen. Het was niet altijd koek en ei, maar we konden het wél bijleggen. Tot nu heb ik nog geen enkele andere man ontmoet, die aan hem kon tippen. Ik mis hem nog steeds… en ook het gevoel van intimiteit. Een man die me een knuffel geeft in bed, die me eens goed vastpakt. Ik heb nog een korte latrelatie gehad, maar moest hem ook afgeven… En toen schreef mijn zus me in voor Hotel Römantiek en waagde ik mijn kans. Wie weet vond ik er mijn droomman. De soulmate van mijn dromen: intelligent en ruimdenkend, iemand die graag babbelt én reist. Ik hoef geen adonis, maar hij moet me wél graag zien. En de klik moet er zijn.

Ik ben zeventig maar zo oud voel ik me niet, en zeker niet tijdens ons avontuur in Tunesië. Toen ik terugkeerde, viel het mijn zoon meteen op: ik was veranderd. Opengebloeid, stralend, een beetje vermagerd. Ik zag er tien jaar jonger uit, vond hij. Ik voel me ook positiever en opgewekter. Vroeger zat ik op een zondag weleens alleen, en dacht ik: ‘Zie me hier nu zitten’. Nu ben ik altijd bezig en geïnspireerd. Hotel Römantiek heeft mijn kijk op het leven en de liefde veranderd. Ik geloof er terug in en ik maakte er vrienden en vriendinnen voor het leven.”

“Dat mijn man iemand anders had, zag ik in de verste verte niet aankomen. Ik was geschrokken en teleurgesteld. Ik besloot me na de scheiding te focussen op mijn vier kinderen en het vinden van een job. Voor de liefde was er geen tijd. Maar ook toen de kinderen het huis uit waren, had ik de hoop op een nieuwe relatie opgegeven. Ik had geen oog voor mannen, ik was bovendien te oud en had veel kinderen – en dat hebben mannen liever niet, dacht ik. Het leek alsof ik in een diepe liefdesslaap zat. Maar toen ik de kans zag om me in te schrijven voor Hotel Römantiek, heb ik ze gegrepen. En toen ik geselecteerd bleek, voelde ik me weer de hippie die ik vroeger was. Ik voelde me week na week verjongen, kocht nieuwe outfits en mijn verwachtingen werden alsmaar groter: zou ik écht de liefde kunnen vinden in Tunesië? Ik was ervan overtuigd: het is nu of nooit!

De sfeer in Tunesië was fantastisch: we leerden elkaar kennen op een aangename manier, door dingen samen te doen. En ik voelde me zo vrij: ik moest niet meer koken, moest niet naar de klok kijken. Ik deinde mee op de romantische, exotische flow van Hotel Römantiek. Gek om te zien dat ik me als vijfenzestigjarige niet veel anders voelde dan op mijn achttiende, en dat ik dezelfde mannen aantrok als vroeger. Hotel Römantiek leerde me opnieuw de klik te maken, mezelf open te stellen voor de liefde. Ik die dacht dat dat voor altijd verleden tijd was.”

“Een liefdesrelatie is een van de moeilijkste en mooiste dingen die je als mens kunt ervaren, vind ik. Mijn liefdeservaringen hebben me sterker gemaakt. Ik ben nu alweer enkele jaren alleen, maar ik droom nog steeds van de ware liefde. Zo’n zielsverwant met wie je alles kunt delen, die net als ik graag reist, die zacht en teder is. Ik ken een prachtig verhaal van vrienden die elkaars jeugdliefde waren, elkaar een leven lang uit het oog waren verloren en mekaar terugvonden op hun tachtigste. De tien laatste jaren van hun leven – samen met elkaar – waren hun mooiste. Liefde op leeftijd: het kan dus nog!

Bij mij hunkert elke vierkante millimeter huid naar tederheid. Misschien voelde mijn familie aan dat ik dat miste, dat ik die eenzaamheid soms voelde. Ze schreven me in voor Hotel Römantiek en ik werd geselecteerd: een buitenkans! Twee weken avontuur en romantiek onder de Tunesische zon en dat in het gezelschap van een fantastische bende. Tijdens de reis kenden we geen leeftijd, en waren we allemaal gelijk. Ik heb er gezien dat gevoelens nooit oud worden en beseft dat wanneer ik opnieuw verliefd zou worden het leven me geen enkele les heeft geleerd. Het zal opnieuw meeslepend zijn, verstand op nul, impulsief als een puber. Echt, ik geef de liefde nog niet op, en blijf ervan dromen.”