Moestuincolumn: “Als de kippentragedie ons iets geleerd heeft, is het wel om waarde te hechten aan wat er is”

Ook tijdens hartje herfst kijkt Libelle-redactrice Jolien, opgegroeid op de boerderij van haar ouders, met verwondering en passie naar wat de nieuwe maand deze keer te bieden heeft.

Kiekendief

“Ik loop de wei in en zie overal veren liggen. Ik roep en zoek als een bezetene, maar er is geen meer kip te bespeuren. Het kan niet anders of we hebben bezoek gehad van een vos of een kiekendief.

Boris komt aangelopen, en vraagt waar de kippen zijn. Hij wil ze – zoals elke woensdag – eten geven. De teleurstelling op zijn gezicht is groot als ik zeg dat ze er niet zijn. Deze ochtend was hij speciaal maïs voor hen gaan rapen op de pas afgereden akker.

Om z’n gedachten te verzetten, stel ik voor om de laatste gevallen noten bij elkaar te zoeken. Maar ook dat is niet hetzelfde. De notelaar staat op de wei. De wei zonder vrolijke kippetjes. Ook het dozijn eitjes dat we elke woensdag naar huis meenamen, is onverbiddelijk verleden tijd.

Opmerkzaam ei

De diepgele kleur en intense smaak van een scharreldooier: weg. Nog nooit waren we zo opmerkzaam over een ei als nu, net omdat onze vertrouwde eieren er niet meer zijn. Alsof ons brein een ander soort aandacht aan de dag legt wanneer een bestaande routine wordt doorbroken.

Gelukkig werkt het ook in de omgekeerde richting. Het valt op dat de vacht van de schapen de afgelopen weken fel gegroeid is: vol, zacht en waarschijnlijk lekker warm. Ik zie zomergroen in bonte herfstkleuren veranderen, waardoor het zelfs op een bewolkte dag nooit echt grijs is.

Ik spot de eerste vorst die als fijne, witte kristallen op de koolbladeren glinstert in de ochtendzon. Het valt op, omdat het anders is. Nieuw.

“In de keuken is er een wissel van de wacht. De ovenschotel met witloof en pasta met pompoen worden met veel ooh’s onthaald”

Au revoir aubergine

Ik merk het ook in de keuken. Begon ik die aubergines, paprika’s en tomaten intussen toch een beetje beu te worden, dan is er ook op dat front een wissel van de wacht.

Ik maakte na maanden nog eens een ovenschotel met witloof en hesp, gisteren stond er een romige pasta  met geroosterde pompoen en salie op het menu en vandaag eten we rodekool met appeltjes bij mijn ouders. Alles wordt met veel ooh’s en aah’s onthaald.

Iedereen lijkt blij om weer andere smaken en texturen te proeven. En zo is het goed. Als de kippentragedie ons iets geleerd heeft, is het wel om waarde te hechten aan wat er is.

Meer lezen?

• Moestuincolumn: “In oktober maak ik magische brouwsels en is de tuin mijn speelplaats”
• Moestuincolumn: “Thuis wacht er een dampende aubergineschotel. Heel even heb ik alles voor elkaar.”
• Moestuincolumn:”Ik sluit een pact met mezelf: ik wil enkel koken met ingrediënten van lokale boeren.”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!