Ook in oktober kijkt Libelle-redactrice Jolien, opgegroeid op de boerderij van haar ouders, met verwondering en passie naar wat de nieuwe maand deze keer te bieden heeft.
Moestuin, speeltuin
“Moedig je kinderen aan om te spelen”, zo vertellen ze me bij Kind en Gezin, want: “Het gaat niet enkel om het plezier, ze worden er ook handiger van, en leren al spelend over zichzelf en de wereld rondom zich.”
Ik knik instemmend, maar kan alleen maar denken: wanneer zijn we gaan geloven dat spelen stopt als je ouder wordt? Spelen is belangrijk voor iederéén. Ik hou van spelen in z’n meest vrije, ongeremde vorm. De tuin is mijn favoriete speelplaats.
Ronde één is simpel: je neemt een vergiet en een scherp mes, loopt de tuin in en laat je gedachten de vrije loop. Die overdaad aan citroenverbena en vele frambozen zouden samen weleens een heerlijke siroop kunnen vormen. Oh, en die opgeschoten lavas zou misschien wel lekker zijn als ik ‘m met zout laat drogen. Ongetwijfeld zalig bij een bloody mary.
“Ik hou van spelen in z’n meest vrije, ongeremde vorm. En de tuin is mijn favoriete speelplaats”
Magische brouwsels
Dan volgt ronde twee. Spoelen, hakken, roeren … en de chemie van zout, vet, zuur en hitte haar werk laten doen. Vandaag op de planning: kílo’s rijpe peren verwerken die we enkele weken geleden plukten bij mijn ouders. Ik heb mijn zinnen gezet op zelfgemaakte cider. Nadat ik me heb ingelezen, besluit ik alle peren in een centrifuge tot sap te persen en dat sap daarna met een bodempje geuze te laten fermenteren in een bokaal met waterslot.
Ik voel me opgewonden. Ik ben weer het kind dat op zondagnamiddag kleurige brouwsels maakt met water en blaasstiften. De perenpulp die ik opvang als restproduct, gaat datzelfde weekend nog in een chutney, perencake en granola.
Pruttelende peertjes
Een week later, wanneer ik de was insteek – er zijn zo helaas toch een paar kleinedingetjes die volwassenen van kinderen onderscheiden – hoor ik een borrelend geluid in de kelder. Het perensap is aan zijn fermentatie begonnen.
Als alles goed gaat, kunnen we over enkele weken bottelen. Waarna de cider nog minstens zes maanden op fles moet rijpen. Het is een spannend proces. Mijn vriend wijst me er dikwijls op dat er een kans bestaat dat het brouwsel niet te drinken zal zijn. Hij wil me behoeden voor een teleurstelling, denk ik.
En toegegeven: ik zou het heerlijk vinden om volgende zomer zelfgemaakte cider te serveren, maar ik weet intussen ook dat die speelmomenten waardevol zijn op zich.”
Lees ook:
- Appeltaart: 15x smullen van de lekkerste taart
- Paddenstoelen spotten en plukken: do’s en don’ts
- Waarom je bloembollen beter énkel koopt als ze dit label dragen
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!