Droomschuur in de tuin: binnenkijken bij Frank en Nadine
Het bouwwerk dat Nadine De Meulemeester en haar man Frank Verheecke optrokken in hun tuin, is een landelijk paradijs. Van de funderingen tot het dak, van de ruwbouw tot het kleinste detail: alles hebben ze eigenhandig gedaan.
Een ‘happy place’ in de tuin
Als de hemel op aarde niet bestaat, dan komt het nest van Frank (59) en Nadine (58) in Eeklo toch verdomd dicht in de buurt. In het hart van het Meetjesland bouwden ze bijna tien jaar aan hun droomschuurtje.
“En nu is het eindelijk helemaal af”, straalt Nadine. Tijd om te genieten dus. En dat doet ze ook. “Ik denk dat ik, wanneer de zon een beetje schijnt, meer tijd hier doorbreng dan in ons huis. Zoveel licht, zoveel rust. Het is gewoon zalig.”
Zeg dat wel. Er zijn de metershoge, smeedijzeren schuiframen, die het groen en de tuin helemaal naar binnen brengen als het Belgische weer dat toelaat. Er is de stoere schouw met open haard waarin je vlees kunt grillen. Er is het gezellige interieur waarin je steeds nieuwe ontdekkingen doet, zoals de grote graanzeef die Nadine zelf omtoverde tot een imposante kroonluchter. Er is de eigenzinnige collectie kastjes, spiegels en verlichtingselementen…
Samen worden ze één organisch geheel dankzij de grenzeloze creativiteit van de vrouw des huizes.
De strooien zomerhoedjes aan een lange lijn verbergen een lamp en scheppen een feeërieke sfeer. Overdag wiegen ze wat in de wind, ’s nachts lichten ze de duisternis op
Zolderschatten en afdankertjes
Hoewel inrichten voor Nadine niet meer dan een hobby is, steekt ze er wel haar ziel en zaligheid in.
“Op school deed ik de richting snit en naad, dus dat gaf me een basis. En ik heb wat houtbewerking geleerd en cursussen bloemschikkunst gevolgd”, zegt ze. Misschien heeft Nadine haar roeping gemist. In een ander leven had ze interieurdesigner kunnen zijn, opperen we.
“Maar dan toch alleen in een landelijke stijl.” (lacht). Letterlijk alles – ook wat de meeste mensen naar het containerpark zouden brengen – kan een plekje krijgen in haar droomschuur.
Sommige interieurelementen zijn vergeten zolderschatten, andere blijken afdankertjes uit huizen van vrienden of tantes, nog andere werden voor een appel en een ei gekocht op een brocantemarkt.
Dankzij de persoonlijke touch van Nadine kregen ze een tweede leven. “Soms haal ik spullen in huis zonder dat ik een echt plan heb, maar op de ene of andere manier krijg ik op een dag toch inspiratie om er iets mee te doen. Bijna alles wat je hier ziet, zijn recuperatiematerialen of overschotjes.
De dakpannen, de ijzeren poortjes, de deuren, de kastjes, de beeldjes: alle objecten hebben een geschiedenis en een verhaal.
Ik weet van waar en van wie ze komen. Ik hou er niet van om dingen weg te gooien, dat is mijn levensfilosofie niet.
Kunststoffen tref je dan ook niet aan in het droomschuurtje. Hout, steen, ijzer en textiel zorgen voor een warm, geborgen gevoel.
“Ik vind het zelfs al vervelend dat ik een plastieken tuinslang heb”, lacht Nadine. “Ik doe mee aan de ‘Mooimakers’, het initiatief tegen zwerfvuil. Ik trek er dus geregeld op uit om plastic en ander afval op te ruimen dat veel mensen zo achteloos laten slingeren op straat of in het veld. Vreselijk vind ik dat. Dus nee, voor onze schuur waren kunstmaterialen geen optie.”
Van eigen kweek
De schuur is mensenwerk, maar wel in een natuurlijke verbinding met de weelderige tuin. Ook aan de buitenkant van de schuur kijk je trouwens je ogen uit. Er is de zware balk die onder het dak uitsteekt en waaraan een heerlijke schommelstoel opgehangen is.
Er zijn de ontelbare ijzeren gieters die overal terugkeren. “Vraag me niet waarom, maar ik ben al mijn leven lang dol op gieters”, zegt Nadine.
De verlichting in de bloemrijke tuin is heel bijzonder: aan een lange lijn hangen strooien zomerhoedjes die een lamp verbergen en een feeërieke sfeer scheppen. Overdag wiegen ze wat in de wind, ’s nachts lichten ze de duisternis op.
Voor wie het nog niet helemáál duidelijk was: het ‘droomschuurtje’ is een passende benaming, maar stel je daar vooral geen klassiek tuinhuisje of trendy tuinkamer bij voor. Frank en Nadine gingen veel verder dan dat. Dit is een gîte zoals je ze in heel Frankrijk niet vindt, een woonschuur om in te leven, een landhuis dat groot en luxueus genoeg zou zijn om een gezin met twee kinderen comfortabel te herbergen. Een keuken, elektriciteit, sanitair: alles is voorzien.
Proficiat, Nadine en Frank!
Nog mooie verhalen lezen?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!