“Elke dag teken ik in mijn schetsboekje dingen die me blij gemaakt hebben. Het helpt écht om positiever te zijn”

Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.

Elke dag vind ik het moeilijker om het nieuws te volgen. Ik heb al lang de gewoonte om ’s ochtends met een koffie door de kranten te gaan, maar zoveel dingen die ik lees, zijn tegenwoordig zo verwarrend en soms ronduit angstaanjagend.

Ik weet niet goed hoe ik ermee moet omgaan. Aan de ene kant vind ik het belangrijk om goed geïnformeerd te zijn. Ik wil dingen in hun context kunnen zien en grotere gehelen proberen te begrijpen. Aan de andere kant lijkt er plots zoveel aan de hand in de wereld en voelt het alsof er een stroom van informatie op me afkomt die ik totaal niet kan kanaliseren. Ik zoek naar geruststelling, maar vind die niet.

Wanneer ik er met vrienden over praat, blijkt dat die hetzelfde gevoel hebben. Een deel van mijn vriendinnen is gewoon gestopt met de actualiteit te volgen, een ander deel kijkt niet meer naar het nieuws. Er zijn er die vinden dat de sociale media er een belangrijk aandeel in hebben en die daar afstand van nemen. En er zijn er ook die het dan net weer heel belangrijk vinden om van elk detail op de hoogte te zijn en zoveel mogelijk nieuwskanalen volgen.

Ik heb vooral behoefte aan gemoedsrust, zodat ik niet verval in doemdenken over de toekomst van mijn kinderen en kleinkinderen. Tijdens mijn slapeloze nachten lig ik vaak te piekeren, en ik sliep nu eindelijk wat beter. Piekeren helpt niet. Dat weet mijn gezond verstand. Het neemt je zorgen niet weg, maar zorgt er wel voor dat je niet kunt genieten van het moment. Piekeren is zoals zitten in een schommelstoel, las ik ergens. Het geeft je iets te doen, maar het brengt je nergens. Maar ik schommel liever dan dat ik pieker.

Kleur in mijn leven

En dan komt de oplossing uit onverwachte hoek. Walter en ik gaan binnenkort een weekje op reis naar La Palma en ik droom er al lang van om tijdens een van onze reizen eens een getekend of geschilderd reisdagboek bij te houden. Om een eigen impressie te maken van de natuur en van alles wat we zien in een andere cultuur. Ik volg al lang verschillende sketchers en illustratoren, en koop nu zelf een boekje om te oefenen.

Ik zoek verf en stiften en kleurpotloden uit en begin online workshops te volgen. Avonden lang kijk ik naar filmpjes over hoe je reisdagboeken kunt tekenen. En ik maak mijn eerste voorzichtige tekeningetjes. Heerlijk vind ik het. Niks moet, alles kan. Het maakt niet uit hoe het eruitziet, dit is helemaal voor mezelf. Mijn tekeningen en schilderijtjes zijn heel kinderlijk en naïef, maar ze brengen kleur in mijn leven.

Tijdens mijn zoektocht naar een nieuwe online workshop ontdek ik een jonge illustratrice die de dood van haar moeder heeft verwerkt door te tekenen. Elke dag tekende ze een bladzijde vol met wat haar die dag gelukkig had gemaakt. Zo leerde ze dat er naast haar verdriet nog veel goeds was. Ze geeft voorbeelden van hoe je de bladzijden op verschillende manieren kunt vullen, en inspiratie over wat je kunt tekenen. “Doe dit zoveel mogelijk,” zegt ze, “en je zult zien dat je positiever begint te denken.”

Ik probeer het. Ik ga voor een leeg blad in mijn schetsboek zitten en denk na over wat er die dag goed is gegaan. Geen grote dingen, maar net de kleine. Ik teken een kop soep die heel lekker was, een wandeling in de zon, een kopje thee dat ik dronk bij een vriendin. Het zijn geen uitvoerige of mooie tekeningen. Gewoon, wat lijntjes die de essentie weergeven.

En zo ben ik vertrokken. Er is niet elke dag tijd om dit te doen en er zijn ook dagen waarop ik liever leer hoe ik een cactus of een palmboom moet tekenen, maar ik denk wel elke dag even na over wat er goed was aan mijn dag. En wanneer ik dan terugblader in mijn tekenboekje, is het leuk om die momenten terug te zien.

Maar wat nóg beter is, is dat af en toe stilstaan bij kleine goede dingen me écht helpt om positiever naar het leven te kijken. Wat ik vandaag ga tekenen? Misschien gewoon mijn bureau, badend in het vroege zonlicht, en mezelf, terwijl ik door mijn schetsboek blader, glimlachend om wat er de voorbije tijd allemaal goed was.

Meer lezen:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!