“Terwijl ik vroeger altijd een excuus vond om niet te sporten, sta ik er nu zelfs vroeger voor op”

Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.

Over de voordelen van een detox op maat

Soms laat ik me verleiden door reclame, dan koop ik dingen waarvan ik achteraf denk: was dat nu wel nodig? Ik doe dat niet vaak, want ik ben zuinig met mijn centen en durf na mijn ontslag nog niet veel luxe uitgaven te doen. Daarvoor heb ik nog te weinig zicht op de toekomst. Sinds twee weken gun ik me echter iets wat eigenlijk wat boven mijn budget ligt.

Op 1 januari ben ik gestopt met alcohol en startte ik een supergezond dieet. Ik wil graag afvallen, maar met alle diëten van de wereld alleen gaat mijn lichaam geen kilo’s verliezen. Sport is een noodzakelijke tweede pijler om mijn metabolisme in gang te doen schieten. Ik moet zweten en bewegen. Vroeger deed ik veel aan sport, ik heb jaren basketbal gespeeld, ik liep veel toen ik in Antwerpen naast een park woonde en ik ging regelmatig zwemmen. Dat is in Brussel voor een groot stuk stilgevallen, er is geen geschikt park dichtbij om te gaan joggen, ik ken geen zwembaden in de buurt en, eerlijk is eerlijk, ik nam er gewoon ook de tijd niet meer voor.

Ik ben dus lang stilgevallen, maar suste me met het feit dat we wel heel veel wandelen. Dat is heel gezond, op mijn leeftijd misschien zelfs beter dan de meeste sporten. Maar ik wandel alleen in de Ardennen. Ik moest dus iets vinden in Brussel wat dichtbij genoeg is en me stimuleerde om vaak te gaan en vol te houden. En zo viel mijn oog op de reclame voor een gloednieuw fitnesscentrum vlakbij. Zo eentje waar ze je opmeten en wegen. Je krijgt een speciaal programma helemaal op maat samengesteld en persoonlijke begeleiding. Dat heb ik nog nooit gehad en het lijkt me wel wat. Ik heb al veel gefitnest, maar altijd in de goedkoopste centra en op mezelf. Daar is niks mis mee, alleen wilde ik nu graag ondersteund worden en vragen kunnen stellen. Dat kost natuurlijk meer en ik maak mezelf wijs dat ik het daardoor ook langer zal volhouden.

Ik maak een afspraak en word opgewacht door een boomlange, sympathieke fitnesstrainer. Dat begint hier goed. Hij stelt heel veel vragen en lijkt goed te begrijpen wat ik wil bereiken. De persoonlijke service vind ik nu al heel plezant. Bij mijn tweede afspraak moet ik op de weegschaal. Ik doe dat niet graag. Hoewel ik weet dat ik mijn gewicht moet kennen om dan een streefdoel voorop te stellen, vind ik het altijd confronterend.

“Zware botten”, zei ik vroeger, maar feit is dat ik me vanaf een bepaald gewicht gewoon veel beter voel en daar ben ik nu ver van verwijderd. Die weegschaal lijkt trouwens wel een totaalzicht te hebben op de staat van mijn lichaam vandaag. Mijn gewicht is te hoog, het vetgehalte rond mijn organen valt goed mee en ik moet meer water drinken. Oké, dat weten we dan ook weer. De trainer stelt een heel circuit in met toestellen en loopband en fietsen. Ik krijg mijn persoonlijke programma met als doel gewicht verliezen en ik begin aan de eerste training.

Voor elk toestel staat een scherm met daarop een grijze slang waarin gele vierkantjes zitten. Als je de beweging met het toestel juist doet, raak je – zoals bij een videogame – de gele vierkantjes en dan verdwijnen die. Als je ze niet raakt, blijven ze staan. Hoe meer vierkantjes verdwijnen, hoe beter je score en dat werkt heel goed voor mij. Ik zit me op zo’n fitnesstoestel algauw te vervelen, maar nu ik gele vierkantjes mag uitschakelen, doe ik de oefeningen precies in het juiste tempo én heb ik iets wat me bezighoudt. Te snel is niet goed, te traag ook niet. Zo werken mijn spieren op de meest efficiënte manier.

Terwijl ik de afgelopen jaren altijd wel een excuus vond om niet te gaan sporten – te moe, te lui, te druk – sta ik er nu zelfs vroeger voor op. Door de detox heb ik veel meer energie, zelfs wanneer ik niet goed slaap. Nu de eerste kilo’s eraf zijn, beweeg ik makkelijker. Raar toch hoe het het ene moment onmogelijk lijkt om elke dag te gaan sporten, terwijl ik er nu echt naar uitkijk. Afvallen is een eerste doel, maar dit zestigjarige lichaam in vorm brengen om mooie wandelreizen te maken en te kunnen blijven ravotten met de meisjes is nog véél belangrijker.

Meer van onze columnisten

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!