“Onze vrienden associëren La Palma eerder met rampen dan met bergen en bloemen”

Mijn vriendin Caroline stuurt me een bericht. Het is eigenlijk een waarschuwing: “Kijk niet naar de reeks La Palma op Netflix! En wees voorzichtig.” Ik ben aan het inpakken voor een wandelvakantie van een week op het mooie eiland La Palma. Ik heb zin in natuur, lange wandelingen en hopelijk zon. Maar onze vrienden associëren onze vakantiebestemming dus eerder met rampen en vulkaanuitbarstingen dan met bergen en bloemen.

Dat komt natuurlijk omdat er momenteel verscheidene rampenseries lopen over La Palma. Bovendien is er vier jaar geleden ook echt een grote vulkaanuitbarsting geweest. Als bij wonder vielen er toen geen slachtoffers, maar de berg bleef wel drie maanden giftige gassen en assen uitstoten en die gingen de hele tijd gepaard met explosies, naschokken en lavastromen. Volgens de lokale autoriteiten moet een vulkaan tien dagen zwijgen voor de uitbarsting formeel is afgelopen. Vier jaar geleden gebeurde de ramp daar op 19 september en duurde ze liefst 85 dagen.

Dus wanneer ik mensen vertel dat we daar een week gaan wandelen, krijg ik meer opgetrokken wenkbrauwen dan dat er ‘wauw’ of ‘ooh’ gezegd wordt. Of ik niet bang ben, vragen ze. Oké, mocht ik de reeks gezien hebben, was ik misschien niet vertrokken. Maar ik vertrouw erop dat er constant gemonitord wordt, zeker op plaatsen die zo gevoelig zijn voor vulkaanuitbarstingen.

De berichten die ik krijg van de mensen die er wonen en van wie wij onze huisjes huren, zijn overigens ook geruststellend. Meer nog, ik heb het gevoel dat iedereen die op La Palma woont of er ooit is geweest, ook hevig verliefd is op dit kleine Canarische eiland.

Van een foto naar een reisje

Veel van de bestemmingen waar ik per se wil gaan wandelen, kies ik op basis van een foto die ik ergens tegenkom. Zie ik een prachtig landschap, dan ga ik op zoek naar de plek waar de foto is genomen en bekijk ik of het haalbaar is om in datzelfde landschap te gaan wandelen. Zo is het ook met La Palma gebeurd.

Een paar maanden geleden zag ik schitterende foto’s van ruige landschappen en diepe kloven passeren op de Facebookpagina van een kennis. Ik stuurde haar een berichtje. “Deze foto wil ik ook maken!” Ze stuurde een heel enthousiast bericht terug. Ze ging al twaalf jaar naar La Palma en was er op het moment dat ik mijn bericht stuurde nog op vakantie. Het was de eerste keer dat haar vriend mee was en ook hij was als een blok voor het eiland gevallen.

Ze stuurde me meteen ook een link door van een Nederlands koppel dat op het eiland woont en bemiddelde bij de huur van onze vakantiehuisjes. Ik trok met al mijn informatie naar Walter en vroeg hem of hij zin had om in het voorjaar een reisje te maken. Ik toonde hem de foto’s en hoefde niet eens aan te dringen: mijn man zag het helemaal zitten.

En zo komt het dat ik nu mijn koffers aan het pakken ben en wandelingen uitzoek. Die zijn er in overvloed. Ik besef natuurlijk dat zo’n uitgebarsten vulkaan een zwart litteken trekt door zo’n klein eiland. Bij de uitbarsting van vier jaar geleden zijn er 1450 huizen verwoest. De impact op de bevolking moet enorm zijn geweest. Sommige bewoners konden terug naar hun huizen, anderen waren alles kwijt. Er moesten wegen heraangelegd worden, puin geruimd. Een deel van het eiland was niet meer toegankelijk, omdat de weg eromheen op verscheidene plaatsen verwoest was. Het heeft een tijd geduurd voor de ergst getroffen gebieden weer open waren, maar het lijkt erop dat alles nu bijna helemaal hersteld is.

Ik ben geen ramptoerist, maar ik heb wel een geleide wandeling naar de vulkaan geboekt. We wandelen uiterst zelden met een gids, maar hier kan het uiteraard niet anders, en ik wil ook iets bijleren. Over de geschiedenis en de geologie van vulkanen, om ze beter te begrijpen. Of, zoals onze gids belooft: “Omdat een plek bezoeken niet hetzelfde is als ze te ervaren door je emoties.”

Nog meer columns lezen?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!