Annick
“Als je wilt weten of er ergens een kat zit, dan is mijn snotterende man de perfecte detector”
Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.
Allergische reacties
Toen ik Walter leerde kennen, had hij meer last van astma dan nu. Hij kon piepen als een oude deur en kreeg soms niesbuien die eeuwig bleven duren. Af en toe leidden die zelfs tot een echt akelige aanval met zware ademnood.
De voorbije jaren is zijn astma veel verbeterd. Ik denk dat onze gezonde voeding er voor een stukje tussen zit. Hij heeft nu bijna nooit zomaar last, alleen wanneer er paarden, ezels en katten in de buurt zijn, reageert hij nog altijd allergisch.
Walter heeft een puffer en wanneer hij die op voorhand gebruikt, kan hij de symptomen een beetje uitstellen
Als we bij mensen op bezoek gaan die een kat in huis hebben, is het meestal prijs na een uur. Ik zie hoe zijn ogen zich vernauwen en waterig worden. Zijn neus begint te lopen en zijn ademhaling wordt oppervlakkiger. Hij heeft een puffer en wanneer hij die op voorhand gebruikt, kan hij de symptomen een beetje uitstellen, maar als je wilt weten of er ergens een kat zit, dan is mijn man de perfecte detector.
In het begin had ik zelf een kat, maar dat was onhoudbaar. Walter had de hele dag door piepende luchtwegen en moest ’s nachts soms letterlijk uit het raam gaan hangen om zuurstof te krijgen. Gelukkig kon de poes terecht bij Milo en moest ik niet kiezen tussen man en kat.
Maar ook sommige van onze vrienden hebben katten, die ze altijd uit de buurt houden wanneer wij komen. Maar zelfs al zit de kat de hele avond ergens in huis opgesloten en hebben de vrienden grondig gepoetst, Walter krijgt toch meestal een allergische reactie. Het is erg onvoorspelbaar hoe erg die zal zijn. Soms gaan we naar huis en zeg ik: “Vandaag had je geen last van de poes, he?” Dan kijkt hij me aan en zegt hij dat hij toch een druk op zijn borst voelt.
Twee poesjes in huis
En nu zijn er sinds enkele weken twee poezen in huis bij Tom en Leen. Leen droomde er al lang van en de meisjes vinden het natuurlijk fantastisch. Roger en Nicole zijn jonge katten die de hele dag spelen en Lucie en Odette krijgen er niet genoeg van.
De poezen zijn er pas gekomen na veel wikken en wegen, waarbij Wally’s astma natuurlijk mee in overweging werd genomen. Maar de enkele keren dat wij komen babysitten, wegen niet op tegen het kalmerende effect dat de poezen elke dag hebben op Lucie en Leen. Ze blijken de ideale manier om de meisjes te kalmeren als er grote emoties zijn. Een poesje vastnemen en aaien, zorgt dat er uitbarstingen vermeden worden en dat er meer rust is. Bovendien leren de meisjes zo voor dieren te zorgen.
Wij snappen de motivatie om poezen in huis te halen volledig. Een kat is een goede bliksemafleider en een fijn knuffeldier. Hoe het zal lopen wanneer wij op bezoek komen, weten we nog niet. We hebben nog niet uitgetest hoe allergisch Walter op de katjes zal reageren.
Als ze de beestjes een tijdje kunnen wegstoppen, zal het wel lukken om een verjaardagsfeestje uit te zitten. En eens we weer in de tuin kunnen, zal het ook wel lukken. Het enige wat echt niet meer kan, is dat we een paar dagen bij hen gaan inwonen om voor de meisjes te zorgen als Leen en Tom er eens tussenuit willen. Dat hebben we al een paar keer gedaan en het werkte goed, omdat de meisjes zo samen konden blijven en in hun vertrouwde omgeving zaten.
We kunnen ook altijd een wandelingetje maken tussendoor, en misschien koop ik wel een luchtreiniger
Maar overnachten in een huis waar poezen wonen, is voor Walter uit den boze. Zelfs als ze niet op de bovenverdieping mogen komen. Leen zat er erg mee in dat wij dat niet fijn zouden vinden. En het is natuurlijk jammer, maar het is nu ook niet iets wat we elke week deden, hooguit drie keer in vier jaar tijd.
Bovendien worden de meisjes groter en kunnen ze binnenkort samen bij ons komen logeren. Iets wat Lucie al doet, en als Odette nog wat groter is, kunnen ze samen komen. De vele voordelen van de katjes wegen dus niet op tegen het ene nadeel dat er is voor ons.
Walter zal dus gewoon op voorhand moeten puffen wanneer wij bij hen op bezoek gaan en we vragen wel om een kattenvrije zone in te richten. We kunnen ook altijd een wandelingetje maken tussendoor, en misschien koop ik wel een luchtreiniger voor een volgend feest. Alles voor het dierenplezier van onze meisjes!