“Walter wacht geduldig tot er iets lekkers uit de airfryer komt. Mijn droge frietjes waren geen succes”

Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.

Eindelijk gezwicht

Een banaan, een ei, 40 gram havermout, wat bakpoeder en een grote eetlepel sojayoghurt: dat kieperde ik deze ochtend in de blender. Even goed gemixt, daarna in kleine, witte ovenpotjes overgegoten en twaalf minuten later zat ik te smullen van heerlijke en supergezonde ontbijtcakejes. Allemaal dankzij mijn nieuw keukenmaatje. Eentje waarbij ik de boot lang heb afgehouden, maar waarvoor ik door een aanbieding (van Libelle!) dan toch ben gezwicht: mijn kleine airfryer.

Een paar weken geleden zijn Walter en ik begonnen met diëten, dus was ik op zoek gegaan naar magere, gezonde recepten op het internet. Nu ben ik iemand die zich urenlang kan verliezen in recepten zoeken en menu’s maken. In mijn zoektocht dook vaak een airfryer op, dus mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld. Het leek me niet alleen een apparaat om gezond mee te koken, het bleek bovendien ook nog eens erg snel te gaan. En iets nieuws leren vind ik altijd leuk, zeker in de keuken, dus ging ik vorige week eindelijk overstag.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat de heerlijke ontbijtcakejes van deze ochtend me voor het eerst écht blij maakten met mijn aankoop. Want ik ben al een week aan het experimenteren, en zoals dat gaat met experimenten, kende ik wisselend succes. Zo waren de gevulde paprika’s van eergisterenavond veel te droog en een beetje te donker van kleur. De appelchips die ik probeerde, kwamen er maar verschrompeld uit en waren bovendien veel te taai.

Verpieterde paprika’s en droge frietjes

Gisterenavond beleefde ik mijn grootste teleurstelling. Ik zou voor het eerst zoete aardappelfrietjes in de airfryer maken. Daar keek ik erg naar uit. Ik had de tafel zelfs een beetje feestelijk gedekt, om het extra gezellig te maken voor eens iets anders dan sla en gestoomde groenten.

Maar wat werd dat een tegenvaller! Ondanks het feit dat ik de instructies nauwgezet had gevolgd, waren de frietjes te hard, te droog en veel te pikant. Groenten heb ik duidelijk nog niet onder de knie.

Een kookboek met airfryerrecepten heb ik voorlopig ook nog niet. Ik behelp me met Google en tik de hele tijd zoektermen in als ‘gezonde lunch in de airfryer’ en ‘gezonde recepten airfryer’. Verbazingwekkend wat ik allemaal tegenkom! Je kunt er eieren in koken, macaroni in maken en zelfs kreeftenstaarten. Gek dat ik er dan niet eens in slaag om er lekkere frietjes uit te halen.

Ik denk dat ik nog wat moet wennen aan de tijden en de temperaturen, en na die verpieterde paprika’s en die veel te droge zoete aardappelfrieten is me één ding duidelijk: ik heb het airfryeren nog niet helemaal onder de knie.

Aan een gebrek aan accessoires zal het alvast niet liggen. Ik heb me meteen een piepklein pizzabodempje, muffinvormpjes en grillspiesjes aangeschaft. In dat pakket zaten zelfs vormpjes om wafels te bakken. Ideaal om eens uit te testen als Lucie komt.

Maar voorlopig moet ik dus vooral nog veel oefenen. Als topchefs als Sofie Dumont een internetpagina wijden aan koken in een airfryer, Gordon Ramsey er graag steak in bakt en Sandra Bekkari er een heel boek over schrijft, moeten er wel geheimen zijn aan die airfryer die ik precies nog niet ken. En Walter? Die wacht geduldig tot er eens iets lekkers uit dat nieuwe apparaat komt. Hij zal pas nieuwsgierig worden als er echt héél lekkere dingen uit komen, dus voorlopig negeert hij het hele ding.

Morgenochtend probeer ik weer iets nieuws uit. Een caloriearm proteïne-ontbijt, dat verdacht veel op een heel gezonde cheesecake met blauwe bessen lijkt. En lekkere cheesecake is iets waar ik een moord voor pleeg. Dus als die lukt, verklaar ik mezelf officieel een airfryerfan. Die groenten volgen later wel.

Meer columns lezen?