Leven als toen: Annika en zoontje Tristan voelen zich in het weekend echte Romeinen
Annika bestudeerde tijdens haar opleiding niet alleen de Romeinse tijd, ze beeldt die periode ook uit, samen met haar zoontje Tristan. Hun passie? Re-enactment!
Annika (40): “De oudheid zit mij in het bloed. Tijdens mijn laatste jaar archeologie richtte een studiegenoot de Romeinse groep Legio XI CPF op, het elfde legioen, en vroeg wie er zin had om mee te doen. Zo ben ik in de re-enactment gerold. En ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. De Romeinse tijd fascineert me al sinds mijn studies, toen ik mijn thesis maakte over Romeinse make-up en parfum. Ondertussen ben ik zelf ook met historische workshops gestart.”
Noem mij maar Tiberia
“Vooral de Romeinse mannen vallen op, natuurlijk, met hun harnassen, schilden en speren, maar er zijn toch ook wel wat vrouwen in onze groep. Mensen denken misschien dat een Romeinse vrouw altijd op het tweede plan stond, maar zij was de domina, zij had in huis vaak alles in handen.
Tijdens mijn re-enactments heb ik een Romeinse naam: Tiberia Decimia Flava. Decimia verwijst naar de familie waar ik zogezegd uit kom, ‘flava’ is Latijn voor blond en is een knipoog naar de kleur van mijn haar. Het is ook de bijnaam waarmee de andere leden van de groep me aanspreken als we op tocht zijn.”
“Tristan is een even grote fan als ik. Samen zijn, andere kinderen leren kennen, buitenspelen in de natuur… Hij krijgt er niet genoeg van”
Gezellig aan het kampvuur
“Het re-enactmentseizoen loopt ongeveer van april tot oktober en dan doen we mee aan allerlei evenementen. Dan slaan we ons kamp op in de tuin van een museum, bijvoorbeeld, en vertellen we over hoe de mensen leefden in de Romeinse tijd. Of we spelen bijzondere gebeurtenissen na, zoals een veldslag, een crematie of het blussen van een brand. Onze soldaten worden ook weleens gevraagd voor bepaalde events zoals de première van de film Gladiator. Altijd even boeiend!
Om mezelf bezig te houden op evenementen heb ik leren naaldbinden, een voorloper van haken en breien, waarbij je je duim als de ene priem gebruikt en een houten of benen naald als de andere. En ’s avonds, als het publiek weg is en wij nog alleen overblijven met onze groep, dan zetten we ons rond het kampvuur en praten we gezellig met elkaar. Dan lijkt het wel alsof we op scoutskamp zijn, één grote vriendengroep onder elkaar. “
Van moeder op zoon
“Sinds kort is daar soms ook mijn zoontje Tristan (4) bij en dat vinden we allebei heerlijk. Hij is nog maar vier, maar hij is een even grote fan als ik. De hele tijd samenzijn, andere kinderen leren kennen, buitenspelen in de natuur… Hij krijgt er niet genoeg van.
Voor mij is re-enactment ontsnappen aan de drukte van elke dag, tot rust komen met handwerk, mensen kunnen vertellen over je passie en echte vriendschap ervaren. Ik kan iedereen alleen maar aanraden om eens een keertje mee te komen doen, we zullen je met open armen ontvangen.”
Met dank aan Legio XI (legioxi.be) en Ondersteboven (onderste-boven.be)
Meer tips:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!