In onze maatschappij wordt nog vaak verwacht dat je op een zekere leeftijd een gezinnetje sticht. Maar niet iedereen voelt een biologische klok tikken of de drang om nageslacht achter te laten op de wereld. En ook zonder kinderen kan het leven absoluut compleet zijn. Josephina (40) ziet zichzelf niet in een moederrol door haar verleden

Bewust kinderloos zijn is een valabele keuze

Bewust de keuze maken over of je kinderen hebt of niet zou vanzelfsprekend moeten zijn. Jammer genoeg zitten heel wat mannen en vrouwen in een situatie waarin ze ongewenst kinderloos (en dus ook kleinkinderloos) zijn en vaak begrijpt de buitenwereld de moeilijkheden hiervan niet. Maar ook bewust kinderloze mensen krijgen te maken met vooroordelen van anderen en hebben soms het gevoel zich te moeten verantwoorden.

Het taboe is misschien minder groot dan vroeger, maar vaak denken buitenstaanders nog wel dat mensen zonder kinderen hier later spijt van zullen krijgen. Nochtans blijkt uit VUB-onderzoek uit 2019 dat zowel mannen als vrouwen er slechts zelden tot zelfs nooit spijt van hebben. Uit resultaten van VUB-onderzoekers in 2018 bleek trouwens dat meer dan 1 op de 10 Belgen tussen 25 en 35 jaar geen kinderen wil.

Moeilijk verleden

Josephina: “Als ik aan iemand vertel dat ik bewust kinderloos ben, wordt er vaak gedacht dat het om de vrijheid gaat. Maar eigenlijk heb ik gewoon heel weinig affiniteit met kinderen, om eerlijk te zijn vind ik ze zelfs vaak vervelend. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik kinderen wilde en zie mezelf niet in een moederrol. Die ‘rammelende’ eierstokken, zoals met dat vaak zegt, heb ik nooit ervaren.

Meestal komen er na die uitleg ook geen verdere vragen meer van anderen. Maar in werkelijkheid is wat ik hen vertel slechts een deel van de waarheid. Wat ik er nooit bij vertel is dat het toch iets complexer is. In mijn verleden zijn er enkele zaken gebeurd, waar ik liever niet dieper op in ga, die toch een spoor hebben achtergelaten. Ik noem het zelf liever geen trauma, maar enkele gebeurtenissen hebben wel mijn kijk op het leven beïnvloed. Daardoor heb ik niet enkel geen kinderwens, maar wil ik ook niet trouwen of samenwonen met een partner.

Langdurige relaties zijn tot nu toe dus ook niet evident geweest voor mij, want na een tijd willen de meesten toch verdere stappen zetten. Ik weet dus ook niet of ik bijvoorbeeld wél een kinderwens zou krijgen als ik getrouwd zou zijn en een leven opbouw met iemand. Want in dat stadium ben ik – bewust door mijn eigen keuzes – nog nooit geraakt. Momenteel heb ik wel een partner met twee tienerkinderen. Ik spendeer graag tijd met hen, maar toch word ik niet graag ‘plusmama’ genoemd. Ik zie mezelf eerder als een vriend voor hen.

Soms ben ik weleens bang dat ik ooit spijt zal krijgen van mijn keuzes. Ik sprak zo onlangs nog met een dame van 55 die altijd bewust kinderloos was, maar in die fase van haar leven toch spijt begon te krijgen. Ik hoop dat dit bij mij niet het geval zal zijn. Maar als dat toch gebeurt, zal ik er maar mee moeten omgaan. Want dat er geen kinderen meer zullen komen, daar ben ik zeer zeker van.”

Meer openhartige verhalen:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!