Annick
“Ik bewonder mijn moeder, die ondanks haar pijn en kwaaltjes toch onafhankelijk wil blijven”
Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.
Over detoxen en meer bewonderen
De eindejaarslijstjes zijn weeral een tijd geleden ingevuld en de eerste goede voornemens van het nieuwe jaar zijn misschien al waargemaakt. Ik zet zelf bij het begin van een nieuw jaar ook altijd een aantal zaken op papier.
Punt één is steeds hetzelfde: een detox. Elk jaar opnieuw eet en drink ik wat te veel vanaf mijn verjaardag eind november tot en met de eerste week van het nieuwe jaar. Dat zie ik onmiddellijk op de weegschaal. Sinds een paar jaar gaat het extra hard. Ik ben dit jaar in zes weken tijd meer dan vijf kilo aangekomen. En ik heb niet eens enorm zot gedaan. Gewoon door even niet op te letten en wat vaker uitgebreid te tafelen, zet mijn lichaam uit.
Die detox is een stopteken voor mijn lichaam. Ik stop met alcohol tot aan de lente en soms nog wat langer. Ik eet heel gezond met veel verse groenten en een beetje proteïnen en ik stop met suiker. De eerste twee weken is dat keihard, maar het went en na een tijd begin ik me echt beter te voelen. Sporten staat ook op mijn lijstje. Een nieuw evenwicht vinden tussen werken en bewegen. Ik heb nogal de neiging om opdrachten meteen uit te voeren en stel daardoor soms andere belangrijke zaken uit, zoals tijd nemen om te bewegen.
De ene vriendin verloor haar man, de andere een zus, nog een andere zorgt voor haar demente moeder. En toch blijven het fantastische vrouwen die me tonen hoe je met moeilijkheden kunt omgaan en toch jezelf kunt blijven
Van mijn slaappatroon moet ik ook weer eens werk maken. Dat was licht aan het verbeteren na jaren van zware insomnia, maar mijn ontslag heeft het weer helemaal verstoord. Nu ik me weer beter voel en weer meer werk, voel ik dat ik een slaaptekort heb. Het grootste deel van mijn goedevoornemenslijstje gaat dus over mijn lichaam en gezondheid.
Maar ik wil ook een paar abstractere dingen bewust doen. Zo wil ik blijven bewonderen. Ik ontmoet zoveel mensen tegenwoordig die geweldig zijn in wat ze doen en toch heel gewoon blijven. Het fijne is dat ik met een aantal van hen mag samenwerken. Zo ga ik een boek maken met een ontzettend moedige vrouw die zichzelf heruitvindt nadat ze iets verschrikkelijks heeft meegemaakt. En ik ga een boek maken met een man die ik waanzinnig intelligent vind en die de vinger legt op grote maatschappelijke thema’s.
De kern is dat ik hen bewonder en heel veel van hen kan leren. Dat is misschien wel de essentie van mijn manier van bewonderen. Ik ben geen fan van beroemdheden of ik val niet flauw van iemands bekendheid, maar ik kan wel mensen enorm bewonderen om hoe ze in het leven staan. Ik bewonder mijn vriendinnen omdat ze allemaal al erge dingen hebben meegemaakt in hun leven: de ene verloor haar man, de andere een zus, nog een andere zorgt voor haar demente moeder, en toch blijven het fantastische vrouwen die me tonen hoe je met moeilijkheden kunt omgaan en toch jezelf kunt blijven.
Ik bewonder ook mezelf, wow dat is een moeilijke om neer te schrijven. Maar ik mág vinden dat ik het afgelopen jaar heel hard mijn best heb gedaan om recht te krabbelen
Ik bewonder mijn kinderen, omdat het zulke mooie mensen zijn. De ene is meer het zorgende type, de andere is wijs en slim of gevoelig en zacht. We kunnen uren praten en inzichten delen over het leven. Ik bewonder mijn moeder omdat ze ondanks al haar pijn en kwaaltjes zo sterk in het leven blijft staan en aan haar onafhankelijkheid blijft vasthouden. Ik bewonder mijn man omdat hij zo juist in het leven staat. Hij hoeft niet te roepen om zijn punt te maken en handelt altijd in eer en geweten. Hij is mijn veilige haven.
En ik bewonder mezelf, wow dat is een moeilijke om neer te schrijven. Maar ik mág vinden dat ik het afgelopen jaar heel hard mijn best heb gedaan om recht te krabbelen terwijl ik altijd ben blijven proberen om mijn verdriet op een goede manier te verwerken.
Het leven is zoveel mooier als je kunt bewonderen. In een relatie vind ik het zelfs essentieel. En dat bewonderen hoeft niet altijd over grootse dingen te gaan. Steeds minder zelfs. Mensen zijn vooral bewonderenswaardig omwille van hoe ze in het leven staan. En zoals ik elk jaar opnieuw zal detoxen, zal ik elk jaar opnieuw de tijd nemen om de mensen die ik graag zie, te laten weten wat ik aan hen bewonder. Sommige voornemens zijn gewoon echt de moeite waard.
Meer van onze columnisten:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!