Hoofdredactrice Karen is 47 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.
Water bij de wijn
Onze vakantie is in zicht. Al wat ik wil, is een stoel in de schaduw van een stralende zon, een goed boek en een ‘vin piscineke’. “Een vin-wat”, zegt u? Een ‘vin piscine’. Dat gebruik leerde ik enkele jaren terug van vriendin Christine. Zij is zo’n toffe ‘vrouw-van-de-wereld’ die altijd wel iets nieuws hier of daar oppikt en daar dan heel enthousiast over kan vertellen. Ook toen dus.
We zaten samen op een zomers terrasje en ik hoorde Christine een ‘vin piscine’ bestellen. Eerst had ik het niet goed begrepen – ik dus ook: “Een vin-wat?” – maar m’n aandacht was wel meteen gewekt. Toen de ober terugkwam met een groot glas rosé, vond ik het al meteen jammer dat ik niet hetzelfde had gevraagd. Een ‘vin piscine’ is dus gewoon een witte of roséwijn met veel ijsblokjes erin. Soms doen ze er nog een scheut bruiswater bij, en heel af en toe ook een schijfje citroen of andere citrus.
Zo’n ‘vin piscine’ – een witte of roséwijn met veel ijsblokjes – ademt voor mij gewoon het leven als God in Frankrijk
Voor veel wijnkenners gaat het al fout bij de ijsblokjes in de wijn. Zij vinden dat een onvergeeflijke zonde, maar eerlijk, dat maakt mij helemaal niets uit. Zo’n glas ademt werkelijk in alles ‘laissez-faire’, leven als God in Frankrijk. Misschien is het zelfs wel een beetje symbolisch: die vin piscine vertelt me dat het tijd is om het wat rustiger aan te doen, alles van op een afstand te relativeren én dus water bij m’n wijn te doen. Ik dronk ook altijd al liever uit een groter glas, en even nippen van zo’n kuip voelt voor mij hetzelfde als een verfrissende duik in het zwembad. Daarbovenop is het ook nog eens beter voor m’n portemonnee én m’n lijn want ik doe veel langer met één glas. ‘Vakantie’ en ‘Karen’ stonden dus vrijwel meteen synoniem met ‘vin piscine’.
Daardoor wilde ik ook achterhalen waar het vandaan kwam. Ik las dat zo’n rosé blijkbaar al veel langer bestaat en ergens in de jaren 50 of 60 moet ontstaan zijn aan de chique zwembaden van Saint-Tropez en Nice. Het verhaal gaat zelfs dat het woord uitgevonden werd door hét icoon van de Cote d’ Azur, Madame Brigitte Bardot. Zij kreeg toendertijd een rosé met veel ijs geserveerd in een groot cognac-glas en zou daarop prompt gezegd hebben dat dat glas wel op een zwembad leek. De ‘vin piscine’ was geboren. Ik hoef al die jetset en glamour niet tijdens m’n vakantie, maar ik vind het wel een leuke anekdote, en het drankje bezorgt mij in ieder geval een instant zomergelukje.
Die ‘vin piscine’ vertelt me ook dat het tijd is om het wat rustiger aan te doen, alles van op een afstand te relativeren én dus water bij m’n wijn te doen
Er zit me alleen iets dwars. Ook op vakantie kan ik mijn liefde voor woorden niet wegstoppen. Ik zoek dus voor een nieuw woord in een vreemde taal altijd een goede Nederlandse tegenhanger op. Voor m’n ‘vin piscine’ heb ik dat nog niet gevonden. ‘Zwembadwijn’ of een ‘badkuip- rosé’ klinkt niet zo lekker en geeft toch niet datzelfde vakantiegevoel. Het beste vond ik nog ‘een plonswijntje’ maar echt hetzelfde is dat toch niet. Het klinkt nog niet even melodieus en gracieus voor mij. Daar zal ik de komende weken, op m’n stoel in de schaduw, tussen m’n boeken en naast dat wijntje, eens rustig wat alternatieven voor bedenken… Tchin-tchin, op een goede vakantie!
Maak ook kennis met onze andere columnisten:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!