Koens column: “Voor mij is valentijn een feestdag die ons door ‘de commerce’ is opgedrongen”

Koen Strobbe (58) is na twintig jaar in het zuiden van Frankrijk met zijn vrouw Ilse en zoon Kwinten terug in ons land.

Ik heb me altijd al afgevraagd wiens idee het was om een dag als valentijn in volle winter te vieren, terwijl de liefde toch veel meer iets is dat met zon en warmte te maken heeft. Ze hadden die feestdag van het hart dan ook beter in de lente of de zomer gepland.

Nu, los van die gedachte heb ik eigenlijk nooit veel om Cupido en z’n pijltjes gegeven. Voor mij is valentijn, net zoals Halloween, een feestdag die ons door ‘de commerce’ is opgedrongen. Wie er ook zo over denkt, zal zeggen dat ik gelijk heb. Dat je valentijn niet op één bepaalde dag moet vastpinnen, maar dat je hem het hele jaar door elke dag moet beleven.

Wie wel van valentijn houdt, zal dan weer opwerpen dat de tegenstanders te gierig zijn om een cadeautje te kopen of een romantisch etentje te regelen, of dat ze gewoon gevoelloos zijn. Er valt voor elk van die twee meningen iets te zeggen, en de waarheid zal zoals gewoonlijk wel ergens in het midden liggen. Koppels die een heel jaar naast elkaar leven, zullen hun relatie met valentijn alléén ook niet op de rails houden, anderzijds kunnen ook de innigste relaties baat hebben bij zo’n extra dagje, doorspekt met leuke attenties of een romantisch geschenkje.

Puur historisch gezien bestaat valentijn al heel erg lang, maar niet op de manier zoals nu. Vijf-, zeshonderd jaar geleden schreven in Engeland bewonderaars op Valentijnsdag een anonieme liefdesbrief naar het meisje op wie ze stiekem verliefd waren. Toen de Engelsen Amerika begonnen te bevolken, verhuisde het gebruik mee naar daar, en ergens begin twintigste eeuw zagen enkele slimme Amerikaanse commerçanten in de feestdag van de liefde een ideale manier om de dode periode tussen Kerstmis en Pasen een boost te geven. Via de States kwam het gebruik dan tot bij ons.

Ik heb wel de indruk dat valentijn bij de jongere generatie niet veel enthousiasme opwekt. Kwinten geeft me gelijk: in zijn vriendenkring wordt er in ieder geval niet al te veel heisa rond gemaakt. Al zegt hij dat je op school een bloemetje kunt bestellen voor een jongen of meisje, dat dan in de klas wordt afgegeven. “Zij die er niet tegen kunnen om geen bloemetje te krijgen, bestellen er dan stiekem gewoon één of twee voor zichzelf ”, voegt hij er lachend aan toe.

Die bloemenverkoop spekt natuurlijk de schoolkas, waardoor we dus opnieuw bij de commerce zijn aanbeland. Ooit werd valentijn op 14 februari in het Italiaanse Verona, je weet wel: de stad van Romeo en Julia, met toeters en bellen gevierd. In het steegje met Julia’s balkonnetje kon je over de koppen lopen, in heel de stad konden verliefden een speciaal slot kopen dat ze dan als garantie voor hun eeuwige liefde aan een hek konden vastklikken.

Zowat elke pizzeria serveerde z’n speciale hartvormige liefdespizza. Toch had ik de indruk dat het niet de jonge Italianen waren die zich op deze dag extra lieten gaan, maar vooral Japanse toeristen en bussen vol Amerikaanse scholieren, die net deze periode hadden uitgekozen voor een schoolreis. Voor veel geld mochten ze om beurten enkele seconden op het ‘echte’ Julia-balkonnetje gaan staan, waarna er een foto-met-lief werd genomen. Iets voor de eeuwigheid, laat het ons hopen.

Ilse, die over m’n schouder meeleest terwijl ik deze column schrijf, kan het niet laten om me te plagen. “Ha, meneer is duidelijk niet van plan om amoureus uit de hoek te komen, deze valentijn”, lacht ze. Nu weet ik natuurlijk dat haar grapje goedbedoeld is, want al toen we elkaar pas kenden, waren we het er roerend over eens dat ‘elkaars valentijn zijn’ iets is wat je elke dag beleeft, en niet alleen op 14 februari. Maar er zit een lichte sneer in haar lachje, alsof ze haar ‘verwijt’ dit jaar toch ook een beetje meent.

Dus als ze even niet oplet, bestel ik online een bos rode rozen. En ik doe er nog een doosje van haar lievelingspralines bovenop. Ziezo, dat zal haar leren.

Lees meer van Koen Strobbe:

• Koens column: “Binnenkort gaan we op vakantie naar Amerika en we hebben nu al kriebels in de buik”
• Koens column: “Huisdieren lijken met een barometertje emoties perfect aan te voelen”
• Koens column: “Kwinten twijfelt nog over zijn studiekeuze en is eigenlijk schoolmoe”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!