Koen

“Ik ben zo’n mens die vliegen ronduit haat, of, om eerlijker te zijn: er een beetje bang voor is”

Koen Strobbe keerde na twintig jaar in het zuiden van Frankrijk met zijn vrouw Ilse en zoon Kwinten terug naar ons land.

Over de stress die een grote reis met zich meebrengt

Ik was de drukte helemaal vergeten die een grote en lange vakantiereis met zich meebrengt. Binnen enkele dagen vertrekken we dus naar de Verenigde Staten. Het is de eerste keer in twintig jaar dat we zo’n grote reis maken, en zoals dat gaat, merk je pas de laatste dagen voor afreis dat er van alles nog niet geregeld is.

Het begint al met de paspoorten en de visa: we zijn natuurlijk niet zó dom dat we daaraan niet gedacht hebben, maar we zijn onlangs verhuisd en het is even zoeken vooraleer we de doos terugvinden waarin we alles netjes hebben weggeborgen. Verder merken we ook nu pas dat ons gsm-abonnement niet voorzien is op bellen en surfen in de VS, en dus moet ik nog snel op zoek naar een manier om bij terugkeer geen telefoonfactuur van duizenden euro’s in de bus te krijgen.

Door die hele verhuis hebben we ook niet echt aandachtig naar het mapje met informatie gekeken dat het reisagentschap ons stuurde, waardoor we nu pas ontdekken dat er heel wat essentiële vluchtinformatie ontbreekt en dat de tickets voor een treinreis van New York naar Washington vergeten zijn. En verder is er natuurlijk de heisa die iedereen meemaakt die op reis vertrekt: Ilse, Kwinten en ik kunnen wel wat meer T-shirts gebruiken, wat shorts ook, en misschien wat kleine rugzakken voor de dagtochten doorheen de nationale parken. Het feit dat het net solden zijn, speelt waarschijnlijk ook wel mee in het belang van al die plotse ‘noodzakelijke’ aankopen.

Ilse en ik vooral uitkijken naar de ongerepte natuur in Amerika. Kwinten is hoofdzakelijk geïnteresseerd in New York en Washington

De Verenigde Staten zijn bijzonder voor ons. Toen we het wijndomein in Frankrijk verkochten, hebben we een tijdje met de gedachte gespeeld om niet naar België terug te keren, maar opnieuw met wijn te beginnen, dit keer ergens in Californië. Maar zoals je weet, maakte de zorg voor onze families in België dat plan snel ongedaan en kwamen we naar hier terug.

Terwijl Ilse en ik vooral uitkijken naar de ongerepte natuur ginder, en ons verheugen op lange tochten doorheen de natuurreservaten, is Kwinten hoofdzakelijk geïnteresseerd in New York, Washington en enkele andere grote steden die we gaan bezoeken. Hoewel hij door ons als een echt ‘natuurkind’ is opgevoed, is die interesse in alles wat stad en stadscultuur is, er altijd al geweest. In zijn kamer in Frankrijk was er een hele muur bekleed met een reuzenposter met daarop de skyline van New York.

Ik ken New York enkel van een korte trip die ik jaren geleden voor het werk deed. De Twin Towers stonden er nog, en ik herinner me nog hoe verrassend klein het Vrijheidsstandbeeld in realiteit was. Het was er ook winter, er waaide een ijzige wind en overal zag je daklozen die met winkelkarren, volgeladen met wat een hoop vodden en plastic zakken leek, door de straten dwaalden. In de States, en zeker in New York, is alles in vergelijking met ons uitvergroot. De Amerikanen kennen nauwelijks een middenklasse en je hebt er vooral ‘heel rijk’ en ‘heel arm’, wordt weleens verteld. Ik hoop dat de stad deze zomer een net iets fraaier beeld zal geven dan toen.

‘Kuifje in Amerika’

Aan al dat vliegen naar en in Amerika probeer ik nu nog niet te denken. Ik ben zo’n mens die vliegen ronduit haat, of, om eerlijker te zijn: er een beetje bang voor is. Uiteindelijk zit je met z’n allen op elkaar gestouwd in een soort blikken sigarenkoker, op duizenden meters hoogte. Als er iets misgaat, gaat het per definitie serieus mis. Alle statistieken die zeggen dat vliegen de veiligste manier van reizen is ten spijt, ben ik met andere woorden allesbehalve een fan.

Mijn column begon ooit als ‘Kuifje in Frankrijk’. Nu wordt het ‘Kuifje in Amerika’

De volgende weken gaat mijn column weer iets meer lijken op hoe hij ooit begon, toen ik wekelijks, als ‘Kuifje in Frankrijk’ vertelde over dat andere land, met andere mensen. Nu wordt het ‘Kuifje in Amerika’. Zijn de meeste Amerikanen inderdaad veel zwaarder dan wij? Eten ze echt allemaal elke dag alleen hamburgers? Hebben ze met z’n allen voortdurend een revolver op zak en roepen ze ginds ook zo luid als Amerikaanse toeristen dat hier bij ons doen? We houden het allemaal nauwkeurig in het oog voor jullie, en brengen met veel details en nog meer plezier verslag uit!

Meer columns van Koen:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."