In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Dat ik deze column zou schrijven met de allerliefste kat die me toekijkt vanop de rand van mijn bureau, had ik tot voor kort niet voor mogelijk gehouden. Elias, nu een flinke puber, bleek als peuter helaas een aantal allergieën te vertonen, waaronder ook voor huisdieren. We borgen toen niet enkel onze droom om zelf ooit een kat of een hond aan te schaffen op, we hielden die dieren ook steeds op veilige afstand.
Allergisch voor een kat
We leerden Elias al vroeg dat deze beestjes lief zijn, maar dat zijn lijfje hier niet goed tegen kon en hij niet in de buurt mocht komen. De dokter had ons namelijk op het hart gedrukt om voorzichtig te zijn, omdat je de aard van zo’n reactie niet kunt voorspellen. Die raad volg je als jonge ouder op, zonder er verder bij na te denken. Het gevolg was dat Elias katten en honden niet enkel vermijdde, maar er ook een angst voor ontwikkelde. Een angst waar we onmogelijk mee aan de slag konden, zonder in de buurt van een dier te komen. Tot overmaat van ramp bleek ook Stina argwanend ten opzichte van alles op vier poten.
Toch ben ik altijd blijven geloven dat een huisdier heel wat voordelen heeft voor een kind. Voor mij persoonlijk was de kat die we als kind hadden niet enkel een huisgenoot, maar een fluffy vriend die er steeds was en me perfect aanvoelde. Ik kon er -tijdens mijn puberjaren- alles tegen vertellen en als ik me even minder goed voelde, kwam hij zacht tegen me aanliggen in de zetel, alsof hij leek te zeggen dat alles goed zou komen.
Wat een kat voor je betekent
Dat Elias en Stina nooit zouden kunnen ervaren wat een huisdier voor hen kan betekenen, heb ik altijd jammer gevonden. Maar er was niets aan te doen. Ook al zou Elias ooit uit zijn allergie groeien, zijn angst zou hem parten blijven spelen.
Dat de kinderen nooit zouden kunnen ervaren wat een huisdier kan betekenen, heb ik altijd jammer gevonden
Diep in mezelf voelde ik nochtans aan alles dat net híj ongelooflijk zou genieten van zo’n trouwe vriend, die er altijd voor je is en je nooit veroordeelt. Doorheen de jaren nam de angst iets gezondere proporties aan, maar een huisdier bleef voor hem een onvoorspelbaar iets.
Hallo ragdoll!
Tot we vorige zomer eerder toevallig kennismaakten met Bob, een ragdoll die tijdelijk bij kennissen verbleef. Geen springerige kitten of een blaffende hond, maar een rustige en extreem zachte kat die in geen tijd het vertrouwen van beide tieners won. Twee dagen én een overnachting later, bleek Elias tot mijn grote verbazing geen enkele reactie te vertonen. Buiten eentje van liefde dan, want Bob bleek een ras apart 🙂
Elias bleek na twee dagen en een nacht geen enkele reactie te vertonen, behalve eentje van liefde dan
Ik wist met mijn enthousiasme geen blijf en begon me stilletjes in te lezen over dit rustige en vriendelijke ras. We wilden geen overhaaste beslissingen nemen en iedereen van het gezin moest er 100% achter staan. We konden het leven met een kat zelfs een hele week uittesten tijdens een huisruil met een fijne familie in België. Het noodscenario lag klaar: de kat mocht buiten of apart slapen én ik had permanent een stevige dosis anti-allergie pilletjes in mijn handtas. Maar het wonder geschiedde: Elias had geen last en vertoonde een gezonde interesse in het doen en laten van de kat.
Intussen loopt hier sinds een week, nog geen jaar na de eerste kennismaking met Bob, een kleine ragdoll rond. De kinderen zijn intussen tieners en hebben heel wat gemist, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat kleine Atlas ook voor hen de zachtste, trouwste en allerliefste vriend kan zijn.
Nog meer verhalen uit Zweden:
- Groeten uit Zweden: “Het was pas in Zweden dat ik merkte dat ik beter in mijn vel zat”
- Groeten uit Zweden: “Ben ik écht de enige die niet van skiën houdt?”
- Groeten uit Zweden: “Sinds ik hier woon, drink ik amper nog alcohol”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!