Groeten uit Zweden: “Hier in Zweden loert naast het roken of vapen nog een ander gevaar: snus”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

“Mama, in mijn klas zijn er jongens die snus gebruiken. Dat is toch zo dom!”, vertelde Elias terloops tijdens het avondeten. Perplex staarde ik voor me uit, maar hij ging gewoon verder, niet wachtend op een antwoord. “Ik begrijp het niet, een van die jongens zijn mama rookt, die zou toch beter moeten weten?”

Ongerust over gebruik van snus

Ik was onder de indruk van zijn volwassen reactie op zo’n zorgwekkend feit, maar tegelijk kon ik mijn ongerustheid niet onder stoelen of banken steken. Snus is namelijk een vies goedje, een soort zakje met tabak dat je onder je bovenlip stopt. Het mag dan minder schadelijk zijn dat een gewone sigaret, het blijft een kankerverwekkende en verslavende substantie. In Zweden is het erg populair, en blijkbaar ook bij jongeren.

Elias zag mijn bezorgde blik en probeerde me gerust te stellen. “Ik ga dat nooit doen, hé, mama.” Het is een slimme jongen, mijn zoon. Als ik hem hoor praten over de mogelijke gevolgen, zowel voor je lichaam als je financiële situatie, kan ik alleen maar trots zijn. Hij heeft zijn opa zien roken, en helaas ook zien sterven aan de gevolgen ervan. Dat dit een diepe indruk op hem heeft gemaakt, ook al was hij nog erg klein, voel je als hij erover praat. Onlangs sprak hij zelfs een dame aan bij de bushalte, die in het bijzijn van haar kinderen een sigaret opstak.

Vertrouwen hebben in je kind

Ik heb vertrouwen in hem, hoe hij over de dingen denkt en hoe hij in het leven staat. Maar het gaat helaas niet om hem alleen en ik besef hoe beïnvloedbaar jongeren van die leeftijd zijn. Kan hij deze afkeurende houding volhouden? Wat als zijn beste vrienden, die zo belangrijk voor hem zijn, kraken onder de druk? Zal hij sterk genoeg zijn om niet tegen zijn eigen principes in te gaan? Neen zeggen is altijd een optie, en je echte vrienden zullen dat zeker begrijpen, maar je moet wel verdomd sterk in je schoenen staan.

Stel dat hij het toch probeert, om welke reden dan ook, wat dan? Hoe zal ik reageren, goed beseffend dat ik mijn kind niet op elk moment van de dag in de gaten kan en wíl houden. Heb ik genoeg mijn best gedaan om te focussen op die verbinding, zodat hij weet dat hij met alles, maar werkelijk met alles, bij mij terecht kan? Zelfs als er iets misloopt.

Het is een slimme jongen, met deze woorden fluister ik mezelf moed en vooral ook vertrouwen in. Zolang hij blijft praten, iets dat hij gelukkig graag doet, met mij of iemand anders die hij volledig vertrouwt, komt alles goed.

Nog meer verhalen uit Zweden:

• Groeten uit Zweden: “Ze mogen wat vaker douchen, die pubers. Zeker omdat ze in Zweden véél sporten”
• Groeten uit Zweden: “Ik hoop dat de kleine kat Atlas voor hen de zachtste, trouwste en allerliefste vriend kan zijn”
• Groeten uit Zweden: “Het was pas in Zweden dat ik merkte dat ik beter in mijn vel zat”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!