Groeten uit Zweden: “Waarom reageert de Zweedse regering zo laks?”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Dankbaar voor Skype en Whatsapp

“Het vreselijke virus woedt verder doorheen heel Europa. België blijft niet gespaard, en ook Zweden niet. Hier in ons gezin heerst vooral grote bezorgdheid: waarom reageert de Zweedse regering zo laks? Maar ook vooral, is iedereen oké in België?

Opeens moeten uitzoeken hoe Skype of andere manieren van videobellen werkt, is hier gelukkig niet aan de orde en de familiale whatsapp-groepen hebben ook al hun dienst bewezen. Die technologie zijn we — als gezin in het buitenland — sowieso erg dankbaar. De manier waarop we contact hebben met het thuisfront verandert in coronatijden niet, de frequentie des te meer: hoe het gaat met de (schoon)ouders, broers en schoonzussen, vrienden en kennissen is nu een vraag waar je elke dag mee wakker wordt en ook mee gaat slapen. Nu reizen naar het buitenland afgeraden wordt en vele landen de grenzen zelfs sluiten, zit een bezoekje hier of ginder er helaas niet in.

Iedereen oké in België?

We volgen het nieuws uit België hier op de voet, inclusief extra journaals. We horen dat de lessen in de scholen opgeschort worden, lezen berichten van ongeruste ondernemers die besluiten hun winkel preventief te sluiten en zien hoe mensen thuis proberen te werken met kinderen in huis. De feeds op sociale media laten mooie voorbeelden van solidariteit zien, mensen die elkaar helpen of op hun manier inspireren door tips te delen. #burgerzin is het nieuwe sexy, las ik meermaals. I couldn’t agree more. Ik ben — ondanks de wilde verhalen over lockdownparties — geneigd te geloven dat het gezonde verstand zal primeren.

Lakse aanpak

Intussen lijkt het in Zweden niet zo’n vaart te lopen. Terwijl de maatregelen in eerste instantie strenger waren dan in België en telewerken al eerder aangemoedigd werd, lijkt het alsof die eerste ongerustheid wat gaan liggen is. De cijfers van besmette en helaas ook overleden personen lijken in beide landen nochtans dezelfde proporties aan te nemen. Gisteren werd beslist om toch de universiteiten, hogescholen, het volwassenenonderwijs en het gymnasium te sluiten en te kiezen voor afstandsonderwijs. De basisscholen blijven open, omdat deze kinderen nog niet alleen thuis kunnen blijven. Ook de naschoolse activiteiten werden tot nu toe niet opgeschort, in de veronderstelling dat iedereen die deelneemt helemaal gezond is, extra de handen wast en voldoende afstand houdt.

Ik ben het niet eens met de Zweedse manier van aanpak. Het gaat immers niet over een verkoudheid of een griepje, dus hopen op groepsimmuniteit of wachten met quarantainemaatregelen is naar mijn mening laks en spelen met levens. Ik ben bezorgd, omdat ik na anderhalf jaar in het land de toestand en de middelen van de gezondheidszorg niet kan inschatten. Dan heb ik het niet over het aantal mondmaskers, maar wel over de hoeveelheid ziekenhuisbedden en dokters.

Groot tekort aan medisch personeel

Hoewel ik veel goeds hoor over de betaalbaarheid en de kwaliteit van de zorg, heerst er ook één grote frustratie: wachttijden! Er is namelijk een groot tekort aan dokters en verplegend personeel. Heb je emigratieplannen en een medische achtergrond, staan ze in de rij om je hier een job aan te bieden. Dat zegt genoeg, toch?

Heb je in een gewone situatie een dokter nodig, dan bel je naar een algemeen nummer, waar iemand van het verplegend personeel je te woord staat. Een eerste lijn die probeert het aantal mensen dat in de wachtkamer van de dokter terechtkomt te beperken.

Net zoals de opkomst van e-health, een online dokter die je kunt ontmoeten eender wanneer en waar je ook bent. Het klinkt allemaal wat vreemd en zelfs futuristisch als je het als Belg gewoon bent om steeds naar de praktijk van je vertrouwde huisarts te gaan. De vraag is hoe het Zweedse systeem overeind blijft in tijden van crisis, zoals nu met het coronavirus.

“We blijven braaf in ons kot”

De kinderen hebben vandaag pedagogische studiedag en zijn dus thuis, oef! Wat er morgen, overmorgen of volgende week gaat gebeuren, is bang afwachten. Ik volg alleszins de raad van Maggie en blijf in m’n kot. Enkel om de kinderen — voorlopig! — van- en naar school te brengen (de bus, daar doen we even niet aan mee, sorry klimaat!) en om de online bestelde boodschappen af te halen. En bij de minste twijfel (een hoestje, eens niezen) hou ik Elias en Stina graag thuis.

Warme groeten van een erg bezorgde mama.

Take care! Sara

NOG MEER COLUMNS VAN SARA:

• Groeten uit Zweden: “Veel Zweedse gewoontes passen helemaal in deze corona-tijden”
• Groeten uit Zweden: “Sorteren kun je leren”
• Groeten uit Zweden: “Eigenlijk hebben kinderen niet veel nodig om zich te amuseren”