Groeten uit Zweden: “De scholen zijn open, maar niet alles is zoals het was.”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

De grote verschillen tussen België en Zweden

Wat gaat het er hier in Zweden toch echt anders aan toe dan in België. De winkels en restaurants zijn nog open en de kinderen gaan gewoon naar school. Al is ‘gewoon’ misschien niet het juiste woord. Er worden heel wat vrijwillige maatregelen genomen en de dingen verlopen zeker niet zoals voorheen. Ook Stina’s wekelijkse dansles verliep anders dan anders …

Het blijft verschrikkelijk moeilijk om het juiste evenwicht te vinden tussen de aanbevelingen hier en de berichten die we uit België ontvangen. Ik probeer familie en vrienden gerust te stellen, lach intussen met de muzikale battle tussen Zweden en ‘the rest of the world’ van De Ideale Wereld, maar blijf me tegelijkertijd verschrikkelijk verscheurd voelen.

De grote verschillen tussen beide landen? Om te beginnen de bevolkingsdichtheid: hier is letterlijk nog voldoende ruimte voor iedereen, zelfs mét social distancing. Maar een even belangrijk verschil om in het achterhoofd te houden is mentaliteit. Weinig of geen verplichtingen hier, wel aanbevelingen: gedraag je als een volwassene en neem je verantwoordelijkheid. En die lijken door de meerderheid van de bevolking verbazingwekkend goed opgevolgd te worden. Alle kinderen die 100% gezond zijn, gaan naar school. Bij de minste krab in de keel, snotneus of kuchje blijf je thuis. Intussen zetten de scholen alles op alles om het virus te weren, ook bij Elias en Stina. En de kinderen? Ook zij luisteren.

Sporten in de sporthal wordt tot een minimum beperkt, douchen en omkleden is er niet meer bij. In de plaats daarvan wordt creatief omgesprongen met de uren lichamelijke opvoeding en blijken sport en spel buiten in het bos, aan het meer of op de speelplaats een prima alternatief. Handhygiëne was altijd al belangrijk, maar vandaag wordt er extra streng op toegekeken. Minstens een halve minuut en volgens de regels van de kunst. Ook tijdens de anders zo ongedwongen lunch zijn de regels een pak strikter geworden. Geen rijen wachtende kinderen meer die om de beurt zelf hun bord vullen met lekkers. Tegenwoordig zitten ze met drie aan een tafel waar je makkelijk met acht aan kan en wordt de lunch door één persoon opgeschept en aan tafel geserveerd.

Ook in de klas zelf zie je het corona-effect. Dat het tweede en derde leerjaar geregeld samen les hadden vond Stina héérlijk. Nu blijven ze noodgedwongen allemaal in hun eigen lokaal. Ouders halen de kinderen buiten op. Is het weer zo slecht dat ze binnen zitten, dan stuur je een sms’je naar de juf, of je wacht in de auto. Even snel de klas binnenlopen is niet meer aan de orde. De sfeer is anders, een pak formeler, strenger en minder ongedwongen, maar het is alleen op deze manier dat de scholen open kunnen blijven.

Leuke initiatieven

De naschoolse activiteiten had ik een tijdje geleden op eigen initiatief on hold gezet, tot grote ergernis van Stina die de wekelijkse dansles enorm miste. Zo probeerde ik de onmiddellijke blootstelling aan andere kinderen tot een minimum te beperken. Ondanks het feit dat er geen verbod is op sportactiviteiten in groep, worden de Zweden creatief en zie je her en der leuke initiatieven opduiken. Toen Stina’s dansjuf besliste om de wekelijkse les te verplaatsen van het kleine klaslokaal naar het stadspark, twijfelde ik geen seconde. Terwijl Stina duidelijk genoot van haar les jazzdans, profiteerde ik van een uurtje rust in het park, m’n e-reader en thermos koffie bij de hand.

Zo zie je dat ze de crisis hier op een andere manier aanpakken. Dat de overheid de verantwoordelijkheid bij het individu legt, schijnen de meeste Zweden te aanvaarden. Naast vrijwillige maatregelen in de school of de dansles zie je ook in de restaurants en winkels verschillende interessante initiatieven opduiken. Restaurants bieden kortingen aan als je kiest voor afhaal, zodat de social distancing binnen of op de terrassen probleemloos kan verlopen. De winkels bieden de mogelijkheid om online te bestellen. Wil je liever niet wachten tot je pakket geleverd wordt, dan kun je ervoor kiezen om de producten online te bestellen, te betalen en ter plekke op te halen. Binnengaan hoeft niet. Een simpel sms’je en een medewerker komt je bestelling rechtstreeks in de koffer van je auto zetten. Social distancing: check! Ook voor de mensen die toch liever binnengaan omwille van een bepaalde reden: het is er meteen een pak rustiger.

Je kan je vragen stellen bij deze manier van werken, feit is dat de economie – weliswaar op een lager pitje – z’n best doet om te blijven draaien. De Zweden pakken de crisis op hun eigen manier aan en voorlopig – hout vasthouden! – lijkt dit te werken. Het echte resultaat zullen we pas op langere termijn zien. Tot dan kruis ik m’n vingers en hou ik afstand.

Zorg goed voor elkaar! Kram, oftewel knuffel, Sara

NOG MEER COLUMNS VAN SARA:

• Groeten uit Zweden: Een ode aan werkende ouders met kinderen in huis
• Groeten uit Zweden: “Het wordt een staycation in ons nieuwe thuisland deze zomer, met ons vieren”
• Groeten uit Zweden: “Ik besef nu pas hoeveel geluk wij hebben in deze omgeving”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!