In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 41, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (13) en Stina (10). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Terwijl ik dit schrijf, kijk ik uit op het bos met een gouden randje. Een heerlijk laag avondzonnetje laat de boomtoppen gloeien. Het was een prachtige nazomerdag! Eentje waar ik extra van heb genoten, want ik besef dat het één van de laatste zal zijn dit jaar. Daarna komen de gevreesde grijze maanden er weer aan.
Afscheid nemen van de zomer
Ik mag niet klagen. In tegenstelling tot het Belgische weer, mochten we hier in Zweden genieten van een topzomer. Zo eentje met veel zon en draaglijke temperaturen tussen de 20 en 25 graden, met af en toe eens een uitschieter naar boven of beneden. Maar zoals zo vaak komt aan alle mooie liedjes een einde, en mochten we de afgelopen weken al eens kennismaken met een paar koudeprikjes.
Als je ‘s morgens opstaat, door het raam naar de auto kijkt en je afvraagt of het slechts dauw is of een dun ijslaagje op de ramen, weet je dat het zover is: de moeilijke maanden komen eraan. Dan heb ik het niet over de echte winter, want van sneeuw en bevroren meren word ik ook echt gelukkig.
DAGEN DIE VAN ZWART NAAR GRIJS GAAN EN WEER SNEL ZWART WORDEN, DAt ZIJN DE MOEILIJKSTE.
Maar die tussenperiode waarin je afscheid moet nemen van de zomer, die vind ik het lastigst. Als je pech hebt, krijg je maandenlang amper de zon te zien terwijl de dagen ook alsmaar korter worden. Dagen die van zwart naar grijs gaan en weer heel snel zwart worden, dat zijn de moeilijkste. Het lijkt alsof die grijze massa zich ook in je lijf en ziel nestelt.
Tijd voor winterjassen?
De bijna ijzige dauw op de autoruit was het sein: tijd om me voor te bereiden. Dus profiteerde ik van de zonnige dag om de mutsen, sjaals en handschoenen van de kinderen te wassen en bestelde ik ook twee nieuwe dikke winterjassen voor Elias en Stina. Er stond namelijk voor beiden al een friluftsdag op het programma op school. Weer of geen weer, dan zijn ze de hele dag buiten in het bos om te leren, spelen en eten. Je hebt dus maar beter voldoende aangepaste en warme kledij! Wat dat precies inhoudt hier in Zweden, beschreef ik hier al eerder.
Ik vond dat vroeger wel leuk, mooie kleren uitkiezen voor de kinderen. Een fijn jasje met een setje muts, sjaal en handschoenen dat er perfect bij past. Ik denk er met een vleugje nostalgie aan terug, de tijd dat mijn kinderen nog gewoon aantrokken wat ik gekocht had. Hier in Zweden moet het vooral praktisch zijn, en vraagt elke temperatuur zijn eigen outfit. Regenpakken, jassen en broeken met een warm laagje binnenin voor de tussenseizoenen en dikke winterjassen en pakken voor de echt koude dagen. Liefst alles in tweevoud. Een heuse investering, maar echt wel noodzakelijk als je weet dat ze vaak buiten zijn.
Terwijl de kinderen zich in hun apenjaren bevinden en een duidelijke persoonlijke smaak ontwikkeld hebben, doe ik m’n best om me hierbij neer te leggen. “Vind je die jas met witte veertjes echt niet leuk, Stina?”, sputter ik nog even tegen, maar ze gaan allebei resoluut voor zwart of donkerblauw. Zonder leuke details waar ik de muts, sjaal en handschoenen op kan afstemmen. Ze hebben een sterk karakter en een eigen willetje, ook wat kleding betreft. 😄
Groeten uit Zweden,
Sara
NOG MEER VERHALEN UIT ZWEDEN:
- Groeten uit Zweden: “Niets dan groot respect voor alle alleenstaande ouders”
- Groeten uit Zweden: “Na anderhalf jaar zagen de kinderen ein-de-lijk de oma’s terug”
- Groeten uit Zweden: “Het was ineens zo stil in huis”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!