In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 44, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (17) en Stina (14). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
De puber werd 17 afgelopen week. 17! Zelfs als ik in mijn arm knijp lijkt het nog steeds niet echt. En daar hoort uiteraard een lekker etentje bij. Geen fancy driegangenmenu waar je minstens twee uur lang stil voor op een stoel moet zitten, maar een pakje Belgische friet in een puntzak. Je leest het goed, sinds kort kunnen we échte Belgische frietjes eten in de stad in de buurt.
Belgische frietjes populair in Zweden?
“Zijn ze populair bij de Zweden”, vroeg ik aan de man die de foodtruck uitbaat. “Meer en meer”, antwoordde hij enthousiast. Al moet hij wel vaak het hele proces uitleggen, van zelf de frietjes snijden tot twee keer bakken voor het beste resultaat. De Zweed weet namelijk niet wat die Belgische friet nu zo speciaal maakt. We gingen all-in, een menu van hamburger met frietjes. En natuurlijk mochten de sausjes niet ontbreken. Curry ketchup of samurai vind je niet in de winkel, maar gelukkig had onze vriend van de foodtruck ze wél.
De dingen die je vroeger op eender welk hoekje van de straat kon vinden – zoals Belgische frietjes –, zijn nu speciaal omdat je er slechts heel sporadisch van kunt genieten…
We vonden een plekje bij het meer in de buurt en genoten van al dat lekkers. Toegegeven, échte frietjes smaken het best als ze rechtstreeks uit het kokende vet komen. Stiekem hoop ik dat zijn nieuwe plekje in de zomer een terrasje heeft – een simpel bankje is voldoende – zodat je ter plaatse ten volle van de smaak van het Belgisch goud kunt genieten. En je – als je nog wat plaats over hebt – tegoed kunt doen aan vers gebakken wafel als dessert. Ik ben er misschien wat overdreven lyrisch over, maar geloof me, de dingen die je vroeger op eender welk hoekje van de straat kon vinden, zijn nu speciaal omdat je er slechts heel sporadisch van kunt genieten.
Wat we missen uit België
De vraag of we het Belgische eten niet missen wordt ons vaak gesteld, en het antwoord is niet eenduidig ja of neen. Natuurlijk mis ik al dat lekkers, is dat niet waar België voor bekendstaat? Maar langs de andere kant zie ik intussen ook de voordelen van dingen missen. Het zorgt er namelijk voor dat je het pas echt apprecieert als het er wél is. Dat geldt voor mensen, maar zeker ook voor lekker eten.
Af en toe wordt er hier aan de deur een Belgisch pakket vol lekkers geleverd, een cadeautje van de ouders. Een doos die naast witloof – want dat vind je hier amper – zo goed als enkel chocolade en andere zoetigheden bevat. Het zal je niet verbazen dat het feest is als er weer zo’n doos voor de deur staat. We duiken er met z’n allen onbezonnen en hebzuchtig in, op zoek naar onze favoriete lekkernijen.
Natuurlijk smaakt die boterham met hagelslag de volgende ochtend hemels bij dat kopje koffie. Maar voor een groot stuk ook omdat er een tijd is van enkel Zweedse confituur of pindakaas, met slechts een verlangen naar die pure, knapperige ‘muizenstrontjes’. We zijn het namelijk zo gewoon dat alles steeds bereikbaar en te allen tijden beschikbaar is. Intussen ben ik gewoon aan het gemis en het verlangen naar Belgische chocolade en frietjes en ik heb er helemaal vrede mee. Dat zorgde er namelijk voor dat iedereen ten volle van het verjaardagsetentje met échte Belgische friet in een puntzak genoten heeft.
Nu kan het uitkijken weer beginnen 🙂
Meer verhalen uit Zweden:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!