Sara

Groeten uit Zweden: “Bosbaden hoeft helemaal niet zweverig te zijn”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (16) en Stina (13). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Het bos, het lijkt de laatste tijd meer dan ooit mijn leven te omarmen. Allereerst heel letterlijk, want ons huis is als allerlaatste van een doodlopende straat omgeven door bos. Tuur je door de vele ramen, zie je stilletjesaan steeds meer tinten groen, een teken dat de natuur ook in Zweden rustig aan het ontwaken is.

De natuur ontwaakt

Hoe fijn het ook is om over de krakende sneeuw te wandelen in de winter, telkens de eerste knopjes aan de bomen komen en bloemetjes in het bos verschijnen, ontwaakt er ook iets in mezelf. Het lentekind misschien?

De vroege lente vind ik het allerfijnste moment om te vertoeven in het bos. Als je goed kijkt, lijkt het alsof je de planten zíet groeien. Zet je je zintuigen op scherp, dan ziet de omgeving er elke dag anders uit. Enkel op die manier kun je het bos beleven, de naaldbomen ruiken, de verschillende tinten groen ontwaren en die ene vogel hoog in de bomen horen.

Die manier van genieten van alles wat het bos te bieden heeft, verplicht je om te vertragen, letterlijk zelfs. Als ik alleen wandel volg ik mijn eigen tempo, tijdens tochtjes met het gezin bungel ik altijd ergens achteraan. Ik stop omdat ik iets hoor, iets zie of iets ruik. Ik haal diep adem, focus op mijn zintuigen en geniet.

Een beetje zoals Dieter Coppens, de eerste gast in het nieuwe tv-programma ‘Door de bomen’. Wat heb ik genoten van dit perfecte stukje slow TV mét inhoud! Veel geleerd ook, niet enkel over de mens zelf, maar ook over de kracht en het mysterie van het bos. Dieter Coppens ademt liefde voor de natuur. Als mensen zoals hij die liefde kunnen overbrengen op het grote publiek, kan ik dit alleen maar toejuichen. Uit liefde groeit immers respect, en dat heeft de natuur wereldwijd, maar zeker ook in België, hard nodig.

Bosbaden: heerlijk of zweverig?

Alsof het bos me nog meer wilde overtuigen van haar natuurlijke rust en kracht, stond ook mijn favoriete podcast in het teken van de natuur, met een aflevering over bosbaden. Een échte sessie bosbaden, waarbij je je een hele namiddag onder begeleiding één voelt met de natuur, heb ik nog niet ervaren.

Terwijl ik mijn ogen van het scherm laat afdwalen naar het bos recht voor me, vraag ik me af waarom. Klinkt het nog een tikje te zweverig? Denk je bij bosbaden meteen aan een grote groep mensen die simultaan een boom staan te knuffelen?

Ik besluit dat iedereen het bad op zijn eigen manier mag vullen. Elke dag je portie natuur naar binnen mogen slurpen, is een voorrecht dat eigenlijk tot basisrecht verheven moet worden. Wandelen of stilstaan, met al je zintuigen open in het bos of het park in de buurt, of gewoon al in je eigen tuin, is goed voor lichaam en geest en dat voel je meteen.

Ik blijf fan van mijn slakkengang, de enige manier om mindful te wandelen en zo veel mogelijk bos op te snuiven en in te ademen. En lukt het een keer niet om de natuur in te trekken, dan haal ik ze naar hier, door het raam. Want wist je dat naar de natuur kijken ook al helpt om negatieve gevoelens te verwerken?

Dank je wel dus, makers van ‘Door de bomen’, niet alleen voor de mijmeringen van Dieter Coppens, maar ook voor de prachtig in beeld gebrachte natuur én om de stilte toe te laten. Ik kijk al uit naar de volgende aflevering.

Slow TV op zijn best

Nog een tip voor de liefhebbers van slow TV en de Zweedse fauna en flora: vanaf maandag 22 april tot 9 mei kun je via SVTplay Den stora älgvandringen (de grote elandentrek) volgen. In dit prachtige staaltje slow TV zie je hoe de elanden in het noorden van Zweden een bepaalde route volgen op weg naar voedselrijke gebieden in de zomer. Dit alles wordt vastgelegd met verschillende natuurcamera’s. Je moet natuurlijk wel wat geduld hebben, en soms ook een geoefend oog, maar het is het allemaal waard.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."