Groeten uit Zweden: “Mijn buikgevoel zegt dat dit huisje zal aanslaan, maar is dat wel zo?”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 44, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (16) en Stina (13). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Huisje te huur

De lage landen houden van het Hoge Noorden, althans dat was wat mijn buikgevoel me vertelde. En dat gevoel was zó intens en niet weg te drukken, dat we afgelopen zomer besloten om de sprong te wagen en mee te surfen op de I love Sweden-vibe. Het noorden is hot! Dat mensen uit België en Nederland niet meer blindelings kiezen voor het populaire zuiden, maar hun vakantiepijlen ook steeds meer op de Scandinavische landen richten, zou duidelijk worden, ik was ervan overtuigd.

Niet in het minst door de populariteit van Staf Coppens en Annemie Struyf, die met hun programma’s ‘Camping Coppens’ en ‘Het Hoge Noorden’ deze uitgestrekte regio nog eens extra op de kaart zetten. En zeg nu zelf, wie wordt niet een beetje week bij het zien van al die natuurpracht? Dus we gingen ervoor: we kochten een schattig vakantiehuisje op amper een halfuurtje van het dorp waar we wonen. Nu enkele maanden later de eerder stressvolle verbouwing – of opfrissing – éindelijk achter de rug is, werd het tijd voor de volgende mijlpaal: het huisje ‘in de markt zetten’, zoals dat met een dure term heet.

Toch moest datzelfde buikgevoel het af en toe opnemen tegen de muizenissen in mijn hoofd. Dan sloeg de twijfel toe. Had ik me te veel laten meeslepen? Zat ik in mijn eigen cocon, geleid door tunnelvisie? Was ik verloren gelopen in mijn eigen enthousiasme? Hoe kon ik toch zo naïef zijn… Waar was mijn businessplan? Wat als… er niemand kwam?

Ik moest denken aan de bekende quote van Erin Hanson, ‘What if I fall?’ ‘Oh but my darling, What if you fly?’, riep die negatieve gedachtespiraal een halt toe en raapte me bij elkaar.

Blijven inspireren…

Pling. Pling. Pling. ‘Ben ik aan het vliegen, zoals in de eerder vernoemde quote’? Pling. Pling. Pling. Het geluid leek sterker. De droom waarin ik mezelf waande, bleek werkelijkheid. Ik kon het amper geloven, maar het aanhoudende gepling kwam uit mijn telefoon en wees op een boeking, of alleszins een vraag om informatie.

Heel even leek de wereld stil te staan en moest alles wijken voor de enthousiaste mensen die graag óns stukje Zweden wilden ontdekken. De volgende uren zou mijn smartphone niet meer zwijgen. Wat er in amper twee dagen gebeurde, overtrof mijn stoutste verwachtingen. Slechts één weekend was er nodig om al mijn muizenissen en twijfels de mond te snoeren. Sprakeloos was ik. Maar vooral ook trots.

We did it, mijn buikgevoel zat goed! Nu alle stress verdwenen is, kan het genieten beginnen. Ik kan doen wat ik graag doe. Blijven inspireren, enthousiasmeren en mijn kennis verspreiden over de pracht van dit land. Zweden, wat doe je toch met me? Je zit voor altijd in mijn hart en ik voel me dankbaar dat ik dit met anderen kan delen. Niet enkel met woorden, maar vanaf nu ook als beleving.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!