Groeten uit Zweden: “Het lijkt alsof je comfortzone verboden terrein is. Waarom moet je er steeds uitkomen?”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (13). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

‘Kom wat meer uit je comfortzone’, dit goedbedoelde advies lijkt me de laatste tijd ongevraagd rond de oren te vliegen. Maar wat is die comfort zone precies, en waarom lijkt het er enkel kommer en kwel?

Een zacht dekentje

Ik vind het persoonlijk erg gezellig in mijn comfortzone. Het is er warm en zacht, er speelt een rustgevend muziekje en ik mag er zijn wie ik ben. Als veertiger weiger ik al mijn energie te stoppen in constant grenzen verleggen en dingen proberen die me achteraf gezien toch niet liggen.

Terwijl de ene droomt van de wereld zien, is de ander gelukkig in zijn eigen coconnetje. De ene houdt van in de belangstelling staan en veel mensen om zich heen, terwijl de ander geniet van een gezellige babbel met die ene goede vriendin. De ene houdt van een bruisend kantoor vol enthousiaste collega’s, en die ander voelt zich het best in de rust van haar home office.

Waarom lijkt de rest van de wereld je dan steeds in een andere richting te duwen dan diegene die voor jou veilig en vertrouwd voelt? Wat is er mis met even bewust kiezen voor comfort, alsof iemand een zacht dekentje over je heen slaat en zegt ‘het is oké zo, je mag hier even gewoon zijn, op jouw manier’.

Voorzichtig nieuwsgierig

Ik heb het jarenlang gedaan, hoor, verschillende dingen geprobeerd die (ver) buiten mijn comfortzone lagen. Ik had het gevoel dat het moest, dat de maatschappij dit van me verlangde. Tot ik besefte hoeveel kracht en energie het kostte, net omdat het zo ver lag van wie ik was.

Dan maar terug naar die warme bubbel die je comfortzone is, waar je niet enkel jezelf kunt zijn, maar ook de tijd en ruimte krijgt om op te laden en als de tijd rijp is nieuwsgierig, maar voorzichtig, rond je te kijken. Komt er iets voorbij, dan kun je vanuit je veilige haven beslissen of je wilt springen of niet. Misschien is het nog te druk in je hoofd en heb je nog wat meer tijd nodig in je coconnetje?

Maar geloof me, er komt een moment dat je toch die drang voelt om een bepaalde sprong te wagen. En dan doe je dat omdat je het wilt, omdat de tijd rijp is. Je doet het met volle overgave, met het enthousiasme van een kind. Omdat het juist voelt, en niet omdat iemand anders voor je beslist dat je beter eens ‘wat grenzen moet verleggen’.

Naar Zweden verhuizen met het hele gezin was voor mij persoonlijk een heel groot avontuur, vér weg uit mijn vertrouwde comfortzone. Maar het was het juiste moment en het voelde goed. Ik vond hier in dit grote land een nieuw coconnetje, waar ik nog meer dan ooit mezelf kan zijn. En als ik nog eens spring, zij het iets minder ver waarschijnlijk, dan laat ik me met veel overgave leiden door mijn gevoel.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!