Groeten uit Zweden: “Sinds ik in Zweden woon, kan ik niet meer zonder mijn dagelijkse koffie”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Ik start de dag steevast met een kop koffie. Of weet je wat, maak er gerust twee van, liefst met een wolkje melk. Het zijn bovendien geen kopjes, maar heuse mokken, die ik nodig heb om mijn systeem in gang te zetten.

Mijn koffieverbruik kent al een hele geschiedenis. Als groentje op de redactie van een televisiezender slurpte ik gezellig mee met de rest. Onder journalisten werd er niet lacherig gedaan over koffie, het was levensnoodzakelijk om gefocust te zijn tijdens de vroege en late shiften en alles ertussenin. De koffieautomaat was ook dé place to be om een praatje te slaan en op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen en sappige roddels.

Toen ik de media even vaarwel zei om me te focussen op het gezinsleven, verdween op de een of andere manier ook de drang naar het zwarte goud. Een kopje voor de gezelligheid, dat wel, maar het dwingende verschoof naar de achtergrond.

‘Jullie zijn echt verzweedst’, zei onze lerares Zweeds onlangs toen ze ons lustig koffie zag bijtanken tijdens de wekelijkse les. Gelijk had ze, over de Zweden dan toch. Want na de Finnen blijken zij de grootste koffieverbruikers. Toen manlief gisteren thuiskwam van de winkel met de melding dat ons vertrouwd koffiemerk uitverkocht was, voelde ik lichte paniek. Niet enkel omwille van wat hij net zei, vooral door mijn reactie. Was die koffie écht zo onmisbaar geworden?

Toen de prijzen voor levensmiddelen het afgelopen jaar de hoogte ingingen, was het vooral de koffieprijs die op de voorpagina’s prijkte. Je begrijpt het plaatje intussen: ze zijn hier koffie crazy. In de grote steden vind je net zoals in België hippe espressobars, maar op de meeste plaatsen is het voornamelijk bryggkaffe, of de traditionele filterkoffie, die je krijgt.

Ga je ergens te lande dus een typisch Zweeds tasje koffie drinken, verwacht je dan niet aan de simpele witte tas -waarvan er duizend in een dozijn zijn-, aangevuld met een in plastic gewikkeld koekje, een klontje suiker en wat koffiemelk. In de traditionele fikaplaatsjes staat huiselijkheid centraal. De koffie staat klaar in een grote thermos, met ernaast de meest schattige tasjes en een brik (haver)melk.

Net zoals thuis mag je je koffie meestal zelf inschenken, en is een tweede kopje in de prijs inbegrepen. ‘Påtår ingår’ staat er in de meeste gevallen vermeld, want op één been kun je niet staan, toch? Vergeet ook de extra’s, zoals het toefje slagroom dat in België populair blijkt. Sporadisch krijg je een klein stukje huisgemaakt gebak aangeboden, maar in de meeste gevallen gaat het puur om de koffie. En dat laatste mag je best letterlijk nemen.

De échte Zweed heeft zijn koffie het liefst zwart en behoorlijk straf. Op dit vlak hebben we nog een hele weg te gaan.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!