In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Het regende. Niet het beste moment om in de hele buurt lege flesjes en blikjes op te halen, maar het was voor het goede doel. Namelijk de klasreis van Stina binnen twee jaar.
Waar ze naartoe gaan hangt af van het geld dat ze zelf inzamelen. Het kan dus een daguitstapje in de buurt zijn, of een paar dagen naar het grootste pretpark van het land. Het Zweedse schoolsysteem heeft best een paar minpunten – daarover schreef ik hier eerder al – maar dat het voor iedereen volledig gratis is, kun je enkel toejuichen. Met gratis bedoel ik ook écht gratis. Het eten is gratis, de boeken zijn gratis en al het materiaal dat nodig is wordt door de school voorzien. Zelfs voor uitstapjes en de klasreis hoef je niet te betalen.
“Ze zorgen ervoor dat iedereen mee kan en leren de waarde van geld kennen.”
Niets voor niets, hoor ik je denken. En dat klopt deels ook. Een deel wordt door de overheid betaald, maar voor een ander deel staan de leerlingen zelf. Door acties te organiseren om hun uitstapjes te financieren, zorgen ze ervoor dat iedereen mee kan – ook de kinderen die het thuis wat minder breed hebben – en ze leren de waarde van geld kennen. Twee belangrijke levenslessen die ze meekrijgen in aanloop van hun tripje naar een tot nog toe onbekende plek.
Een voorbeeld van hoe ze hun klasreis bekostigen? Zo trok Stina de afgelopen week op pad om deur aan deur te gaan vertellen over hun inzamelactie van flesjes en blikjes. Hier gaan die dingen niet zomaar de PMD-zak in. Zweden heeft namelijk al van 1984 (!) een statiegeldtraditie. Of pant, zoals ze het hier noemen.
Alle plastic flessen en blikjes breng je terug naar de winkel of naar een speciaal pantstation in ruil voor 1 of 2 kronen per item, naargelang de grootte. Niet het grote geld, maar alle beetjes helpen, ook als het gaat om de grote klasreis in het zesde leerjaar!
“Het komt helemaal goed met de jeugd van tegenwoordig.”
Ik ben absoluut pro-statiegeld, maar nog meer dan dat vind ik het prachtig om te zien hoe gemotiveerd die kinderen zijn om er voor iedereen een fijne reis van te maken. Ook als dat betekent dat je op zaterdag te vroeg uit je bed moet om in de regen overal zakjes pant te gaan ophalen. ‘Het komt helemaal goed met de jeugd van tegenwoordig’, denk ik stilletjes.
Geen enkel moment heeft ze zich afgevraagd waarom wij ouders niet gewoon voor de reis konden betalen. Ik genoot van het mooie staaltje solidariteit, hoe klein ook. En stiekem geniet ik natuurlijk ook van het feit dat er ons geen zware factuur boven het hoofd hangt wanneer Stina binnen twee jaar op klasreis vertrekt.
Intussen is het woensdag en tijd om Elias aan het station op te pikken na een driedaagse met de klas. Buiten enkele snacks die ze mochten meenemen, helemaal gratis uiteraard!
Groeten uit Zweden,
Sara
NOG MEER VERHALEN UIT ZWEDEN:
- Groeten uit Zweden: “Die winnaarsmentaliteit heeft ze niet van mij”
- Groeten uit Zweden: “Hier in Zweden kan ik opnieuw vrij ademen”
- Groeten uit Zweden: “Na meer dan twee jaar zagen we vrienden en familie terug in België…”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!