In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Sinterklaas raakt helaas niet helemaal tot in Zweden, dat is veel te ver en bovendien te koud voor deze man die al een dagje ouder wordt. Dit was de boodschap die in mijn hoofd zat, en die ik zou verkondigen in de maand december van ons eerste jaar in Zweden. Eenmaal zover, kreeg ik het niet over mijn hart om hen deze feestdag en de bijhorende nieuwsgierige snoetjes te ontnemen. Ze hadden immers al zoveel moeten achterlaten.
Snoep en chocolade uit België
Ik draaide mijn kar 180 graden en deed er zelfs een schepje bovenop. Alles wat bij het feest van de Sint hoorde probeerde ik naar Zweden te halen. De aankomst van de goedheiligman in Antwerpen werd vanop afstand bekeken en de kinderen mochten, net zoals in België, meermaals hun schoen zetten. Een zoete aanloop naar de apotheose, dé ochtend waar ook in het Zweeds huisje reikhalzend naar werd uitgekeken. Naast fijne cadeautjes mocht zelfs de échte Sinterklaassnoep, speculaas en chocolade -in een mooie doos, rechtstreeks uit België- niet ontbreken. Wat een pracht en weelde!
De magie en het mysterie waren verdwenen, waarom zouden er dan nog geschenkjes moeten zijn?
Maar de kinderen werden ouder, de herinneringen aan de Sint vervaagden en al snel ging het enkel nog om ‘de cadeautjes’. De magie en het mysterie waren verdwenen, waarom zouden er dan nog geschenkjes moeten zijn? En wat geeft de Sint eigenlijk aan tieners? Als enkel het commerciële aspect overeind bleef, mocht de Sint van mij zijn biezen pakken. En zo geschiedde…
Geen plaats voor Sinterklaas
Er is trouwens weinig ruimte voor Sinterklaas in Zweden. Het hele land raakt al erg vroeg in kerststemming in een poging de donkere dagen te overstemmen. Het wordt extra gezellig gemaakt in en rondom het huis en de eerste kerstmarkten duiken op in de steden en dorpjes doorheen het land.
Geen speculoos, maar pepparkakor en elke dag een aflevering van de julkalender op televisie in plaats van ‘Dag Sinterklaas’
Het begin van de maand december staat hier niet in het teken van de Sint, maar van de advent. Geen speculaas of ‘dag Sinterklaas’, maar pepparkakor en tot aan kerst elke dag een aflevering van de julkalender, een kort programma op nationale televisie waar het hele gezin van geniet.
Sinds kort laat ik een klein beetje ‘commerce’ toe in die laatste maand van het jaar. Ik deed mijn best om het tegen te gaan, maar mijn zelf in elkaar gestoken adventskalender met kleine, door het jaar verzamelde cadeautjes valt niet langer in de smaak. Met spijt in het hart neem ik afscheid van weer een vleugje magie en gezelligheid. Hoe je het ook draait of keert, de kartonnen variant van in de winkel waar dochter Stina elke dag een skincare product in mini-formaat uithaalt, mist alle charme.
Gelukkig is er Lucia nog, het feest van het licht, dat binnenkort weer op het programma staat. En het belooft weer speciaal te worden…
Meer verhalen uit Zweden:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!