De
Groeten uit Zweden: “De laatste weken heb ik heel vaak gedacht: was mama maar hier”
In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 karaktervolle kids, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Nieuwe thuis
Na anderhalf jaar in Zweden, durf ik zeggen dat het gevoel van heimwee me tot nu toe onbekend is. Althans geen heimwee naar het land of de Belgische frietjes, maar natuurlijk wel een enorm verlangen om familie en vrienden meer te zien. Afgelopen week was zo’n week waarin ik wilde dat er iets bestond waarmee je mensen in een vingerknip 1000 km ver kunt transporteren. We hadden net de sleutel van ons nieuwe huis gekregen, konden ons geluk niet op en we wilden deze vreugde liefst van al delen met de mensen van wie je het meest houdt. Maar die zaten in België …
Eeuwige twijfel
Verhuizen, we hebben het de afgelopen 2 jaar 2 keer gedaan, dus je zou denken dat je er beter in wordt. Helaas, ik hou niet van chaos, korte deadlines en veel beslissingen nemen in één keer. Met dat laatste heb ik het sinds een paar jaar enorm moeilijk. Het begon allemaal toen ik kinderen kreeg, alsof het er dan pas écht toe deed. M’n eeuwige twijfel bleek zowat de slechtste eigenschap als je beperkte tijd en dito budget hebt om je nieuwe huis in te richten. Ik heb gevloekt als ik dat ene leuke tweedehands kastje dat perfect zou passen onder het keukenraam aan m’n neus voorbij zag gaan. En heel vaak gedacht: ‘was m’n mama maar hier. Zij zou me vast kunnen helpen’.
Knopen doorhakken
Je moet weten dat m’n mama een krak is in praktische oplossingen. Ziet ze me twijfelen, dan hakt zij de knoop door. Terwijl ik extra leggertjes van de ene kast naar de andere verplaats – en even later ook weer terug – bedenk ik dat ik best wat meer van haar organisatietalent had geërfd. M’n schoonmoeder is dan weer een multitalent in alles wat met behangen en stofjes te maken heeft. Een zelfgemaakte, passende overtrek voor over de zitbank van m’n oude kökssoffa werd met de post vanuit België bezorgd (waarvoor onnoemelijk veel dank!), maar het behangen van Stina’s kamer stond deze keer op óns takenlijstje.
“Terwijl ik de Scandinavische meubelwinkels doorloop en tweedehandssites afschuim, prent ik mezelf in dat ik de lat niet te hoog moet leggen”
Beste vriendin, ik mis je
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Zo heeft m’n papa bijvoorbeeld een prima oog voor kwaliteit. Als ik in een bevlieging voor een koopje wil gaan, wijst hij me erop dat je beter kunt investeren in degelijkheid. “Daar zul je binnen 10 jaar nog plezier van hebben”, zegt hij dan. En gelijk heeft hij, zeker als duurzaamheid hoog op je prioriteitenlijstje staat. Kwaliteit dus, check! Maar welke lamp waar past, of deze kussens leuk zijn en of mijn bureau een retro boekenrek vraagt of liever iets straks, daarvoor mis ik m’n beste vriendin. Zij kent me door en door, weet altijd exact wat ik nodig hebt, maar durft ook haar ongezouten mening te geven. Hey dear, I miss you!
Perfectie bestaat niet
Back to reality nu. Back to het nieuwe huis dat beslissingen en een vleugje liefde nodig heeft. Terwijl ik de Scandinavische meubelwinkels doorloop en tweedehandssites afschuim, prent ik mezelf in dat ik de lat niet te hoog moet leggen, dat perfectie niet bestaat en dat ik het best zelf kan. Lagom zouden de Zweden zeggen, weet je nog? Niet te veel en niet te weinig; die levensstijl hou ik voor ogen. We gaan dus lekker verder met het schuren en verven van oude meubels die een tweede leven verdienen, wagen ons voor het eerst aan behangen en doen ons best om niet te stressen.
Het feit dat de mama’s, papa’s, broers, zussen en beste vrienden niet hier zijn om te helpen, bekijk ik positief. Het lukt ons wel. Als ze ons binnenkort een bezoekje komen brengen, staat er maar één ding op het programma: genieten van het samenzijn. Met fika op de oude kökssoffa.
Lieve groeten, Sara
NOG MEER COLUMNS VAN SARA:
- Groeten uit Zweden: maak kennis met Sara, onze nieuwe columniste
- Groeten uit Zweden: “Zweden een duur land? Daar merken we niet veel van…”
- Groeten uit Zweden: “Weinig zon doet wat met een mens”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!