Groeten uit Zweden: “Na een uur pure angst was het pure verliefdheid. Een onverwachte wending.”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Midsommar is – samen met kerst – het (familie)feest bij uitstek in Zweden. Een heel weekend vol tradities: eten, drinken, bloemenkransen, zingen en dansen. Zweedser dan dat wordt het niet. Dit jaar waren we uitgenodigd bij een collega van mijn man en zijn gezin in een traditioneel Zweeds zomerhuisje op het platteland.

Iedereen had er zin in. Ja, zelfs de tieners konden zich vinden in een typisch Zweeds feestweekend, inclusief overnachting. Onze veel te kleine auto propten we vol luchtmatrassen, slaapzakken, mooie zomerkleedjes en lekkers om te eten en drinken. We reden langs idyllische bosweggetjes, waar de zon heerlijk scheen op de typisch rode huisjes. Ik vind rijden in Zweden een stuk minder erg dan in België, maar het liefst van al ben ik passagier zodat ik kan genieten van de taferelen die zich hier afspelen.

Een verrassing die niet door iedereen enthousiast onthaald werd

De baantjes werden steeds kleiner en kleiner, tot we op een gravelbaantje belandden met een prachtig, nieuw geschilderd huisje. De gastheer komt zwaaiend naar ons toegelopen. “Ze hebben toch geen kat of hond?”, vragen de kids bijna in koor. Elias had toen hij klein was verschillende allergieën, waaronder ook honden en katten, waardoor zowel hij als Stina heel weinig met dieren in contact kwamen. Het gevolg is een zeker wantrouwen voor alles op vier poten. Toen de man vertelde dat er een heel lieve kat in huis was waar ze op mochten letten dat weekend, kon ik de angst in Stina haar ogen lezen.

“Ik wist wat ons te doen stond: haar pushen had totaal geen zin”

We hadden deze situatie al vaker meegemaakt en wisten wat ons te doen stond. Ze had overduidelijk tijd nodig en haar pushen of proberen te overtuigen zou volkomen zinloos zijn. ‘Maak je geen zorgen, dat loopt wel los’, vertelde ik aan onze gastheer, stiekem hopend dat deze kat niet heel ons weekend zou verpesten. Elias leek zijn angst de baas en ‘gedoogde’ de kat, zolang ze niet te dicht in zijn buurt kwam. De allergietest dateerde al van jaren terug. Hij kon er toch uitgegroeid zijn, praatte ik mezelf moed in. Want een allergische reactie in the middle of nowhere, dat wens je niemand toe.

Bijna een uur had ze nodig, alleen in de auto die netjes voor het huis geparkeerd stond. Het raam wagenwijd open, want het was heet, maar de deur bleef onherroepelijk dicht. ‘Kom je me halen?’, stuurde ze opeens in een sms’je. Voorzichtig ging ze op verkenning. Ze leek haar grootste angst overwonnen te hebben en we genoten van een heerlijke, traditioneel Zweedse lunch die we allemaal samen hadden klaargemaakt. Of het bij de midsommartraditie hoort weet ik niet, maar na de lunch stond iedereen te popelen om bij 30 graden een frisse duik te nemen in het nabijgelegen meer.

Voorzichtig op zoek naar Bob, de kat

Toen we terugkwamen bij het huisje, ging Stina voorzichtig op zoek naar Bob, de kat. Dit moet zowat de meest zachtaardige, kindvriendelijke en rustige kat zijn die ik ooit zag. Als deze fluffy kitten van amper 6 maanden van het type Ragdoll onze kinderen niet zou kunnen ontdooien, was het een verloren zaak. Bob liet zich aaien, oppakken en zelfs rondrijden in een poppenwagen, onophoudelijk spinnend. Je kon gewoon niet anders dan houden van dit fluffy bolletje wol. Hallo Elias en Stina, kijk nu toch!

“als deze flully kitten onze kinderen niet zou kunnen ontdooien, was het een verloren zaak”

En ja hoor, de angstige blik in Stina’s ogen veranderde al snel in pure verliefdheid! Na het zwempartijtje was er slechts één iemand die haar onverdeelde aandacht kreeg: Bob. Als je de kat zag, zag je Stina, en andersom. Zij genoot van de kat, wij van een heerlijke barbecue en gezellig samenzijn. Tegen middernacht begonnen we aan wat een woelige nacht zou worden. Niet omwille van een allergische reactie – thank god, Elias sliep probleemloos, de hele nacht!, maar het ontbreken van gordijnen en de midzomernacht bleken niet de perfecte combinatie. Dat Stina al om 3 uur wakker was en klaar om aan de volgende dag te beginnen zorgde voor een lichte kater bij ons beiden! Gelukkig was er die andere kater die ons vrolijk begroette en ons de vermoeidheid deed vergeten.

Hej då!
Sara

NOG MEER VERHALEN UIT ZWEDEN:

• Groeten uit Zweden: “Het tripje was perfect, tot die laatste dag…”
• Groeten uit Zweden: Op meidentrip … Stockholm, here we come!
• Groeten uit Zweden: “De school is gratis hier, zelfs de reizen en uitstapjes”
  

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!