Groeten uit Zweden: “Na drie jaar vieren we kerst eindelijk opnieuw met de familie”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Het zag er weer even spannend uit, maar hier zitten we dan: allemaal samen op kerstavond met de voetjes onder tafel in de living van mijn mama in België. Ik zou willen zeggen dat het voelt zoals vanouds, zij het niet dat het tripje van meer dan 1000 kilometer toch wat in de – voor de gelegenheid wat feestelijkere- kleren kruipt.

Geen fan van kerst

Terwijl ik geniet van het gezelschap, bedenk ik dat het al drie (!) jaar geleden is dat we nog eens allemaal samen kerst vierden. Voor we verhuisden was ik absoluut geen fan van deze tijd van het jaar. Heel het gedoe errond bezorgde me pure stress. Zorgen dat alle cadeautjes op tijd onder de boom lagen en voor het hele gezin een gepaste outfit scoren was voor mij al behoorlijk spannend, en dan moesten de feestjes nog starten.

Naast kerstavond en kerstdag was ook de rest van de week doorgaans stevig volgepland met verplichte sociale contacten. Hoe erg ik ook kon genieten van het gezelschap, héérlijk druk stond voor mij meestal gelijk aan serieus over mijn grenzen gaan.

Voldoende rustmomentjes inbouwen gaat hier in Zweden een stuk makkelijker. Wanneer het hoofd volloopt, is de natuur steeds dichtbij. De grootste uitdaging van de komende week -af en toe rust vinden- lijkt haaks te staan op het doel van de vakantie, namelijk zoveel mogelijk mensen terugzien. Een innerlijke strijd, die zich vaak al weken op voorhand aankondigt als ik al die lieve mensen in het aantal beschikbare dagen probeer te proppen. Kiezen is verliezen, en dat doet pijn.

Focus op kwali-tijd

Ik maak planningen, schrap en herbegin. Tot ik op een bepaald moment besef dat ik – als ik enigszins wil genieten van dit tripje – het krampachtige idee van iedereen te kunnen terugzien, moet loslaten. Loslaten, nog zo’n dingetje dat al sinds mensenheugenis op het lijstje van goede voornemens staat, tevergeefs.

Ik doe m’n best om de verwachtingen zo laag mogelijk te leggen en te focussen op kwali-tijd. Uiteindelijk gaat het helemaal niet over mooie kerstbomen, perfecte cadeautjes, mooie kleren of driegangen menu’s met aangepaste wijnen. Het gaat over samenzijn met de mensen die je de rest van het jaar moet missen.

Ik kocht dus geen nieuwe kleren, de cadeautjes bleven beperkt tot één exemplaar voor de kinderen en over het eten moesten we ons ook geen zorgen maken. Het is prima zo, denk ik terwijl rond me heen kijk. Het is warm, we genieten van lekker eten en ik heb de mensen rondom me die ik graag zie. Is dat dan niet waar kerst om draait?

Ik wens iedereen die op dit moment ook aan de feesttafel zit evenveel warmte en geluk toe.

God jul! En voor één keer: groeten uit België!
Sara

Nog meer verhalen uit Zweden:

• Groeten uit Zweden: “Dat dunne lijntje trok een streep door het Luciafeest”
• Groeten uit Zweden: “Stina sms’t dat ze wat later thuiskomt. In België zou ik strenger zijn en haar met de auto ophalen”
• Groeten uit Zweden: “Als je de thermostaat een graad of twee lager zet, zal de kerstgezelligheid die verloren warmte moeten compenseren”.

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!