Groeten uit Zweden: “Ik hou van rust. Als er meer dan tien auto’s op de parking van de supermarkt staan, rij ik door”

In een ander land met je hele gezin opnieuw beginnen: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Ik durf gerust te stellen dat ik nogal prikkelgevoelig ben. Geluiden, fel licht, vreemde geuren of veel mensen kunnen me echt uit het lood slaan en bezorgen me meer stress dan me lief is. Tot dat besef kwam ik na een aantal reizen naar Zweden, waar het leven in al zijn facetten gewoon een stuk rustiger verloopt en ik me bij elk bezoek wat beter in mijn vel voelde. Ik noem Zweden dan ook graag hét land voor wie prikkelgevoelig is.

Stilte en rust in de supermarkt

Nu ik er al een aantal jaar woon, geniet ik nog steeds evenveel van die rust als tijdens die eerste bezoekjes. Ik wil het niet als té vanzelfsprekend zien en blijf me erover verbazen dat je die kalmte in zo goed als elk aspect van het leven terugvindt. Van de rust op de wegen en de stilte in de supermarkt tot de eenzaamheid in de natuur. Maar soms moet je er wat moeite voor doen.

De truc is om verwonderd te blijven, zoals toen we onlangs beslisten om op een prachtige winterdag te gaan grillen op een mooi plekje aan het meer. We waren natuurlijk niet de enigen met dat plan, de meren waren bevroren, er lag een perfect laagje sneeuw en de zon zou de hele dag schijnen. Ook al is er voldoende plaats in de natuur voor iedereen in dit prachtig land, soms moet je je plannen wat bijstellen.

De kleine besneeuwde weggetjes brachten ons – wat trager dan anders – naar onze bestemming. Dit grillplekje aan het meer ligt wat verscholen, en je moet de kleine wegen goed kennen om er te geraken. “Verdorie”, vloekte ik toen we er eindelijk waren, “we zijn hier niet alleen.” De drie geparkeerde auto’s deden het vermoeden ontstaan dat het om een familie- of vriendengroepje ging. Samen met de kinderen stapte ik toch uit, maar na een korte wandeling bleek dé grillplek inderdaad bezet.

Alleen in de natuur

Als je in de zomer een snelle dip in het meer wilt nemen, is het uiteraard geen probleem om je handdoek er even langs te leggen, maar in dit geval wilden we het onderonsje niet verstoren. Het voordeel aan Zweden? Het aantal mooie plekjes in de natuur lijkt wel eindeloos, dus na een korte rit stonden we al aan de volgende grillplek op ons lijstje. Een auto, het zou toch niet waar zijn?

We zagen in de verte een familie met een baby achteraan in de slee, langlaufend in de sneeuw op het bevroren meer, maar de grillplaats lag er helemaal verlaten bij, perfect in de zon. Mijn hart maakte een sprongetje en al snel zochten we de ideale tak om pinnbröd of brood op een stokje te bakken boven de vlammen.

We genoten allemaal van de stilte, het eten, de sneeuw en elkaar. Een dag als deze is er echt een met een gouden randje. Ik prijs mezelf ook gelukkig met het feit dat we kónden doorrijden naar een volgend plaatsje. In België zijn die plekjes minder dik gezaaid en de gegadigden talrijk, zo bleek uit de beelden diezelfde avond op het journaal: het was weer over de koppen lopen in de Hoge Venen.

Ook al doe ik mijn stinkende best om verwonderd te blijven, toch treedt er onherroepelijk een soort gewenning op, ook wat mijn idee van rust(ig) betreft. Zo rij ik bijvoorbeeld gewoon door als ik zie dat er meer dan tien auto’s op de parking van de supermarkt staan, in mijn ogen is dat namelijk veel. Winkelen vind ik doorgaans vreselijk. Die overprikkeling, weet je? Grote ruimtes zonder overzicht, veel mensen, te smalle rayons, keuzestress, verschrikkelijke muziek en als je denkt dat je er bijna vanaf bent, volgt het summum: te lange wachtrijen aan de kassa. In België koos ik ook al de minst drukke momenten in de supermarkt uit, maar daar hanteerde ik andere – Belgische – standaarden.

Op een ander moment terugkomen is doorgaans niet moeilijk, zelfs de relatief kleine dorpssupermarkt is elke dag tot 21 uur open, ook op zondag. Fan van winkelen zal ik nooit worden, maar de kans dat ik volledig uitgeput terugkom, is hier in Zweden zo goed als onbestaande. En staan er toch meer auto’s op de parking dan je lief is, dan is even verderop of een uurtje later een prima alternatief.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!