In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 44, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (16) en Stina (13). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Ik heb nooit last van ‘fomo’, of fear of missing out. Meestal zweer ik zelfs bij zijn verre tegenpool. ‘Jomo’, of joy of missing out is meer dan een motto, het brengt rust in het hoofd. Er is echter één ding waarvoor deze stelling niet helemaal opgaat, en dat is wanneer diverse sites en apps de melding maken dat de kans op noorderlicht groeit…
Het noorderlicht in Zweden
Het is de kracht van de natuur die zorgt voor een euforisch spektakel waar zelfs de grootste schreeuwer stil van wordt, waar de groten der aarde zich klein voelen. Het is prachtig, overweldigend, magnifiek. En dan heb ik het enkel nog maar over het lichtspel dat hier in het zuiden van Zweden zichtbaar is.
Als je enkel kijkt naar wat je nog niet hebt, dreig je die kleinere dingen niet naar waarde te schatten
Een tijdlang stond het dansend lichtspektakel dat je enkel ziet in het uiterste noorden helemaal bovenaan mijn verlanglijstje. Sinds kort bekijk ik het anders. Ik focus niet meer op wat ik niet heb, maar wel op wat er zich steeds regelmatiger hier in mijn eigen achtertuin afspeelt. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik een tripje naar Lapland zomaar van die eerste plaats schrap, zeker niet, een beetje verlangen moet er zijn. Maar als je enkel kijkt naar wat je nog niet hebt, dreig je die kleinere dingen niet naar waarde te schatten.
Een belangrijke les, zeker in het social media-tijdperk waar enkel de mooiste plaatjes een plekje krijgen. Waar je – duchtig scrollend – bijna niet anders kan dan last krijgen van ‘fomo’. Wat als we wat minder zouden streven naar perfectie, even zouden pauzeren en kijken naar wat we wél hebben? In plaats van onderweg te zijn naar steeds weer een nieuw doel, zijn we misschien al – zonder het te beseffen – aangekomen op de plek waar we moeten zijn.
Kijk naar wat je wél hebt…
Het gaat niet over te weinig ambitie, maar over leven in het nu. Altijd streven naar beter maakt je ongelukkig, perfectie bestaat immers niet. Het gras zal altijd groener blijven aan de overkant, er zal altijd iemand zijn die mooiere bloemen heeft of een groter huis, die nóg meer genoten heeft van zijn vakantie of wiens kinderen het beter doen. Vergeet niet te kijken naar wat jij hebt en omarm het.
Altijd streven naar beter maakt je ongelukkig. Dat doe ik dus niet meer… Ik besef wat een bofkont ik ben, met het mooie noorderlicht gewoon in mijn achtertuin
Het perfecte dansende lichtspektakel zag ik nog niet, maar wat heb ik afgelopen week genoten van het noorderlicht zoals het hier te zien was, in de rust van mijn eigen tuin. Ik moest niet ver reizen, geen kou lijden of uren wachten zonder meer. In korte broek en op slippers trok ik regelmatig naar buiten, de blik naar het noorden gewend. De ene aaah volgde al snel op de andere oooh, en op het moment dat de kleuren op hun mooist waren, kwamen ook manlief en de kinderen meegenieten.
Wat een bofkont ben ik toch. Het noorderlichtseizoen is pas begonnen, en het belooft de moeite te worden dit jaar. Ook hier, op ons plekje, waar we aangekomen zijn en gelukkig.
Meer verhalen uit Zweden:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!