Groeten uit Zweden: “Opruimen en poetsen of genieten van het mooie weer: wat een dilemma!”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 44, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (16) en Stina (13). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Opruimen geeft rust

“Een opgeruimde kast, dát is pas een goei feestje”. Deze quote sloop dankzij Bieke Geen van @hoogsensitiefgroeien afgelopen week mijn Instagramfeed binnen. Ze legt uit hoe overprikkelend rommel kan werken voor een hoogsensitief persoon en hoe het zorgt voor mentale onrust. Ik glimlachte zacht en knikte instemmend terwijl ik het las. Een schoon en opgeruimd huis, dat geeft rust in mijn hoofd.

Een hele uitdaging wel, met twee pubers in huis, die er precies een wedstrijd van hebben gemaakt om zoveel mogelijk dingen op de grond te droppen. Gewoon laten liggen, waar het hen het best uitkomt. Het zal wel bekend in de oren klinken bij de meeste tienermoeders en hoogstwaarschijnlijk bij het opgroeiproces horen, maar ik word er echt moedeloos van. Eén keer per week de kleren van de grond plukken lukt nog net – anders worden ze namelijk niet gewassen – maar meer dan dat is een utopie.

Je moet als moeder dus met goede argumenten afkomen. En geloof het of niet, die had ik. Twee zelfs! Ze zeurden namelijk al geruime tijd voor een groter bed – die kinders groeien als kool! – én een nieuw behangske tegen de muur. Toen we hier introkken hadden we geen tijd én geen budget voor grote aanpassingen, meer dan de oude meubels een plekje geven zat er dus niet in.

Intussen stond de tijd niet stil en plots kwam het besef dat Elias binnen twee jaar naar de universiteit – en misschien op kot? – zou gaan. Als de kinderen nog even wilden genieten van een vernieuwde tienerkamer, dan was het tijd voor actie. En wel meteen! Het goede voornemen om dit jaar meer te genieten en minder projectjes op de planning te zetten, kon ik bijgevolg met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid schrappen.

Binnen rommelen of buiten genieten?

Terwijl ik droom van orde en rust in mijn hoofd tijdens het chaotische proces dat opruimen heet, zie ik door het raam de zomer van start gaan. Tijdens de momenten van pauze die ik al scrollend op social media doorbreng, verschijnen betoverende foto’s van gezinnen die op uitstap gaan, hun aan hun eerste sprong in het Zweedse meer wagen, lekker grillen met het mooiste uitzicht, … Ik kijk naar mijn bestofte kleren en een gang vol spullen die naar de kringloop of het containerpark mogen en ik voel me leeg.

‘Waar ben ik aan begonnen?’, is het enige dat door mijn hoofd spookt. Ik loop als een bezetene door het huis en spoor iedereen aan om opruimsessies in te plannen. Want ík wil rust in mijn hoofd, en ík wil dat het huis er mooi bij ligt als mijn mama en schoonmoeder aankomen. Zo, nu kennen jullie ook meteen het tweede argument voor de poets- en opruimwoede.

In al die hectiek vergat ik te genieten van wat er zich buiten afspeelde: de natuur die plots groen werd, de bloemen die in bloei schoten, de zon die al twee weken onafgebroken scheen… Wat een dilemma ook: opruimen en poetsen of genieten van het mooie weer? Ik wou dat ik de dingen af en toe wat meer kon loslaten. De rommel de rommel laten en naar buiten trekken. Op dat vlak kan ik nog veel leren van manlief én de kinderen.

Nog meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!